TEHLİKE

39 5 9
                                    

Karşımda sadece boşluk vardı..

Rüzgarın tenime dokunuşu ile birleşen korku tarif edilemez  kimsesizliği ve çaresizliği ilk  defa bu kadar net tatmıştım.

 O kadar acıttı ki canımı gözyaşlarım bile sanki kalbimin yangını söndürmek istercesine süzülüyordu kalbime...

Zaman kaybetmenin hiçbir anlamı yoktu tek düşünmem gereken  şey KARDEŞİMDİ

 . Ya Ailemi bırakıp GidecektiM..

 Ya  da kardeşimi ölüme terk edecektim 

 TEK SEÇENEK VARDI YAPMAK ZORUNDA OLDUĞUM.

KARDEŞİM...

 Ormana doğru ilerlemeye başladım. Dolunayın ışığı aydınlatıyordu sadece etrafı Tüm tehlikelere karşı savunmasızdım.


 Bir umut bulabilmek için  dolanıyorum etrafta soğuk içime işliyor sessizlik ve karanlık tüylerimi ürpertiyor bedenime çöken ağırlık ve acı bana inat gittikçe artıyor ve dinmiyordu

.İlk defa arkamda bıraktıklarımı umursamıyorum ve yalnızlığın acınası zavallılığını yaşıyordum.. 

Belkide bazen tek çareydi yalnızlık...

BELKİDE HALA BENİ İZLİYOR VE ÇEŞİTLİ ACIMASIZ PLAN KURUYORDUR HALA KORKUYORUM

..Ormanın derinliklerine ilerledikçe ağaçlar sıklaşıyordu tuhaf sesler duymaya başladım belki bir hayvanın belki bir insanın sesiydi fakat kesinlikle bir canlıya aitti .. 

Eğer bir hayvansa kardeşimden gelen kan kokusuyla bizi fark etmesi gayet kolay olurdu ve eminim onun için büyük bir ziyafet olurduk.

Ses gittikçe fazlalaşıyor ve artık eminim bu bir hayvanın sesiydi. Otların hışırtısı bize yaklaştığının kanıtıydı evet çok büyük bir tehlike yaklaşıyordu ve ben ne yapacağım hakkında hiçbir şey bilmiyordum.. 

Kardeşimi yavaşa yere indirdim hala yaşıyordu pek zamanı olduğunu sanmasamda.. 

Yerimde yavaşça doğruldum ve o ses bu sefer tam arkamdan geliyordu..Arkamda sıcak bir nefes hissediyorum ve artık sonum gelmişti... 


YORUMLARINIZI VE  BEĞENİLERİNİZİ  BEKLİYORUM 

ACABA NEFES 'İN SONUMU GELDİ ?????








Karanlık GÜLÜCÜK ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin