2.BÖLÜM
Nasıl yani ben şimdi on dakikada arkadaş mı edinmiştim?
Odamın sessizliğini yırtıp atacak bir kahkaha attım.
"Arkadaşım var benim!"
Ve deliyim tabi.
Yaşadıklarımı kafamda tekrar canlandırıp bu kırk yılda bir gerçekleşen doğa olayının nasıl olduğunu anlamaya çalışıyordum ya da neden?
Annemlerle iyi geçindim ve kahvaltı yapmadım, olağan bir durum yok.
Sağ ayakla dışarı çıktım, bu olabilir miydi? Batıl inanç, geç bunu.
Kulaklığımla uğraşırken yere düştüm. Göklerden gelen bir emirle halime acınmış olabilir miydi? O zaman her düşenle arkadaş olalım. Geç.
Çocukla iyi bir iletişim kurmuştum ve heyecanlanmamıştım. Yani olabildiğince.
"Oha on dakikada arkadaş edindim!" tekrar bir çığlık ve kahkaha.
Her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi bunun da bir sonu vardı, şimdi hayatın gerçeklerine dönme vaktiydi. Depresyonun sınırında bünyeme yakışır bir eski sevgili için acı çekme seansı vaktiydi. Çantamdan telefonumu çıkarıp yatağın üzerine koydum. Bir iki saniyelik bakışmadan sonra ezbere bildiğim numarayı çevirdim. Bu bir racondu. Sinirlenip sevgilinizin numarasını silersiniz ama ezbere biliyorsunuzdur.
Videolardan izlediğim aşk doktorlarının taktiklerine göre kesinlikle aramamam gerekiyordu fakat zaten çok aklı başında biri olsam videolardan izlediğim taktiklerle eski sevgilimi kendime bağlamaya çalışmazdım.
Ritüellerle geri getirmeye çalışmaktan bahsetmiyorum bile.
'' Alo. '' acaba silmiş miydi numaramı?
'' Selam. ''
Evet selam demiştim akıllı uslu bir kız olacaktım. Zaten ayrıldıktan sonra tonla küfür etmiştim şimdi normal konuşabilirdim.
Ayrılığımız baya sancılı geçmişti kendi tarafımda. İnsanlarla mümkün olduğunca iletişime geçmemek, hazır yemeklerle mideyi iflas ettirmek, bir kutu çikolata yiyip film izleme triplerine girmek ve tabii ki ağlamak.
'' Sırma, nasılsın? ''
Çok umurundaysa sen arasaydın?
'' Süper, sen? ''
Bok gibiyim nasıl olacağım, senin yüzünden nur topu gibi bir güvensizlik problemim var.
'' İyiyim ben de, nasıl gidiyor? ''
'' Yeni evime taşındım burası harika. ''
Şöyle olmalıydı, yeni evime taşındım burası dağın başı. Arkadaşım her zamanki gibi yok, bir tane var gerçi ama zorla arkadaşım oldu. Şantajla.
'' Belki bir gün gezdirirsin. ''
Vay yüzsüz vay.
'' Sevgilin var mı? '' dedim bir çırpıda.
Yapışkan eski sevgili triplerime bak ama.
'' Sırma başlama yine. ''
Neyi başlatmamalıydım tam olarak? Maşallahı olan bir eski sevgiliydi. İyi bir vücudu, insana kendini sorgulatacak genel kültürü ve hayatından tiksindirecek hobileri vardı. Adam at biniyordu at.
'' Ne eksiğim var o atlardan? ''
Ders 1 asla düşünmeden konuşma, asla!
'' Benim de şeyim iyi... ''
Neyim?
Ders 2, ders 1 kuralını asla unutma ve cümlelerin sonunu kimsenin hayal gücüne bırakma.
Elimi alnıma vurup rezilliğimi sindirmeye çalıştım. Heyecanlanınca saçma şeyler dökülüyordu ağzımdan, tabii bir de karnımın içinin sanki biri elini sokmuş da avuçlarının içinde sıkıyormuş gibi kasılması ve vücudumun tir tir titremesi vardı.
'' Sırma umurumda değil, şu an bir sevgilim var. ''
"Ya senin allah belanı versin ama!" dedim içimden sanki bir holigan çıkmış da takımından birine faul yapılmış gibi böğürerek.
'' Sırma kapat şu telefonu! ''
Telefonu suratına kapatıp ayak ucuna attım.
"Al işte sana, böyle suratına kapatırlar!"
Gözlerimi devirip lavaboya geçtim, küvetin suyunu açtıktan sonra mutfağa inip kendime güzel bir meyve tabağı hazırladım. Bunu hak etmemiş miydim? Bence fazlasıyla hak etmiştim.
Yukarı çıkıp tabağı küvetimin yanına bıraktıktan sonra yüzüme bir tane nemlendirici maske yapıştırdım, küvetin içine renkli banyo bombalarımdan birini de bırakıp müziğimi hazırladım.
Her şey hazır, canımı sıkan insanın canını sıktıktan sonra gevşeme zamanıydı.
Ders 3, yağmur en çok güneşi hak edenlerin üzerine yağar. O yüzden asla pes etme.
