Gizemli Aşk

Ağzından çıkanlar kalbime işkence ediyor

Çağresizlik ve kendi hiçliğinde boğulan bir insan yaşama inancı kalmayan çok darbe yiyip kırılan bir insan soluk bedenindeki soyut ruhu ve soğuk haliyle kendi karanlığında çırpınan çırpındıkca daha çok batan kalp kafamdakı şidettli ağrı ve gözlerimdeki ağırlıkla kendimi zorlayıp gözlerimi aralamya çalıştım canım yansada gözlerimi aralayıp etrafa bakındım gözlerimi açmamla pek fark edilen birşey olmadı çünkü heryer karanlıktı sadece arkamdaki duvarın en üst kısmından içeriye sızan ışıkla aydınlanmaya çalışan bir odadaydım gözlerimin karanlığa alışmasını bekledim bir süre hafif hafif odanın içini görmeye başladığımda bir yatak bir sehpa üstünde bir kutu sigara, surahi, bardak ve çakmak vardı

"Gece korkuyormusun karanlıktan yani seni ürkütüyormu ?"

diyen sesin geldiği yeri tesbit etmeye çalıştım fakat birşey bulamadım bir süre konuşmadım

"sana diyorum Gece dilinimi tuttun geçekten karanlık seni çokmu ürlütüyor"

konuşan kimse manyağın teki olmalı karanlık beni korkutmaz ki beni korkutmak için başka şeyler bulmalı

"nereye doğru konuşmam gerekiyor onu anlamaya çalışıyorum ayrıca ben karanlıktan korkmam ahmak kendine yeni yömtemler bulmak zorunda kalıcaksın ah yazık"

ondan korkmuyordum tabikide korkmam için bi neden yoktu

"bakıyorum da cesursun hmm peki bakalım bak önümdeki sehbada senin için bıraktığım şeyler var sudan ve sigaradan içebilirsin"

banada bölesi denk gelir zaten

"bak gerizekalı anlama probleminmi var bilmiyorum ama ne beni ne bok yemeye kaçırdın onu bilmek istiyorum ben neyapmış olabilirim adını dahi bilmiyorum şimdi bana bunları açıkla "

"dedikten sonra sehbada duran suyu bardağa koyup içmeye başladım bardağı geri yerine koyup kutudan bi sigara alıp yaktım ve içmeye başladı.

" Gece oğuz senle neden uğraşıyor yani neden peşinde dolanıyor sana değer veriyormu ha ne diyorsun"

"bunları Oğuza sorup öğrenmek yerine beni kaçırıp öğrenmek gibi bir salaklıl yaparken ne kullanmıştın "

diye alayla konuştuğumda bir kahkaha patlattı

"Bunları sormak için mi seni kaçırdığımı sanıyorsun yanılıyorsun biraz Oğuzcukla oynamak için burdasın Gece"

"Bak istediğin hic bir haltı yapmıcam bunu birkere o küçük beyninin bir köşesine kazı beni öldürmen veya zarar vermen umrumda değil şimdi nabıcaksan yap daha fazla bekleyemem"

Bir süre karşıdan cevap gelmedi korkmadığımı anlamalıydı ömrümde konuştuğum ikinci kişiydi ve hayatta tanıdıgım ilk aptaldı benim suçum ne anlamıyorum hiç tanımadığım değisik bir çocuk benle konuşmaya çalışıp bana ilklerimi yaşatıyordu onun hiç hiç tanımadığım düşmanı gelip beni kaçırıyordu tamam ben normel değilim belki ama hayatım normel olabilirdi yani burdan çık trafikte yolun ortasına atılayıp neden ben ulan diye bağırasım geliyor ama yapmam sadece bir hayal. Hala konuşmadığı için dilini yuttuğu sandım o sıra kapı açıldı içeriye o daha önce bir kaçkere yüzünü gördügüm çocuk yatagın kenarına dikildi ve bir sigara yakarak konuşmaya basladı demekki dilini yutmamıştı

"Bakıyorumda kızımız fazla cesur ve kaybedecek birşeyi olmayan biri çok güzelsin Gece bunu kendine neden yapıyorsun?"

Dediklerine şaşırsamda bir sigara yakıp içmeye başladım bunları neden sorduğunu anlayamasamda cevap vermeye niyetim yoktu cevap veremezdim ben yanlızdım kendi dünyamda bile yanlızdım gerçek dünyada nasıl yanlız olmayayım ki cevpa beklercesine gözlerimin içine bakıyordu bir süre daha sustum ve konuşmaya devam etti