Bir ilkbahar akşamında görmüştüm seni.Herkesin içinde bir sen takildin aklima.Neden mi? Gülüşünden bahsedeyim mesela.Sen hiç bir insanın gülüşünde kaç bahar saklanır bilir misin? Ben sendeki baharları gördüm.Daha sonra gözlerin,bir başkaydı bakışların.Küçücük aynalara dünyalar sığdırmışsın belliki.Bunlar daha başlangıç ama en çok beni benden alan,yanından geçtiğimde seni tekrar bulmaya yemin etmek için direndiren kokun vardı.TARİFSİZ...Ben hayatimda annemden başkasında koklamamıştım bu kokuyu. Bende huzuru,sevgiyi,güveni tekrar aşılattın.Ki sen işte başkaydın .Taniyamadım,tanımlayamadığım...
