Hayatımda ilk defa mantığım yerine kalbimi dinliyordum.Zaten hep kararsız kalan bir şeyde kalbini dinle demezler mi ? Galiba ben Eserden hoşlanıyorum.Ama sadece hoslanmak yani aşk falan da degil.Hem ben daha hiç hayatımda birine aşık olmadım ki .Daha aşk nedir bilmezken aşık olmak saçma çok saçma. ...Beni bu dusuncelerimden ayıran şey yan tarafimizdaki iki erkeğin bana bakarak ıslık öttürmesiydi.Serseri kılıklı çocuklara deliren Eser ilk once cocuklara sıkı bir küfürden sonra mavi montlu cocuga yumruk atıp,digerine de tekmeyi geçirince beni aldığı gibi hızlı adımlarla yürümeye başlayınca ben tam Eser'e birşey diyeceğimde Eser
Karnını tutuyordu ve kanlar tisotune bulasiyordu. Hemen telefonundan ambulansı arayıp bir yandan da Esere dayan olur dayan diye yalvariyordum.Açıkcası hayatımda daha önce hiç bu kadar korktuğunu sanmıyorum.birden ona :
"Seni seviyorum Eser DUMAN SENI SEVIYORUM !"
O anda ambulansın sesi duyulmaya başladığında eser
"Bende bende seni seviyorum"
Ambulans geldi ve sedyeyle aliyorlar ben:
" Bende geliyorum"
Şu anda eser ameliyatta, ben dua ediyorum .Annesi ve babası geldiler onlarda dua ediyorlar ve bana soru soruyorlar.Birden doktor :
" Acilen A rh+ kan grubuna ihtiyacımız var " dedi
Ben direk annesiyle babasına baktım ama onların ki de değilmiş bütün hastaneye sordum sadece bir kişi kalmıştı :
"Kan grubun ne ?"
"A rh+"
"Iyi benimle geliyorsun! "
" Nereye"
"Üst kata ,kan vereceksin"
Canlarim ins,beğenirsiniz 😊😊😀😀😁😁muck
