UMUTSUZ KIZ

5.Bölüm

Babamın bana nasıl bir hediye alıcağını gerçekten çok merak ediyordum.
Genelde hediye almazdı bana hediyemder sıkıldığım sevmediğim yerlere götürürdü.
Mesela sirklerden hiç hoşlanmam ama babam beni ısrarla sirkle götürür.
Başta dediğim gibi benim olayım kitaplar ve müzik.
Söz yazamam ya da gitar çalamam ama dinlemedi iyimdir.

Yatağıma uzandım telefonumdan müzik açtım kulaklıklarımda hazırdı.
Şuan ailem namıdeğer uyudum biliyor o yüzden sessiz olmalıydım.

Biraz sonra babam odaya girdi bende direk yatağın altına girdim sonra kapıyı kapattı.
Birazdaha oyalandıktan sonra
çıkmaz sokağa gitmeye karar verdim belki Nazlıda ordadır.

Sessizce kapıyı kapattım
Ve dışarı çıktım koşarak çıkmaz sokağa girdim koltukta birisi vardı ama kim olduğu belli değildi yavaş yavaş ilerledim arkası dönüktü işte şimdi gerçekten korkmuştum.
"Nazlı"
Dedim ama cevap gelmedi.
"Nazlı senmisin?"
Diye sordum.
"Lütfen uzak dur benden sanada zarar vermek istemiyorum"
Sesi Nazlının sesine çok benziyordu.
"İlk önce sorumu cevapla Nazlı senmisin?"
"Nazlı öldü artık yok"
Şimdi Nazlı olduğunu anlamıştım.
Neden öyle dediğini merak ettim ve sordum.
"Bi sorun var sanırım"
Önünü döndü.
"Hemde çok büyük"
Endişelendim
"Ne oldu çabuk anlat"
"Babam annemi bıçaklamış"
O an inanılmaz derecede sinirlendim.
Nazlı göz yaşlarını tutamadı ve devam atti.
"En kötüsü de bundan sonra çocuk esirgeme kurumuna gidiyorum babam hapiste"
İşte bu çok kötü sanırım hayat bazılarımızı hiç sevmiyor.
Direk Nazlıya sarıldım ne zaman gideceği hakkında konuştuk haftaya cuma gideceğini söyledi.
Keşke ona yardım edebilseydim.
Daha çok dayanamadı ve eve gitmek istediğini söyledi bende hiçbişiy diyemezdim
Daha sonra bende eve gittim

Tam herşey yoluna girdi derken tam beni anlayabilecek birini bulmuşken onuda kaybettim.