UMUTSUZ KIZ

6.Bölüm

Yine bir okul günü
Göz altı şişlikleriyle beraber.(her zaman ki gibi)
15 dakika yatakta oyalandıktan sonra kalkmaya karar verdim annem uyuyordu babamsa işe gitmişti. Bende annemi uyandırmadan hazırlanıp çıktım.

Kulaklığımı taktım kaldırıma oturdum ve yine servisi bekledim.
Sonunda geldi.
Servise bindim Ecede ordaydı
Sanırım iyi anlaşıcaz ama onu kaybetmektende korkuyorum.

Yanına oturdum
"Günaydın"
Dedi.
"Keşke hiç aynasaydı, sanada"
Dedim
Okula geldik Eceyle konuşa konuşa sınıfa çıktık aynı sıraya oturduk.
Melih kendine sınıfın en yakışıklısı Cenk'i almış
İlk ders türkçeydi derse girdik.
"Bu hoca nasıl biri"
Diye sordu Ece
"Aslında iyidir tabi onu kızdırmayana kadar"
Dedim ve güldüm.

Dersin son 10 dakikasında hoca bizi serbest bıraktı.
Melihle Cenk arkamızda oturuyordu.
Melih bize seslendi.
"Ece hadi bişeyler yapalım biz sıkıldık"
Ecede bana sordu
"Melihlerle bişeyler yapmak istermisin"
"Bilmem olabilir"
"Tamam o zaman napıyoruz"
Dedi Cenk.
Cenkle senelerdir konuşmuyorum ses tonu bile değişmiş.

"Hadi şişe çevirmece oynayalım"
Dedi Melih
Böyle oyunlardan hoşlanmazdım ama mızıkçılık olmaması için kabul ettim.
Oyuna başladık.
Şişeyi Ece çevirdi
Cenk bana soruyordu.
"Doğruluk mu? cesaretlik mi?"
"Doğruluk"
Biraz düşündü
"Söyle o zaman sınıfta kimden hoşlanıyorsun"
"Kimse"
Dedim ama klasik olarak hiç biri inanmadı
Melih
"Söyle söyle söyle söyle"
Diyip sırıtmaya başladı
Sonra aynısını Cenk ve Ecede yaptı bende dayanamayıp
"Ben o işleri iki yıl önce bıraktım"
Diye bağırdım sonra sustular.
Biraz daha oynadık bu sefer
Melih bana soruyordu.
Bende cesaret demek zorunda kaldım.
"Cenki öp"
Dedi
Bende direk karşı çıktım.
Bütün sınıf başımıza toplandı
Herkes
Öp öp öp
Diye bağırıyordu.
Bende dayanamadım
"Asla!"
Dedim o sırada zil çaldı bende dışarı çıktım.

Lavaboya girdim yine ağlamaya başladım.
Ordakiler bana acınası şekilde bakıyorlardı.
Sonra yanıma Ece geldi.
Beni kaldırdı etraftakilere
"Ne var çok mu tuhaf!?"
Diye bağırdı.
Beni kantine götürdü oturduk
Sessizlik oldu.
Melih de koşarak geliyordu.
"Şebnem özür dilerim noldu ki"
Diye sordu cevap vermedim sinirliydim.
"Sen sus"
Dedi Ece
Melihte oflayarak gitti.
"Anlatmak istermisin Şebnem"
"Bilmiyoruk korkuyorum"
"Neyden korkuyorsun"
"Bak benim en yakın arkadaşım hatta kardeşim bütün hayatımı elimden aldı. Onun yüzünden ben yaşamak istemiyorum bile kimseyle konuşamıyorum bişey olucakmışta yanımdakikeride kaybedicekmişim gibi bu acı veriyo çok yoruldum başkalarını düşünmekten sıkıldım. Üzerime yapılan baskılardanda sıkıldım o yüzden sinirlendim"
"Anladım sanırım pek iyi şeyler yaşamadın Melihin yaptığı hoşuna gitmediyse ona söylerim merak etme bunları kimseye anlatmam ben onlar gibi değilim bana güvenebilirsin"

Dedi teşekkür ettim
Diyer derslere girdik
Sonrada servise binip eve geldim.