Chapter 4

99 8 3
                                    

Was it only a dream?

Bigla akong nagising, di ko namalayan na nakatulog pala ako sa desk ko. So, ibig bang sabihin non? Panaginip lang yung nangyari?

Hay! Nako! Nadine! Ano ba?! Wag mo na kasing isipin yung mokong na yun! Wala na kayo diba? Tapos na lahat!

I sighed. Hinilamos ko yung kamay ko sa mukha ko at naisipang magretouch ng kaunti tutal di pa naman talaga tapos yung lunch namin.

But.... where the fuzz is my bag?! Sht. Wala siya under my desk, over, beside waaaah. Basta nawawala siya! Ni di ko nga alam kung nadala ko ba yun nung naglunch ako e?!

"Amanda, did you see my bag? I know it's just here somewhere." Wtf? Did I just say that? Dejavu or whatever spelling non.

Ah, no dear. Don't worry, we'll get it later." The heck.

"Mamaya ka dyan. Kahirap ng buhay ngayon no!? Mitsa ng buhay ko ang nakalagay sa bag na yon!" Ugh. No. I did not just say that. Fck.

"Excuse me, but someone left this bag at the fastfood chain. I just saw it and I think it's a nurse's bag so I brought it here." Oh no. Not exactly what he said in my dream pero same voice. I can't believe I am doing this.

"Uhm, th-that's mine." Kinuha ko yung bag ko at tinitigan niya ang mukha ko. Gulat na gulat siya sa pagkakita niya sakin.

"Nadine." What? Seriously? Poker face lang ang natanggap ko sa kanya? The hell.

"James." Umiwas ako ng tingin sa kanya. At nagbusy-busyhan sa desk ko.

Wala akong balak kausapin siya. Kahit iniisip ko kung ano na ba ang nangyayari sa kanya ngayon, kung kamusta na ba siya.

"So, pinanindigan mo pala yung dreams ng parents mo para sayo. Di ko akalain na susundin mo sila." He said.

"Uhh. Yeah. No choice e. Sorry, I'm very busy now." I fake smiled. Lumakad ako papunta don sa storage room ng mga gamot sa loob ng clinic namin.

Pagpasok ko, sumandal ako sa pader and let out a big and heavy sigh. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya rito.

I thought he's in Italy kasama ang family niya. His features became so mature last time I saw him at school. Mas matikas, pumuti at inaamin ko, ang gwapo niya.

"Gosh! Nadineeeeeee!" Sigaw ko sa sarili ko at hinampas-hampas ko yung pisngi ko.

"Ano ba?! Gumising ka! Wag kang magpapaapekto! Di porket nagkita kayo uli e ibig sabihin na nun ay second chance. No! Hindi uso yun! Movie lang yun nina John Lloyd at Bea!" Sinasabunutan ko na halos yung sarili ko.

Feeling ko mapapraning na ako dito. Nagulat na lang ako ng kinatok ako ni Amanda sa loob ng room.

"Nadine, doc is looking for you. Come. Go there. Fast." Using her Sing-glish accent again.

"Coming." Tumango-tango ako para mapaalis na siya. Oh well. Here it goes.

Narinig ko na may kausap na si doc sa loob nung room, kaya dahan-dahan ko 'tong binuksan.

Napatalon ako nung nakita ko si James sa loob. He's sitting on the patient's chair. Looking at me. Like I was a stranger to him.

"Uhm, Ms. Lustre. Manage Mr. Reid first. Okay, la? I just get medicine outside."

I nodded slowly. Hindi pa rin nagbabago yung facial expressions naming dalawa.

Kinuha ko muna yung heartbeat nya. Habang nilalapat ko yung stetoscope sa dibdib niya, mararamdaman ko yung chest niya, and I can see that hiss biceps were so firm.

"Kamusta ka na?" Medyo nakangiti siya sakin.

"Wag ka muna umimik, baka hindi ko marinig yung heartbeat mo."

