ေစာင့္ေနေသးရဲ႕လား....
ျပန္လာမယ့္ အခ်ိန္အထိကိုေလ....
ေစာင့္ေပးႏိုင္ပါ့ မလား....
အဲ့ဒီ အခ်ိန္ဟာ အရမ္းေနာက္က်သြားေနခဲ့ၿပီ
ဆိုရင္ေတာင္ေလ....
ေရာက္ေအာင္ ျပန္လာပါ့မယ္ဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္
အတိအက်မရွိဘူး....
မင္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ ျပတ္သားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ငါ မခ်ႏိုင္ေသးဘူး....
ငါ သတၱိမရွိေသးဘူး....
ဒါေပမယ့္ ဒီလိုငါ့ကို ေစာင့္ေနေပးႏိုင္မလား ChanYeol ~
~Waiting For You~
က်ေနာ္ Seoul ကိုျပန္ေရာက္ခဲ့တာ တစ္လေလာက္ ရွိသြားၿပီ....ႏိုင္ငံရပ္ျခား တေနရာမွာ ပညာေရးအတြက္ ဟူသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဆယ္ႏွစ္တာ ကာလတခုကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သည္....
ဆယ္ႏွစ္ဟူသည့္ အခ်ိန္ကာလ....အေတာ္ၾကာခဲ့သည္ပဲ.....
က်ေနာ့္ အနားမွာ တစံုတေယာက္ ေနရာဝင္ယူလာသည္အထိ ဆယ္ႏွစ္တာ ဟူသည့္ အခ်ိန္ကာလ က ေျပာင္းလဲေပးခဲ့သည္ပဲ....
က်ေနာ့္ အေဖႏွင့္ စီးပြားစပ္တူ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ဦး၏ သမီးႏွင့္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ မမွတ္မထင္ တမင္သက္သက္ ေတြ႕ဆံုမႈမ်ိဳးႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့ၾကရသည္....
မိမိ ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးႏွင့္ ရပ္ေဝးတေနရာမွာ ေတြ႕ဆံုရသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ သူမေရာ က်ေနာ္ပါ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အလြယ္တကူပင္ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ လြယ္ခဲ့ၾကေလသည္...
ထိုမွ တစ္ဆင့္ခ်င္း တက္ခဲ့ရာမွ.....သူမဟာ က်ေနာ့္အတြက္ လက္တြဲေဖာ္ တေယာက္အျဖစ္ပါ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေတာ့သည္ ဆိုပါေတာ့...
သူမႏွင့္ လက္တြဲဖို႔ အေၾကာင္း က်ေနာ့္ မိဘေတြ စီစဥ္ၾကေတာ့ က်ေနာ္ေရာ သူမပါ မျငင္းဆန္ခဲ့ၾကပါ...
သူမ က်ေနာ့္ အေပၚမွာ စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိေနသည္ကို က်ေနာ္ သိေနခဲ့သလို...က်ေနာ္ သူမအေပၚမွာ မႏွစ္သက္စရာ အေၾကာင္းမရွိခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း သူမ သိေနခဲ့သည္....
တခုပင္....လူသား ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အေလးနက္ဆံုး ခ်ိတ္ဆက္ေပးမယ့္ စကားလံုး တခုကို သူမေရာ က်ေနာ္ပါ တခ်ိန္တခါမွ မေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါ....
သူမဟာ မိန္းမသားတစ္ဦး ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ဦးစြာ ဖြင့္ဟ ေျပာဆိုဖို႔ရာ ခက္ခဲသည္ ဆိုသည္ကို က်ေနာ္ ရိပ္စားမိေပမယ့္လည္း က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာအတြက္ေၾကာင့္မ်ား မေျပာျဖစ္ခဲ့ျဖစ္မွန္း မသိရပါ...
မလိုေတာ့ဘူးလို႔ ေတြးခဲ့လို႔ မ်ားလား.....ဘာလို႔မ်ား မလိုဘူးလို႔ သတ္မွတ္မိပါလိမ့္....
က်ေနာ္ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မစဥ္းစားခဲ့ပါ....အခ်ိန္တန္ရင္ ျဖစ္လာမယ့္ အရာတခုကို အရွိရွိတိုင္းသာ လက္ခံလိုက္ျခင္း ပင္ျဖစ္ေပသည္.....
