Cleyton Payens II : ERDEMLİLER BİRLİĞİ

I. BÖLÜM

Bir Temmuz sabahıydı. Yazın en kavurucu sıcaklığına denk gelmeliydiler. Cleyton'un Lessie ile öpüşmesinden birkaç hafta geçmişti. Hiç kimseye anlatmayacaklarına dair söz verdikten on beş dakika sonra sözü bozan Cleyton olmuştu. Odadan çıktıktan sonra Jacop'un yanına gitmişti.

''Dostum. Lessie ile öpüştüm. İnanabiliyor musun? Ben. Lessie ile!'' diyordu Cleyton yerine duramadan.

''Hala inanamıyorum. O kızla bir geçmişimiz vardı.'' diye alaycı bir sitem etti Jacop.

''Geçmiş geçmişte kaldı dostum. İnan bana. Şu an kendimi Kim Kardashian'ı becermiş gibi hissediyorum.''

''Olamaz.'' dedi Jacop ''İlk öpücük müydü?'' diye sordu.

''Sanırım öyle. Yani hatırladığım bir şey yok.'' dedi Cleyton. ''He neyse. Sence şimdi nasıl davranmalıyım?''

''Kendin ol. Şu an nasılsan öyle davran. Sakın Lessie'nin yüzüne aptal aptal sırıtma.''

''Çok heyecanlıyım Jack. İlk defa böyle bir şey oldu. Yani.. Benn... Anlayabiliyor musun Jacop?''

''Tamam,tamam. Peki. İstediğin gibi davran. Ama belli etmemeye çalış. Biliyorsun Veronica. Biraz hassas.'' dedi Jacop bulundukları odadan çıkarak.

''Ah, evet. Ama ona bir umut vermedim. Öyle değil mi?'' diye sordu Jacop'un peşinden, odadan çıkarak.

''Her neyse. Şimdi konuşmayı kes ve ciddi bir tavır takın.'' dedi Jacop kestirip atarak.

''Merhaba kızlar!'' diye selam verdi Cleyton, Lessie ve Veronica'nın yanına geldiklerinde aptal aptal sırıtarak.

''Merhaba Cleyton.'' diye kıkırdadı Lessie ve Veronica. Ama öncesinde Jacop, Cleyton'un göğüs kafesine, takındığı aptal sırıtmadan dolayı çaktırmadan vurdu. Cleyton göğüs kafesini tutarak Jacop ile birlikte Lessie ve Veronica'nın yanlarına oturdular. Cleyton'un yüzündeki aptal gülümseme göğüs kafesine aldığı sert darbeden dolayı acı bir şekilde silinmişti.

Ertesi gün uyandığında yine aynı heyecanı yaşıyordu Cleyton. Lessie şu an onu hayata bağlayan tek varlıktı sanki.

''Günaydın Jack.'' dedi esneyerek, henüz uyanmış olan Jacop'a.

''Sana da.'' diye cevap verdi Jacop gözlerini ovuşturarak.

''Bugün ne yapacağız?''diye sordu ardından, esneyerek.

''Hiçbir şey.'' dedi Cleyton omuz silkerek.

''Peki ya yarın?''

''Yine hiçbir şey.''

''Ne zaman bir şeyler yapmaya başlayacağız peki?''

''Şu an değil. Bu kadar şeyi üst üste yaşamak çok zordu. Ve ardından Lessie ile yaşadıklarımız... Beni... Kendimi tehlikeye atamıyorum Jacop.''

''Sence izleniyor muyuz?''

''Kesinlikle. Ama sanırım şu an onlar için pek fazla tehlike oluşturmuyoruz. Şu an değil ama ileride Jacop... İleride çok büyük işler yapacağız.''

''Halen ne yaptığımıza inanamıyorum. Ama yine de çok büyük işler yaptık. Birçok kötü iş.''

''Hata yaptık Jacop. Ama yaşıyoruz. Bu, geçmişteki hatalarımızı telafi etmek adına önemli bir şey.''

''Her neyse. Halen hayattayken tadını çıkaralım.

''Yalnızca birkaç hafta. Sonra tekrar plan yapacağız. Öncelikle ailelerimizi bulacağız. Onların güvende olduklarını biliyoruz. Bu şimdilik bizim için yeterli. Onlarla birleşirsek daha güvende olacağız.''