Gölge

25 1 0
                                    

   Arkamızdaki şey sadece garip bir manzara türü birşey  yani anlayacağınız kadarıyla kimse yoktu duvarda sadece bizim gölgemiz duruyordu aklımız almıyordu.Olağan üstü şeyler olup duruyor.İnsanın korkmaması mümkün değil.Bir den Ayça'nın gözünde uzaklaşıyor gibi olmuşuz sanki bizi kaybediyormuş gibi hissedmiş ki farklı bir biçimde anlatıyor ne hissettiğini..Sonra korkarak yolumuza devam ettik.Oradan galata kulesine çıktık.Tuaf bişey vardı,galata kulesinde kimse yok ve elektirikler kesikti.Fotoğraf felan çektik en üstüne çıktık ve manzara süperdi,tadına doyum olmayacak bir şeydi tabiki bunların hepsini korku doluyken yaptık.Geri dönüşe geçerken bir katında heryer karanlık olduğundan bişey göremiyorduk galiba önümüzde bir kolidor var birden hafif bir ışık belirmeye başladı.Gerildik.Yürüyor ve adımları TAK TIK TAK sesler çıkartıyor ve her adımı bizi dahada korkutuyor.Ben;
-Bence hiçbir insan bu anı yaşamak istemez diye titrek ve kısık birsesle söyledim.
Mira;
-Katılıyorum!!!?
Ayça;
-Bende katılıyorum Kumsal keşke konuşmasaydında gezimiz macera olmadan geçseydi bee!!!!

...

İkiside benim ses tonumla konuştu.Gelen gölge ışık karışımı bişye yaklaşmış garip ve kalın bir ses tonuyla ''Hahaha'' kötü acımadız cadılar gibi...Kaçmaya çalıştık ama bir baktıkki arkamızda biri bizi tutuyor.O gelen kişi yaklaşıyor bizi korku basıyor içimden"keşke biri bizi kurtarsa" diye duâ etmeye başladım,gelen şey artık herneyse yaklaştıkça yaklaşıyor yaklaştıkça yaklaşıyor adım sesleri hala devam ediyor sanki topuklu giymiş bir ÖCÜ (çocuklatun değişiyle) onca koridoru yürüyen adam 5-6m felan kala sanki ışınlanıp önümüzde belirdi o ara o adamı gelirken görüp bayılan adam usulca  yaklaşıp kafasına korkuyla vazoyu vurdu karaörtülü adam yere düştü.sonra bizi tutan kişi onu öldürmek için koştu birbirimize baktık ve hemen koşup kişiye yerdeki vazo kırığı ile vurduk yere yığıldı karaörtülü adam yerden kalkmaya çalışarak "bu gezi güzel olmayacak gezinizi maf edeceğim"dedi.Kalkamada düştü.Bizde oradan hemen çıktık.Hepimizin kalbi olağanüstü şekilde atıyordu.Benim moralim bozuk bir şekil de geziye devam ettik.eğer geziye neden devam ediyorsunuz diye soruyorsanın bunu biraz düşünün...

İstanbul SokaklarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin