hoofdstuk 3: zo dichtbij, maar net niet...

3.2K 159 62
                                    

Sam

"Waar zijn ze gebleven? Ik dacht dat ze achter ons zaten?" Vraag ik Kyrn. "Ik heb echt geen idee, ik heb ze al de afgelopen tien minuten al niet meer gespot." Zegt ze terwijl ze om zich heen kijkt. "Oké" Zeg ik op fluistertoon. Ik vertrouw het niet. Ongeveer een uur later komen we aan in een klein dorpje. "Ik ben zo hongerig." Zeurt Kyrn. "Oké." Ik lach haar uit, maar ik ben niet zo gemeen als dat. "We kunnen even pauzeren bij een McDonalds of zoiets, iets met eten."

"Klinkt mij als muziek in de oren." "Heilige zoete mandarijnen, dit is té toevallig, daar is er eentje." Zeg ik terwijl ik de parkeerplaats op rijd. "Oké we gaan iets zoeken om te eten en daarna opzoek naar iets van een trein kaartje ofzo." Ik knik tegen mezelf in bevestiging en we lopen de heilige McDonalds in. "Hallo dames. Kan ik jullie toevallig ergens mee helpen?" vraagt een rood harige jongen met een flirty glimlach.

"Zie mijn geweldige skills." Fluistert ze me toe. "Hey we zijn zeg maar onze tassen kwijt en we hebben dus totaal geen geld. Maar we vroegen ons af of je misschien zo aardig zou willen zijn om ons een beetje water te geven?" vraagt ze zachtjes terwijl ze er verlegen bij kijkt.

Hij glimlacht naar ons. Yessss. Dank u Kyrn. We zijn binnen. "Jullie dames kunnen alles bestellen wat jullie willen, het is op mijn naam, ik ben Luke trouwens." Zegt die terwijl die zijn hand uitsteekt naar ons om te schudden. "Mijn naam is Kyrn en dit is mijn beste vriendin Sam." "Hallo." Zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek en zijn hand schud. "Dus wat zouden jullie meiden willen hebben?" "Mijn gewone bestelling." Vertelde ik Kyrn. We komen te vaak in de McDonalds.

" 2 McChickens, medium frietjes en 2 grote sprites." "Oké, hier opeten of meenemen?" Vraagt Luke ons. Kyrn wilde al bijna antwoord geven maar ik tikte haar snel tegen haar schouder. geïrriteerd draait ze zich om en kijkt me vragend aan. ik wijs naar het raam, en ja hoor, daar waren de hufters. de vier jongens in hun rode Ferrari. "Meenemen alsjeblieft." Zegt Kyrn op een dringende toon. "Oké, maar gaat het wel goed met jullie Kyrn en Sam?" vraagt Luke ons bezorgd. "Ja hoor, we denken alleen dat we gevolgd worden dus we willen het graag meenemen asjeblieft." zeg ik hem met een smekend stemmetje. "Och, ja natuurlijk." antwoord hij, maar nu nog bezorgder. Een paar minuten gaan voorbij, maar de jongens zijn geen centimeter verplaatst, dankuwel heilige stoelen dat ik de Lamborghini aan de andere kant van het gebouw heb geparkeerd, op deze manier kunnen ze ons hopelijk niet zien. "Hier is het al." zegt Luke terwijl hij de tasjes tasjes met eten en drinken aangeeft. "Dankjewel voor alles." zeggen Kyrn en ik tegelijk terwijl we allebei om ste beurt zijn wang zoenen. Zijn gezicht wordt knalrood, staat echt super mooi bij zijn haar! Niet. "Uhm graag gedaan?" zegt hij nerveus met een kleine glimlachje, hij raakt zijn wang aan en lijkt wel in trans. Ik giechel waardoor hij eruit lijkt te komen. Samen met Kyrn loop ik naar buiten. "Kom op, we moeten even snel zijn zodat ze ons niet kunnen zien, vooral laag blijven en schuilen achter andere auto's." zeg ik. We springen in de auto, en in mijn hoofd lach ik de jongens uit, hersenloze idiootjes, ze hebben ons nog steeds niet gezien. "Oké, volgende halte het trein station." zegt Kyrn.

"Zullen we de sleutels maar gewoon in de auto laten? ik ga er niet vanuit dat we ooit nog in deze auto zullen rijden." Terwijl Kyrn dit zegt schiet ze in de lach, mij een raadsel waarom. We rennen naar het station en lopen naar het loket. "Kan je je hier ook even doorheen flirten Kyrn?" vraag ik haar. "Ja natuurlijk, ik denk niet dat het een probleem wordt, maar als ik hulp nodig heb dan roep ik wel voor je." zegt ze lachend. "Hallo dames." Zegt de jongen achter de balie terwijl die naar ons glimlacht. "Hoe kan ik jullie helpen?"

"Alsjeblieft help ons, ik denk dat mijn vriendin hier en ik worden gevolgd. We hebben twee treinkaartjes nodig voor een plaats hier ver ver heel ver vandaan, nu onmiddellijk." Zegt Kyrn half fluisterend op een bange toon. Ze is een best wel goede actrice. De jongen kijkt me aan en acteer alsof ik bijna moet huilen, wat ik best wel nu zou kunnen doen als ik bedenk dat die jongens ons zo weer kunnen pakken. "Maar Kyrn we zijn onze portemonnees onderweg verloren, weet je nog?" Zeg ik tegen Kyrn, half tegen de jongen. Ik snap niet waarom jongens altijd dom genoeg zijn om hierin te trappen.

Sexy griekse goddelijke ontvoerders.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu