Artık sevdiğine inandırmıştı beni aramızdaki sorunları zamanla düzeltiyor, birbirimize daha yakın ve saygılı davranıyorduk, doğum günü yaklaşıyor ve ben hala ne yapacağımı bilmiyordum, hiç doğum günü kutlamamıştım, hep benimkiler kutlanmış hep bana hediye alınmıştı, ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım ve bu beni çok üzüyordu kendim yaptığım bir hediye vermek istiyordum ama onuda becerememiştim, hediye alacaktım başka çarem yoktu ama param yoktu sıkıntı çekmeye başladım, artık aşkın da sevginin de zor tarafını görmeye başlamıştım, oradan buradan ne kadar olursa para toplamıştım, yapmadığım şeyleri yapıyor duruma gelmiştim, sorun etmediğim şeyleri sorun ediyordum artık. Para benim için değeri olmayan bir şeydi o olmadan da hayat devam ediyordu taki bu güne kadarmış anladım. doğum günü gelmişti ve elimde ki para hem hediyesine hem pastasına yetmiyordu, üzüntülüydüm iptal etme şansım vardı ama yapamazdım çünkü onu çok özlemiştim görmek istiyordum, marketten uzun bir kek aldım ve üstüne mumlar diktim ve hediyesini almış parkta bekliyordum, sonunda gelmişti ve ben çok utanıyordum ama o beğenmediğini hiç belli etmiyordu, bi kere daha onu ne kadar çok sevdiğimi anlamıştım.
