Chapter seven- Barkada?

209 7 0
                                    

Althea's Pov
Tama si Mr.Hugot siguro may taong nakalaan para sa akin na makikilala ko balang araw..
I need to end this..i need to face him

Umuwi ako para kunin lahat ng gamit na binigay niya sa akin..lahat ng regalo,mas mabuti na wala ng mga gamit na nagpapaalala sa kung ano kami dati noon..isasauli ko lahat ng to sa kanya..bahala na siya kung anong gusto niya gawin sa mga ito..sunugin man niya ayos lang kasi wala na naman tong halaga..kinuha ko yung red box at nilagay sa front seat wala sina mommy dito kasama ni daddy sa business trip pero babalik daw sila mamaya..

Calling Gabrielle...

Oo tinatawagan ko si Gabrielle gusto ko siyang tanungin kahit sa huling beses lang kung mahal niya pa ba ako?

"H-hello.?"panimula ko,my heart is racing right now..

"Sino to?"did he..dinelete niya na yung number ko?..ano ba?! Althea naman! Malamang gusto ka na niya mawala sa buhay niya..hindi pa ba obvious!!

"Your Ex.."walang ekspresyon kong sabi,ayokong maramdaman niya na umiiyak nanaman ako dahil sa kanya,na nagpapakatanga nanaman ako dahil sa kanya..

"Well..what do you want?"narinig ko ang pagbuntong hininga niya

"Let's meet."narinig ko nanaman ang pagbuntong hininga niya,ganun ba talaga ako kadaling kalimutan?..ganun ganun na lang din bang kadaling palitan?..

"Sige..saan?"

"Sa park.."i end the call at tumungo na sa park..nagpark ako..sumandal ako sa upuan ko..siguro wala pa siya rito..dati nung first date namin..siya yung nalate..parang babae no?..nung magkaklase pa kami,lagi talaga siyang late halos araw araw siyang nasesermonan ni Sir,pero nandito ako palagi para saluhin yung sama ng loob niya kay sir..magbestfriends kasi kami,nung mga bata pa kami halos lahat ng kabarkada ko lalaki isa siya dun, siya yung kalaro ko ng Dota,siya yung kuya ko,kasi siya yung nagtatanggol sakin tuwing may nanakit sakin..pero ngayon ako na yung sinasaktan niya..ibang babae na yung pinagtaganggol niya...tumutulo na naman ung mga luha ko..

Nakita ko ang isang pamilyar na mukha naglalakad patungo sa park..malapit lang ito sa school..
Pinunasan ko ang mga luha ko..
Tumingin ako sa rear view mirror..

"Pagkatapos nito!..hindi nako iiyak!! Dahil sa kanya!"sigaw ko habang pinupunasan ang luha ko

Lumabas ako at tumungo sa front seat para kunin ung red box..nandito lahat,lahat ng memories,picture namin..
Nakita ko siyang nakatayo sa gilid ng puno..

Lumapit ako sakanya dala dala ang red box
Bandang alas tres na ng hapon..kaya labas na siya

Pagdating ko ay nakita ko ang walng ekspresyon niyang mukha..the perfect nose..deep mysterious eyes..those kissable lips..i miss kissing those..

"Are you just gonna stare me or what?"hindi ko namamalayan na matagal na pala ako nakatitig sa kanya..those husky voice

"Hindi mo na ba talaga ako mahal?"paiyak kong sabi..bwiset! Na luha to!

"Hindi na."tipid niyang sagot..walang ekspresyon niyang sabi..tumungo ako para hindi niya makita ang pagbuhos ng mga luha ko..

Binitawan ko ang red box

Hinarap ko siya..tumingin ako diretso sa mga mata niya,kahit may mga luhang hindi magpapapigil..hindi ko sasayangin ang oras na to sa kaiiyak lang papatunayan ko sa kanya na kaya ko rin siyang palitan..

Dear TadhanaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon