Bırakmayacağını ilk söyleyen sen olduğun halde,ilk terk eden de sensin Chanyeol... Ben onca zor durumda seni terk etmeyi düşünmezken bile,sen ilk çatlakta terk etmeyi seçtin. Şimdi benden bir şans daha isteyemezsin. Yolun açık olsun Chanyeol...
~~~~...
Bazen hayatta her şey umduğunuz ya da planladığınız gibi gider. Bazense tam tersi olur. Hayat bazen en iyi şekilde sunar size güzelliklerini. Bazen de ucunu bile göstermez o güzelliklerin. Her şey bitti dediğiniz anlar yaşatır bazen, bir daha asla dediğiniz, şansım kalmadı, umudum tükendi dediğiniz anlar...
Umudum tükendi dediğiniz an var ya hani işte onu demeyin. Umut her zaman bir yerlerde vardır. Onu çıkarıp çıkarmamak size kalmış sadece.
Jongin de bunları yaşamıştı. Hem de fazlasıyla. Baekhyun'u sevmeye başladığında umutla, yaşam sevinciyle dolmuştu. Baekhyun ona arkadaş gözüyle baktığını her zaman gözüne soktuğunda canı yanmış, hayatın kötü yüzlerini görmüştü. Chanyeol küçüğün hayatına girdiğinde hayatın en kötü yüzüyle karşılaşmış ve yaşam sevincini kaybetmişti. Umudu tükeniyordu her geçen ay...
Chanyeol ile ayrıldıklarında kalan umudunu tutup gün yüzüne çıkardığı an, cesaretini toplayıp Baekhyun'a itiraf ettiği an hayat ona güzelliklerini göstermeye başlamıştı. Korkak olmadığında hayat onunla iyi geçiniyordu. Korkak olmadığı için Baekhyun'la evlenmişti. Üstüne bir de çocuk yapmışlardı.
Evet evleneli 5 sene olmuştu. 4 yaşında bir oğulları vardı. Her ne kadar zor olsa da Baekhyun hamile kalmıştı ve doğurmuştu. İsminin Jonghyun olmasını istemişti Jongin ve Baekhyun da kabul etmişti. Sehun ve Luhan evlenmişti ve Luhan hamileydi. Minseok ve Suho evlilik hazırlığı yapıyorlardı. ChenTak ikilisi sürekli geziyordu. İşte bunlar hayatın güzellikleriydi.
"Baba?" Jonghyun seslendiğinde kendine gelebilmişti Jongin. Bakışlarını sesin geldiği yöne çevirip gülümsediğinde Baekhyun kucağında oğullarıyla yanına geliyordu.
"Buyada ne yapıyoysun?" Jonghyun yarım yamalak konuştuğunda Jongin oğlunu kucağına aldı.
"O Jonghyun çünkü." Omuz silkti Baekhyun ve mutfağa döndü.
"Baba ayyemi nasıy tavyadın?"
"Anlatayım oğlum. İleride sen de kullanırsın. Bak şimdi..." kucağında oğlu ile kanepeye kurulup tüm hikayeyi anlattı oğluna.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jonghyun aynı babası gibi sapık ve Baekhyun gibi meraklı bir çocuktu. Jongin'in olur olmaz zamanlarda Baekhyun'a söylediği cümleleri soruyor anlamlarını öğrenene kadar da susmuyordu.
Baekhyun'u zaman zaman canından bezdiriyordu. Bazen Jongin de çocuk gibi oluyordu ve ikisini birden idare etmek oldukça zor oluyordu.
"Eveeettt. Pudingler hazır!"
Elinde puding kaselerinin bulunduğu tepsiyle içeri girdiğinde söyledi Baekhyun.
Jonghyun ellerini çırparak babasının kucağından atlayıp annesinin yanına gitti. Annesi koltuğa yönelince geldiği yöne döndü yeniden küçük beden.
