Lily pov:
Ik open mijn ogen. Ik kan niet slapen. Telkens speelt de zin van Ethan zich opnieuw af in mijn hoofd. Ik ga recht op zitten en leg mijn gezicht in mijn handen. De tranen blijven maar komen. Ik haal mijn hand door mijn haar. Ik pak mijn mobiel en app Ethan: "Ik had je nodig Ethan. Alsjeblieft begrijp dat." Ik open mijn galerij en bekijk onze selfies. *Ik wil hem niet kwijt.* Ik besluit hem weer te appen. "Ik wil je niet kwijt Ethan." Ik sta op en open de deuren naar het balkon. Ik kijk uit over de bomen. Ik adem de buiten lucht in. "Lily, wat ben je aan het doen meisje? Kan je niet slapen?" Vraagt Tante Mary als ze mijn kamer binnen loopt. Ik draai me om. "Och meisje kom hier." Zegt ze als ze mijn gezicht ziet. Ze sluit me in haar armen. Ik huil. "Ik wil hem niet kwijt tante Mar, hij betekent zo veel voor me." Zeg ik. "De mensen waar je het meest van houd, kunnen je het meest pijn doen." Zegt ze. "Echte liefde verbreekt niet. Jullie zijn gemaakt voor elkaar, dat gaat niet zo maar voorbij." Zegt ze vervolgens. "Weet je wat je moet doen, alles opschrijven. Dat lucht vast en zeker op. Ik heb nog wel ergens een schrift liggen." Ze loopt de kamer uit en ik loop achter haan aan. We lopen naar de zolder. Tante Mary kijkt in wat dozen en pakt dan een rood notitie boekje met een stoffen harden kaft. "Hier." Zegt ze. "Dankjewel tante Mar." Zeg ik. Ze lacht. "Ga lekker schrijven. Tot morgen ochtend." Zegt ze en ze loopt haar kamer in. Ik ga aan het bureau zitten en open het boekje. Mijn verhaal, voor jou, Ethan. Begin ik. Mijn ouders werken veel, zoals je weet. Dit was al zo sinds ik vier jaar was. Ik was toen bijna elke dag bij mijn tante, Mary. Ze is al een moeder voor me. Toen ik dertien werd, verhuisde ze naar Amerika. Mijn ouders zeiden dat ze in Manchester woont. Ik was er kapot van. Nu moest ik alleen op mijn broertje en zusje passen. Elke dag weer. Ik mocht niet huilen, ik moest sterk zijn voor mijn broertje en zusje. Ik moest de verantwoordelijkheid nemen. Als mijn ouders dan thuis kwamen, gingen we eten. Mijn ouders waren altijd chagrijnig, je mocht geen woord zeggen of je kreeg straf. Terwijl ik die tijd werd gepest en ik zo graag mijn verhaal kwijt wou. Omdat ik het aan niemand kwijt kom, propte ik het op. Ik ontmoette Marieke, die voor me op kwam. Ik kon mijn verhaal bij haar kwijt. Daar was ik blij om. Ik besloot af te vallen, omdat ik gepest werd om mijn gewicht. Ik ben gaan sporten. Veel gaan sporten. Terwijl ik ook op mijn broertje en zusje moest passen en natuurlijk met school bezig moest zijn. Het dansen bracht me naar een hele andere wereld. Tante Mary had gezegd dat ik Hip Hop moest gaan proberen, op mijn zesde heb ik dat gedaan. Ik vond het fantastisch. Het ging snel, op mijn tiende werd ik ontdekt en geboekt voor shows. Het pesten werd alleen maar erger. Toen ik op een dag een show had, hebben de gene die mij pesten, mijn dans broek kapot geknipt, daar kwam in achter toen ik klaar was met dansen. Mijn ouders waren woedend, op mij. De tranen stromen over mijn wangen. Ik doe het boekje dicht en ga in mijn bed liggen. *Ik ga hem dit boekje geven* Denk ik en ik val in slaap.