"Come on, Nadine. Don't act like you don't know me."

Hindi ko na siya sinagot. At ayoko na syang makausap.

"So, ano nga? Kamusta ka na?"

"I'm fine. Anything else?"

Umiling siya. Nakikita ko sa mga mata niya na marami siyang gustong sabihin at itanong sakin pero hindi lang nya masabi.

Mabuti na lang at pumasok na si doc sa loob ng room para mabreak yung nakakarinding silence.

Lumabas na ako dahil alam kong wala nang kailangan sakin si Doc. Especially si James.

7 natapos yung shift ko. At thank God dahil nakasurvive ako kanina. Pag-uwi ko sa bahay ay humiga na agad ako sa kama ko.

Wala pa si Yassi dahil 8 natatapos ang trabaho niya. Si Tita naman nasa main hospital namin kaya super duper busy siya.

Result? I was all alone.

Tumawag sakin si mommy through skype. Inaccept ko ito. Every night natawag sila para kamustahin ako.

"Nads, anak. Oh, kamusta?" Bungad ni mommy sakin.

"Ito po, pagod sa trabaho. Kakauwi ko lang po e. Kayo po ni daddy, kamusta na?"

"Ayos lang naman." Kitang-kita kay mommy na good mood siya. She told me yesterday to report lahat ng nagawa ko the whole day.

What? You guys think I'll report that I saw James at the clinic kanina?

No way. Pero something inside my head ang nagpupush sakin na sabihin ko ito sa kanila.

Hindi ko kayang magsinungaling pero mas lalong hindi ko kaya ang magiging reaction nila kapag sinabi ko iyon.

"Ma.." Muntik na ako madulas pero ayoko talaga sabihin.

"May problema ba?" Napawi ang ngiti ni mom. Nag-alala siya. And I saw dad na tinupi yung dyaryo at lumapit kay mommy.

Nasense niya na may problema ako.

"Miss ko na po kayo." All the ideas na pumapasok at gumugulo sa isip ko, naging kapalit ay luha.

Napaiyak na lang ako. Nakakapagod pala.

"Miss ka na rin namin, anak. Basta kapag may problema ka, wag ka matakot na sabihin samin ha?" Paalala ni papa.

"Opo." Pinunasan ko yung luha ko at ngumiti na lang.

"Sigurado ka bang yun lang ang sasabihin mo?" Nagtataka si papa. Parang alam niya na pinipigilan ko lang ang sarili ko na umimik.

Natigil ako sa sinabi niya at medyo naisip ko na sabihin na ito sa kanila.

"Naddie!" Sigaw ni Yassi. Napaaga sya ng uwi.

"Maaga kaming pinalabas ng boss namin, kaya I'm here na. You want to eat dinner? I brought some."

Sinenyas ko sa kanya na kausap ko sina mama. Kaya nagmouth sya na 'okay.'

"Sige po, kain lang kami. I love you."

"We love you too, anak." Inend nila ang call.

I looked down. Buti at nakarating kaagad si Yass. Siguro wala lang talaga yung nangyari kanina. It's just a coincidence. A nonsense coincidence.

---------------------------

Sorry po medyo short ata update ko haha. Kakatapos lang kasi ng exams namin e. Nakakadrain pala ng utak yung 3 days kayo nagsasagot ng mahihirap na tanong hahah.

Anyways, I would just like to thank Ms. _zhnll for inspiring me. Dahil sa story niyang Dorm Mates (Read it guys. It soooo nakakakilig.) Nagkaidea ako na magsulat din ng story using James and Nadine as the characters.

airavishlife for voting for my story :) thank yah lots be. Iloveyou!

chrielah and The_Simple_Girl_ for adding my story to their reading lists. :D sana po paspread nitong story ko! Hahaha. God bless po sa inyong lahat and Thank you for the love!

-Authie ;)

Stuck (A JaDine FanFic Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon