Mutfakta tüm malzemelerim düzenli bir şekilde sıralıydı. İlk başta muzu ezmeye başladım. Ezdikten sonra bir kek kabına koydum. Ardından kenarlarına çikolata sosu ilave ettim. Boş kalan ortasına çikolatalı pudingimide döktüğümde ilk işlem tamamdı. Nefis görünüyordu. Dolaptan çıkardığım turşuları birer birer içine katmaya başladım. Tatlının yanında ekşi biraz mide bulandırıcı görünüyor olabilir fakat ben bayılıyordum. Son olarak üzerine fıstık ezmesi döndükten sonra dolaba koydum. Ağzımda bitmeyen, adını bile bilmediğim bir şarkı dolanıyordu. Her zaman olduğu gibi.
Biraz dinlenmek üzere kanepeme geçtim. Saat çoktan gece yarısını vuruyordu ve ben bugün hiç durmamıştım. Bütün gün ayaktaydım. Her insanın olduğu gibi, benimde dinlenmeye ihtiyacım vardı. Kanepede biraz daha yayılınca gözlerim kapanmaya başlamıştı bile. Bu hissi sevmiyordum, ancak fazla rahatlatıcıydı. Gözlerim tamamen kapandığında düşünce bloğumda kapanmıştı.
***
"Gomez sana aç kapıyı dedim!" Sesle beraber gözlerim açıldı. Saat daha sabahın ikisiydi ve ben davetsiz misafirlerden nefret ederdim. Kapıya kadar paytak adımlarla yürüdüm. Kapı deliğine uzanmak biraz zor olsada uzanmıştım ve bunun için kendime minnettardım. Kapının deliğinden baktığımda hemen geri çekildim. Onun buraya geleceğini biliyordum fakat bu kadar erken beklemiyordum. Aceleyle bir küfür savurup ceketimi giydim. Hemen çıkmam gerekiyordu.
Aklıma tatlım gelince tatlıma gidip gitmeme konusunda kararsız kalmıştım. Bir kaç saniye düşündüm. Ona yakalanmak, teslim olmakmı, turşulu tatlımdan yemek mi? Ah Tanrım! Tatlımı yedirtmediği için bunu ona ödetecektim. Pencereye koşarak aşağıya baktım ve üçüncü katta olduğumu gördüm. Bayağı yüksekti. Atlasam ölmezdim ama sağ çıkabilirmiyim orası meçhuldü. Tekrar bir ses duyuldu.
"Sana diyorum pis sürtük, aç kapıyı!" Sırıtarak bacaklarımı camdan sarkıttım. Ona beni yakalamanın zevkini vermeyecektim. Kapıya doğru döndüm ve bağırdım.
"Canın cehenneme adi herif!" Ve sonra kendimi aşağıya attım. Başkası olsa belki cesaret edemezdi fakat ben başkası değildim. Olmakta istemezdim. Basit bir hayat yaşıyor, hayatım birilerinden kaçmaktan ibaretmiş gibi görünüyor olabilirdi. Belkide öyleydi fakat ben mutluydum. Benim mükemmelimde bu hayattı. Her ne kadar aksi gibi dursada...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUMUN PARÇALARI
FanficBen, Başkaları gözünde deli gibi görünen, Çoğu kişinin imrendiği, Çoğu kızın kıskandığı, Bir gören kişinin bir kere daha görmesi olası olmayan kız. Aslında bir zavallı. Bir gün eğer başkası ben olarak doğmuşsa, ona bu hayattan siktir olup gitmesini...