Ik word wakker en ik check mijn mobiel 6 gemiste oproepen van Grayson. Ik leg mijn telefoon weg en loop naar beneden. "Goedemorgen sunshine." Zegt Mary als ze me ziet. "Heb je een beetje goed geslapen?" Vraagt ze. "Jawel." Antwoord ik. "Hier, lekker ontbijtje." Zegt ze en ze geeft me een bord met een croissantje, bacon en een eitje. "Dankjewel." Zeg ik en we gaan aan tafel zitten. "Dus als ik het goed begrijp mis je een schouder om op te huilen." Zegt mijn tante. "Gewoon iemand waar ik op kan steunen." Zeg ik. "Je weet dat je altijd bij me kan komen." Zegt Mary. "Dat weet ik tante Mary. Alleen het is niet altijd even makkelijk om naar je te komen." Zeg ik. "Dat weet ik meisje." Zegt Mary. "Weet je wat jij nodig hebt? Een hond!" Zegt Mary enthousiast. "Hond?" Vraag ik lachend. "Ja, een hond is ontzettend trouw en steunend!" Zegt ze. "Rakker was er altijd voor me, dat moet je echt doen!" Zegt tante Mary. Ik denk na, misschien is dit wel leuk! "Ik denk dat je gelijk hebt tante Mar! Maar wat als ik een tour heb?" Zeg ik. "Dan neem je haar toch gewoon mee? Als je hem vroeg leert te reizen dan gaat het gewoon prima en kan je hem over al mee naartoe gaan." Zegt Mary. "Ook naar mijn shows?" Vraag ik. "Nou, ik denk dat hij op zich wel een keertje mee maar een show, maar niet de hele lange. Dan breng je hem gewoon naar mij!" Zegt Mary. Ik lach. "Ja? Wil je een hond halen?" Vraagt tante Mary. Ik glunder. "Ja!" Zeg ik ethousiast. "Woowwoow, ga je klaar maken dan meisje dan gaan we naar het dierenasiel, daar wil je toch wel je hond halen!" Zegt Mary. "Ja duh!" Zeg ik en ik ren naar boven. *Ik ga een hondje halen!* Denk ik terwijl ik me aankleed en op maak. Ik loop naar beneden. "Don't show them you're hurt." Zegt mijn tante als ik de kamer binnen kom. "Huh?" Vraag ik. "Smile, it kills them." Zegt ze. "Ik bedoel dat je niet in de put moet gaan zitten. Gewoon door gaan. Leuke dingen doen. Voel je niet bezwaart om een foto te posten. Just do it!" Zegt ze. "Ja, je hebt gelijk." Zeg ik. "Ben je er klaar voor?" Vraagt tante Mary. "Ja!" Zeg ik enthousiast. We lopen naar de auto. "Weet je al wat voor hond je wil?" Vraagt tante Mary. "Nee, ik ga gewoon kijken en welke hond mij ik die klik heb, weet je wel, die neem ik!" Zeg ik. "Nou we zijn er meisje." Zegt tante Mar. We lopen het asiel binnen. "Hallo, kan ik jullie helpen?" Vraagt een mevrouw. "Ja, ik wil graag een hond adopteren!" Zeg ik. "Fantastisch! Volg je me maar!" Zegt ze. We lopen achter de vrouw aan. "Hier zijn al onze honden. We lopen een kamer binnen, er lopen honden rond en hier en daar liggen er wat is een mand of kooi. Ik ga op de grond zitten. Hondjes komen naar me toe, sneuvelen even en lopen weer door. Dan komt er een huski pup super ethousiast naar me toe lopen. Hij springt op mijn schoot en likt mijn gezicht. (Op de foto lijkt de hond ouder, maar dat is om een idee te geven hoe de pup er uit ziet. Hij is nog best klein!) "Hé hallo." Lach ik. "Wat grappig, die is normaal helemaal niet zo knuffelig. Normaal gesproken wil hij van niemand wat weten." Zegt de vrouw. "Dit is hem." Zeg ik. "Jullie zijn perfect. Hoe oud is hij?" Vraagt mijn tante. "Hij is 12 weken oud. Dus