Bana Ellerini Ver

4. Bölüm

4. Bölüm

Otobüs çok kalabaktı bir kişiyi daha almaya tahammülü olmayacak kadar. Neyse ki Asya önceden bindiği için oturacak yer bulabilmişti. 'Bu insanlar nereye gidiyor bu kadar! Sanki herkes bugün için sözleşmiş gibi." diye geçirdi Asya içinden. Oturduğu halde etrafındaki insanlar baskısını üzerinde hissediyordu.

' Az kaldı Asya dayan!' dedi kendi kendine. O sırada otobüs şöförü " Son durak." dedi

Asya şaşıran gözlerle etrafına baktı herkes iniyordu. Oysa daha gideceği yere tam olarak gelmemişti. Nergis teyzesinin verdiği adres burası olamazdı. Otobüsten inip bir elindeki kağıda birde etrafına baktı. Tam olarak nerde olduğunu bilmiyordu. Birilerine adresi sorsaydı iyi olurdu. Karşıdan gelen orta yaşlı bir adama doğru yönelip

" Pardon bakar mısınız."

" Buyur kızım"

" Şu adres hakkında bilginiz var mı?"diyerek elindeki kağıdı uzattı. Adam kağıda bir kaç saniye baktıktan sonra

" Burdan karşıya geç ordan ilk sağdan dön sonra kime sorsan tarif eder zaten kızım."

dedi Asya' ya tebessümle.

"Peki çok teşekkür ederim." diyerek hızlıca karşıya geçti. Biraz çabuk olsa iyi ederdi saat nerdeyse on bire geliyordu. Randevuya ilk günden geç kalmak istemezdi. Karşıya geçip adamın tarif ettiği yoldan ilerlemeye başladı. Az ileride yol ikiye ayrıldı bir an hangi tarafa gideceğine karar veremedi. Bir sağa bir sola baktı. Arkadan gelen kalın bir sesle irkildi.

" Bir adresi mi arıyordun kızım."

Asya adamın geldiğini bile duymamış hangi yola gideceğini düşünüyordu. Arkasına döndüğünde elli- ellibeş yaşlarında, uzun boylu, siyah kaşe paltolu oldukça yiğit bir adam duruyordu. Ellerindeki poşetlerle Asya' ya bakıyordu.

Adam" Korkuttum mu kızım."

" Ha- hayır korkmadım."

Adam Asya' nın elindeki kağıda bakarak tekrardan " Bir adres mi arıyordun kızım." dedi yumuşak bir sesle.

" Evet." diyek elindeki adresi uzattı. Elindeki adrese bakan adam bir Asya' ya birde elindeki kağıda baktı. Gülümseyerek " İstiyorsan ben bu adrese seni götürebilirim kızım. Zaten çok uzakta değil az ilerde." diyerek sol tarafı göstertti parmağıyla.

" Gerçekten bırakır mısınız beni oraya kadar."

" Evet tabikide zaten bende o tarafa gidiyordum." dedi Asya'nın gözlerinin içine bakarak. Beraber ilerlemeye başladılar. Adam arada sırada dönüp meraklı gözlerle Asya' ya bakıyordu. Asya ise bu adamın gerçekten doğru adrese götürüp götürmeyeceğini düşünüyordu. Aslında tarif etmesi bile tuhaftı çünkü oldukça prestijli birine benziyordu. Hatta sanki siması kendisine birini hatırlatıyordu ama bunun kim olduğunu bir türlü karar veremiyordu.

Az ilerledikten sonra adam " Oldukça aceleci yürüyorsun kızım yetişmen gereken bir durum mu var"

Asya yanındaki adama utangaç gözlerle bakıp