4 BÖLÜM OLDU MU YAA? İNANAMIYORUM! GERÇEKTEN SİZİN HİKAYEME YORUM YAPIP, PUAN VERMENİZ BENİ ÇOK MUTLU EDİYOR. GÖRÜŞLERİNİZİ BENİMLE PAYLAŞMANIZ ÇOK GÜZEL :) SİZİ ÇOK SEVİYORUUM :) LÜTFEN BU BÖLÜME DE PUAN VERİN VE GÖRÜŞLERİNİZİ EKSİK ETMEYİN :) NEYSE BEN ÇOK UZATTIM HİKAYEMİZE DÖNELİM :D
Genç kız kraliçenin odasına girdiğinde, kraliçe kucağında Prenses Belinda ile rahat koltuğunda oturuyordu. Amelia'nın gözleri henüz gözleri açılmamış küçük bebeğe baktı.
''Majesteleri.''
Amelia Meredith'in önünde eğildi ve başını kaldırarak zümrüt gözlerini kraliçenin okyanus mavisi gözlerine çevirdi.
''Sen yeni nedimem olmalısın, değil mi?''
''Evet majesteleri, yeni nedimeniz benim, Amelia.''
Kraliçe, Amelia'yı baştan aşağı süzdükten sonra, kucağındaki bebeği ona uzattı.
''Belinda'yı sana emanet ediyorum Amelia. Bundan böyle küçük prensese sen göz kulak olacaksın.''
Amelia kraliçenin önünde eğildikten sonra prensesi kucağına aldı, ve odasına götürüp yatağına yatırmak için kraliçenin ihtişamlı odasından çıktı. Bebeğe uzun uzun baktıktan sonra, prensesin kulağına fısıldadı.
''Böyle bir annen olduğu için çok şanssız olmalısın küçük prenses.''
Henry ise Fransa'dan gelen kuzeni Albert ile birlikteydi. Küçüklüğünden beri kuzenine çok düşkündü kral. Onunla oldukça vakit geçirir, ata binip ava çıkardı. Albert onun kuzeni değil, adeta arkadaşı gibiydi.
''Bu saraydaki afetler hiç dikkatini çekmiyor mu dostum? Ben olsam her gece birini yatağa atardım.''
Henry'nin aklına bu sabah gördüğü, sarı saçlarıyla aklını başından alan zümrüt gözlü kız geldi. Sabahtan beri Meredith'den çok onu düşünüyordu. Tanrım bu kızla kesinlikle konuşmalıydı. Nereden geldiğini, adını, ailesinin kim olduğunu, saraydaki görevini mutlaka sormalıydı ona.
''Henry ne oldu? Dediklerimi mi düşünüyorsun yoksa?''
Albert Kraliçe Meredith'in odasından çıkan başhizmetkar Leydi Jane'e bakarak sözlerine devam etti.
''Ben olsam bu geceyi bu muhteşem kadına ayırırdım.''
''Kapa çeneni Albert.''
İki kuzenin kahkahaları sarayın geniş koridorlarında yankılandı.
''Artık şansımı kaybettim Katherine. Belinda'nın doğumuyla benim defterim kapandı. Bu son şansımdı. Eğer krala bir erkek çocuk verebilseydim herşey daha güzel olurdu. Belki de sarayın bir köşesinde unutulmuş bir şekilde ölürüm. Belki de Henry beni boşar, başka bir kadınla evlenir ve beni de sürgün eder. Tanrım ne yaparım ben?''
''Meredith, kafanda kurgular oluşturmayı bırak artık. Belki bir sonraki hamileliğinde....''
''Katherine bir sonraki hamilelik diye birşey yok artık anladın mı beni? Kral benim yüzüme dahi bakmayacak, kendine bir metres bulacak ve beni de sonsuza dek unutacak. Artık benim devrim kapandı. Anladın mı? Benim devrim kapandı!''
Kraliçe bu sözleri söylerken kapının arkasında birinin onu dinlediğinden habersizdi. O gizemli kişi Amelia'dan başkası değildi.
''Bunlar daha bir hiç sürtük Meredith. Seni doğduğuna pişman edeceğim.''
Amelia kraliçenin odasından çıkıp Prenses Belinda'nın odasına doğru gidecekken biriyle karşılaştı. Bu Kral Henry'di. Henry'nin elleri Amelia'nın elleriyle buluşurken, kral bu anın hiç bitmemesini diledi..