je kan hem nog genoeg zelf leren, enz." Antwoordt ze. Ik kijk naar de hond, hij komt aangelopen met een touwtje. Ik probeer hem te pakken en hij loopt speels grommend naar achter. "Ik kom hem pakken hoor!" Zeg ik. "Heeft hij een naam?" Vraag ik terwijl ik op handen en knieën achter de pup aan kruip. "Nee, hij is hier naamloos gekomen." Antwoordt de vrouw. "Facer. Overwinning." Zeg ik. "Prachtige naam!" Zegt mijn tante. "Facer, wil je met mij mee? Word jij mijn nieuwe vriend?" Vraag ik. "Volgens mij vindt hij jou wel leuk." Zegt de vrouw. "Neem hem maar mee hoor." Zegt de vrouw terwijl ze uit de kamer loopt. Ik til Facer op en maak een selfie met er onder "Look! Meet my new friend, Facer!" Ik zet hem op mijn verhaal en geef Facer een kus op zijn kop. Ik loop achter de vrouw aan. "Op wiens naam mag ik hem zetten?" Vraagt de vrouw en ze gaat achter een bureau zitten. "Lily Kampen." Antwoordt ik. "Zijn naam?" Vraagt de vrouw. "Facer. Kampen." Zeg ik lachend. "Oké, wilt u contant of pinnen betalen?" Vraagt de vrouw. "Pinnen." Antwoordt mijn tante. "Tante Mar, jij hoeft hem niet te betalen!" Zeg ik. "Nee ik wil het. Mijn cadeau aan jou. Een eeuwige vriend." Zegt ze. Ik geef haar een kus op haar wang. Facer bijt in mijn hand. Ik lach. We lopen naar buiten. "Hij is onwijs leuk, Lily! Laten we spulletjes halen!" Zegt mijn tante. Ik lach en stap ik de auto met Facer op mijn schoot. Hij zit gespitst recht op en kijkt nieuwsgierig om zich heen. We stoppen bij een dierenwinkel. Ik neem Facer mee op de arm en we lopen naar binnen. "Goeiemiddag! Wat een leuke pup zeg!" Zegt de man aan de kassa. "Dankjewel." Zeg ik en ik zet Facer neer. Ik loop naar de mandjes en kijk en kies uiteindelijk een licht blauwe mand. Facer komt al aan gelopen met een speeltje in zijn bek. "Vind je die leuk ja?" Vraag ik en lach. Ik loop naar de halsbandjes en kies een kobalt blauwe halsband met riem. Facer heeft inmiddels heel wat speeltjes verzamelt. Ik pak de speeltjes en voer en loop dan naar de kassa. "Dit keer betaal ik!" Zeg ik lachend tegen tante Mary. Ik reken af en doe Facer zijn halsband om. "Hij staat je prachtig." Zeg ik. We lopen de winkel uit. Facer dribbelt achter ons aan. Ik stop de spullen in de achterbak en ga dan met Facer voor in zitten. We rijden naar mijn tante's huis. Hayes belt me. "Hé Lily! JE HEBT EEN HOND! We moeten sowieso een keer gaan wandelen!" Zegt hij. "Ja! Ik heb hem vanmiddag opgehaald! Wanneer kan je?" Vraag ik. "Ik kan zo wel even langs komen!" Antwoordt Hayes. "Super! Ik ben nu bij mijn tante." Zeg ik. "Huh waarom?" Vraagt Hayes. "Dat leg ik zo wel uit." Zeg ik, ik geef mijn tante's adres en hang op. "Wie was dat?" Vraagt tante Mary. "Hayes, hij heeft ook een hond Zan. We gaan zo even wandelen." Zeg ik. "Leuk! Niet te lang wandelen hè. Facer is nog jong. Dat is niet zo goed voor zijn heupen." Zegt mijn Tante. "Goed dat je het zegt." Zeg ik. We komen aan bij mijn tante's huis. Ik zet Facer op de grond en loop naar de achterbak en pak zijn spullen. "Facer, kom!" Zeg ik. Mary doet de voordeur open. "Wachten." Zeg ik en ik loop door de deur. Dan mag Facer naar binnen, dat is de rangorde. Hij sneuvelt het hele huis door. Ik zet zijn mandje naast de bank. Zet de voerbakjes neer en gooi de speeltjes in een mand en zet hem naast zijn mandje. Ik ga op de grond zitten. Facer komt naar me toe rennen. "Oe kijk eens." Zeg ik en ik hou hem een speeltje voor. Hij probeert hem te pakken en ik gooi en weg. De deur bel gaat. "Wie is daar?" Vraag ik aan Facer. Ik loop naar de voordeur, Facer loopt achter me aan. Ik open de deur en daar staat Hayes met Zan. Meteen beginnen Zan en Facer te spelen. "Nou volgens mij mogen ze elkaar wel!" Zegt Hayes lachend. "Volgens mij ook." Zeg ik en ik geef Hayes een knuffel. "Tante Mar! Wij gaan even wandelen." Roep ik. "Niet te lang hè, dat is slecht voor de heupen!" Roept ze terug. Ik lach en sluit de deur achter me. "Laten we een selfie nemen." Zeg Hayes. We tillen Zan en Facer op en maken een foto. Hayes zit hem op zijn verhaal. Ik maak een foto van Zan en Facer en zet hem op mijn verhaal. We beginnen te wandelen. "Maar vertel waarom ben je hier?" Vraagt Hayes. "Ethan en ik hebben ruzie. Nou ja ruzie. Door Megan zit ik nog al met mijn gevoelens. En ik steunde iedereen, terwijl ik zelf ook steun nodig heb. Dus propte ik mijn gevoelens op. Ethan en ik hadden wat op en we hadden bijna seks. Ik zei dat het niet het juiste moment was. Ik raakte van streek en ging roken. Ethan werd boos en heeft me weg gestuurd." Vertel ik. "Maar het is toch niet over? Jullie horen bij elkaar." Zegt Hayes. "Ik weet het niet Hayes." Zeg ik. Hayes slaat een arm om me heen. "Het komt goed, jullie moeten gaan praten." Zegt hij. "Misschien moeten we wel even afstand nemen." Zeg ik. "Dat weten jullie zelf het beste." Zegt Hayes. "Hoe gaat het met je dansen?" Vraagt Hayes. "Goed, ik heb morgen weer een optreden." Zeg ik. Zo wandelen we kletsen verder.
Ethan pov:
"Ethan, heb je Lily's verhaal gezien?" Vraagt Grayson. Ik zit op de bank. "Nee hoezo?" Vraag ik. "Ze heeft een hondje gehaald én ze is aan het wandelen met Hayes." Zegt Grayson en hij gaat naast me zitten. Hij laat me de snaps zien. En dan de selfie van Hayes verhaal. "Ethan je moet met haar gaan praten." Zegt Grayson. "Ik weet niet eens waar ze is." Zeg ik. "Man... Waar is je telefoon." Zegt Grayson. "I don't know. Ik mis haar Grayson." Zeg ik. "Ik snap niet waarom je niks doet. Morgen heeft ze een optreden, dan ga je dan toch even kijken. En we hebben 's avonds ook nog een feest, waar ik denk dat Lily wel heen gaat, als je dan niet met haar gaat praten." Zegt Grayson. "Je hebt twee appjes van Lily." Zegt Grayson. Ik ga recht op zitten. "Ik had je nodig Ethan, begrijp dat dan. En ik wil je niet kwijt, Ethan." Leest Grayson voor. "Ik haal mijn hand door mijn haar.
Wooohooo lang hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden. Een hondje aaaaah kijk een keer hoe schattig! Komt het goed tussen Ethan en Lily denk je? Ik ga maar weer eens verder met mijn voorbereidingen voor de toetsweek :(
-xxx-
JE LEEST
You're Mine.
FanfictionLily moet verhuizen naar New Jersey omdat haar vader hier zijn werk heeft. Natuurlijk ziet ze dat niet zitten, want ze moet al haar vrienden en vriendinnen missen. Het is nog zomer vakantie dus Lily heeft tijd genoeg om kennis te maken met haar buu...