Geç Gelen Mutluluk

Deneyeceğim

Jongin sabah uyandığında Baekhyun bir bacağını ve kolunu Jongin'in üstüne atmış ağzı açık bir şekilde uyuyordu.

Jongin onun bu görüntüsüne gülümseyip uyandırmamaya dikkat ederek bacağını ve kolunu indirdi üstünden.

Dirseğini yastığının üzerine koyup yanağını avcuna yasladı ve Baekhyun'u izlemeye başladı.

Jongin Baekhyun'un kolunu ve bacağını indirdiğinde Baekhyun birkaç mırıltı çıkarmış ardından da açık olan ağzını kapatmıştı.

Bir süre öylece Baekhyun'u izledi Jongin.

Eğer Chanyeol olmasaydı şimdiye kadar Baekhyun'a çoktan itiraf etmiş olacaktı aşkını.

Flashback

Jongin terleyen avuç içlerini pantolonuna silip Baekhyun'un yanına doğru ilerlemeye başladı.

Masaya oldukça yaklaştığında kalbinin yerinden çıkacağını hissetti Jongin.

Gözlerini kapatıp olduğu yerde durdu ve derin bir nefes alıp yeniden açtı gözlerini.

Gördüğü manzara ise gözlerini açtığına lanet etmesine sebep olmuştu.

Birkaç hafta önce tanıştıkları Chanyeol adlı çocuk masaya gelmiş Baekhyun'u öpüyordu.

Bir süre öptükten sonra oturdu ve elini tuttu Baekhyun'un.

Jongin bilmiyordu birlikte olduklarını. Söylememişti henüz Baekhyun ona bunu.

'Sana geç kaldım Baek...'

Flashback end

Hatırladığı şeylerle kalbinin yeniden acıdığını hissetti Jongin. O gün oraya Baekhyun'a onu sevdiğini söylemek için gitmiş ama uzun olanın kendisinden önce davrandığını görüp susmak zorunda kalmıştı.

Daha sonra aralarını bozmak bile istemişti fakat Baekhyun Chanyeol'e o kadar düşkündü ki hiçbir şeyi görmüyordu gözü. En yakınında olan ve acı çeken birini bile.

O zamanlar ayrılmalarını deli gibi istiyordu. Şimdi de ayrıldıkları için mutluydu. Üzüldüğü tek nokta Baekhyun'un ağlayıp acı çekmesiydi.

"Günaydın Jongin."

Yanında gerinen ve esneyen adama bakıp gülümsedi esmer olan.

"Günaydın Baekhyun."

"Kahvaltım nerde hani? Senin bana yatakta kahvaltı yaptırman gerekmiyor mu?"

Jongin şaşkınlıkla baktı Baekhyun'a.

Baekhyun da bir kahkaha attı ve devam etti cümlesine.

"Yani hani ben depresyondayım falan ya. Sen de en yakınımsın falan. Hah işte o yüzden kalk bana kahvaltı getir."

Jongin'i yataktan ayakları yardımıyla itti cümlesini bitirir bitirmez.

"Ben burda bekliyorum kara çocuk. Hadi bakalım. Omlet ve meyve suyu olursa çok hoş olur tabi."

Gülümseyerek söyleyip yeniden uzandı ve örtüyü kafasına kadar çekti.

Jongin kafasını iki yana sallayarak odadan çıkıp mutfağa gitti ve sipariş edilen kahvaltıyı hazırlamaya başladı.

~~~~~~~~~

Jongin sonunda pes ederek sırtını yatak başlığına yaslayıp kollarını birleştirdi göğsünde.