Büyülü Evin Laneti #wattys2016

Lanetli Eve taşınmamız

Yeni bir eve taşınan ve taşındığı evde bir çok lanetlerle karşılaşan 17 yaşlı kızın hikayesi ...Merhaba ben Alis 17 yaşındayım ve zengin bir ailenin tek çocuğuyum.Babam bir şirketin kurucusu adı Con.Annem Izabella doktor.Babamın işinden dolayı bir çok şehir deyişmeli oluyoruz.Belki kulağa hoş geliyor ama inanın öyle diyil. Ne uzun süreli arkadaşlarım ne de okulum oluyor.Yine aynı gün geldi işte.Bavulumu toplayıp aşağı indim.Anneme bir daha sordum anne gitmek zorundamıyız burda bir sürü arkadaşlarım var.Annem bana sarıldı olmaz kızım bunu senle konuşmamışmıydık hadi baban bizi arabada bekliyor söyledi.Son defa evimize bakıp gittim. Arabaya bindiyimde kendimi alamamak için zor tuttum. Neden bizim normal bir hayatımız olmuyor diye düşünüyordum.Babam bu defa gittiyimiz şehrin çok uzaktakı yanlızlar şehri olduğunu söyledi. Neden bir şehrin adı yanlızlar olsun ki kulağa komik geliyordu. Tabi biraz da korkunç. 5 saatlik uzun bir yolculuğun ardından sonunda ulaşmışdık şehre. Gerçektende şehirde kimse yokdu. Tabi bir kaç soğuk görünümlü insan dışında. Hiç sevmemiştim ben burayı. Sonunda evimizede ulaştık.Babam gülümsedi işte evimiz diye bize taraf döndü benimse hala suratım asıktı. Annem çok seviniyordu. Zaten hep sever yeni evleri.Kapını babam açtı. Ev büyüktü uzun kolidoru vardı. Odalarda genişti. Ama bir dakka ben bu eve ilk defa gelmiyormuydumki. sanki dejavu yaşıyordum. Babam kızım Alis burası senin odan diyerek odanın anahtarını bana verdi. Eski kapısı olan bu odada bana pek uzak gelmiyordu. Tabi hatta burda yatağın altına kolyemi bile düşürmüştüm. Eyilip yatağın altına baktım kolyem ordaydı. Hatta şu an babam odaya giricek ve bana" Aliss aşağı in"diyecekti. Babamın kapını açmasıyla dik atıldım " Aliss aşağı in"söyleyerek kapıyı kapattı. Hayır olamaz rüya olmalıydı bu. Ama diyildi emindim. Bu eve ilk defa gelmiyordum. Masadakı mektup dikkatimi çekti. Açtım yazılıyordu:"eyer bunu okuyorsan Alis bilki ben senim. Yine her şeyi unutmaman için bu mektupu yazıyorum. 10 yıldır sen aynı şeyi yaşıyorsun. Bu evi hatırlıyorsun diyilmi çünki sen bu eve 10 yıldır geliyorsun. Bu bir lanet bu ev lanetli yine aynı şeylerin tekrar olunmaması için bunu yazıyorum. Ama sakın bunu annen ve babana söyleme seni akıl hastanesine yatırırlar. Kendileriyse bu evde lanete haps olurlar sonra her şey yeniden başlar yeniden bu eve gelirsiniz yeniden o kolyeyi bulursun yeniden bu mektupu okursun yeniden ailene söylersin ve lanet asrlarca devam eder". Evet her şeyi hatırlamıştım bu mektupu yazdığımı da. Iyiki yazmışım kendime mektup.....

Diyer bölümlere bakmayı unutmayın.