Annemin anlattığına göre bundan 15 yıl önce bailamış her şey.Yani henüz ben dünyada yokken.Ben kimim ? Neyim? Bynlar var birde tabi.İsmin Deniz.Annem koymuş bu ismi.Deniz gibi ufku geniş parlak bir gelecek sahibi olmamı dilediği için.Bu dört duvar arasında onun nasıl olacağı meçhul tabi.Doğduğumdan beri hiç çıkmadım ben burdan.Sadece gükyüzünü biliyorum dışarısı olarak.Havalandırma diye bilinen bir bahçemiz var sadece oradan görebiliyorum gökyüzünü de zaten.Ama annem benim buradan çıkmam için elinden geleni yapıyor.
Sevgi Abla var birde.Annemlerin koğuşunda yani bizim koğuşta.Eskiden öğretmenmiş.O yüzden bana okuma ve yazmayı öğretmeyi kendine amaç edinmiş.o da benim için çok uğraşıyor.Zuhal Teyze var,sonra Elif teyze,Damla teyze onlarda çok değerliler benim için.Hepsini Teyzem bilip susuyorum sadece.Kimseyi üzmek istemiyorum.Fakat bazen aklıma takılıyor,neden ben burdayım diye düşünüyorum.Benim yaşımda hiç kimse yok burada yani hiç arkadaşım yok.Neden sadece ben ? Annem kader deyip ağlamaya başlıyor hemen.O yüzden onun yanında böyle şeyler konuşulmuyor.Ama bugün 15 yaşıma girdim.Annem benimle açık açık konuşup her şeyi anlatacak söz verdi çünkü.Şu an gerçekten Sevg Abla'ya minnet borçluyum eğer o bana okuma ve yazmayı öğretmeseydi Bugün burada bunları asla yazamazdım.Bugün gerçekten mutluyum aslında.Herkesin mutluluk anlayışı farklıdır belki ama elinde olanlarla yetinmeyi bileceksin...
Doğum günün olduğunu söylemiştim.Benim için bir kutlana hazırlamış canım teyzelerim ve canım Annem...
Her yıl benim için böyle sürprizler yaparlar fakat bu yıl içimde çok garip bir his var.Belki de burdan ayrılacağımı sezinliyorum.Çünkü gitmem konusunda çok ısrar ediyorlar.Okuyup büyük adam olmamı istiyorlarmış.Ama bana kalırsa burdan, annemden ve teyzelerimden ayrılmayı hiç mi hiç istemiyorum.Hem dışarıya çıkmadım ki.Kimseyi tanımıyorum.Nereye giderim? Ne yaparım ? Tam da bu düşüncelere dalmıştım ki, Annemin sesiyle kendime geldim ya da ürktüm demeliyim.
''Haydi kızım Pastanı kesmeye gelmeyecek misin?Herkes seni bekliyor'' dedi ve bende başımla onaylayıp yürümeye başladım.
YOU ARE READING
UMUDUNU KAYBETME
Teen FictionParmaklıklar Arkasında Yaşayan bir genç kızın öyküsü... Deniz !! Dış dünya da olup bitenlerden haberi yok çünkü o hiç dışarıya çıkmadı. hiç arkadaşı yok çünkü bulunduğu durum bunu engelliyor. Umarım severek okur ve beğenirsiniz.
