Alarmျမည္သံေၾကာင့္ အျမန္ပိတ္လိုက္ျပီး အိပ္ယာကအျမန္ထလိုက္သည္။ နိုးေနတာၾကာေနျပီဆုိေပမယ့္ alarmမျမည္ေသးတာမို႔ မထေသးဘဲဆက္အိပ္ေနမိျခင္းသာ။
အခုေတာ့ေက်ာင္းသြားရဦးမွာမို႔ အျမန္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ Omaကေတာ့ မနက္စာအသင့္ျပင္ထားေပးရင္း ေစာင့္ေနသည္။ မိသားစုဆံုညီမနက္စာစားျပီး စက္ဘီးေလးနွင့္ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးဆီထြက္ခဲ့ေတာ့သည္။
////////////////////////////////////////////////////
ေက်ာင္းတက္ရတာ သေဘာက်ေပမယ့္ အရႈပ္ထုတ္နွစ္ေကာင္နွင့္ေတြ႔မွာမို႔ စိတ္ရႈပ္မိသည္။ ေနတိုင္းေတြ႔ျမင္ၾကားေနရဆိုေပမယ့္ အခ်ိန္တိုင္းလည္း အာရံုေနာက္စျမဲျဖစ္သည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကအရမ္းမခ်မ္းသာေပမယ့္လို႔ သူမ်ားတန္းတူေနနိုင္စားနိုင္ေလာက္ေတာ့ ရွိသည္ေလ။ Appaက အစိုးရဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး အခုရာထူးတက္ကာ နယ္လည္းေျပာင္းရတာမို႔ အိမ္ပါေျပာင္းလာရသည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္းေက်ာင္းေျပာင္းရေတာ့သည္။ ျပသနာကထိုမွာပင္။ ေက်ာင္းတက္တက္ျခင္းမွာပင္ အရႈပ္ေတြၾကားေရာက္သြားရျခင္းပင္။
"ေဟးးKyung Soo...chargiya !!"
"Do Soo yaaah !!!"
အေတြးမဆံုးခင္မွာ ငွက္ဆိုးထိုးသံႏွစ္သံကို ၾကားရေလျပီ။ ဂလန္ဂလားအရပ္ေတြနွင့္ ထိုလဒနွစ္ေယာက္က ကြ်န္ေတာ့္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီကေန ပုခံုးကိုဖက္ရင္း ဟိုဘက္သည္ဘက္ဆြဲၾကေတာ့ ၾကားကကြ်န္ေတာ္က ဟိုယိမ္းသည္ယိုင္နွင့္ ဖရိုဖရဲျဖစ္ေနသည္။
"Yaah!! လႊတ္ၾကစမ္း"
လက္နွစ္ဖက္စလံုးကို ခါခ်ရင္းစိတ္တိုသလို ေျပာလိုက္ေပမယ့္ မသာနွစ္ေကာင္ကမၾကားသလိုလုပ္ျပီး လက္ေတြကျပန္လည္ေရာက္လာသည္။
ဟုတ္ပါတယ္။ စာေတာ္ျပီးအေနေအးတဲ့ Do Kyung Sooဆိုတာ KrisYeolနဲ႔ေတြ႔ရင္ အလိုလိုေဒါသႀကီးျပီး အရိုင္းစိုင္းေလးျဖစ္လာပါသည္။
"ေဒါင္းဇားေတြ လက္ဖယ္စမ္း ငါ့ဘာသာေလွ်ာက္မယ္"
"ဘာလို႔မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းေျပာတာလဲ ဟမ္.? "
"ေအးေလ ေအးေလ အာ့ေၾကာင့္အရပ္ပုတာ"
"အဲဒါ ေျပာခ်င္ေနတာလည္းအဲ့တာပဲ"
