DÜŞERSEM ELİMİ TUTARMISIN?...

SEVGİLİM

-Burak!Sen ne yaptın?

---Sevdim sadece.Evet biraz salaklıktı seni bir anda bırakıp üzüntüye terk etmek ama sevdim seni.

-Burak...Hah...

---Almila bence hiç konuşma.Dudakların konuşsun sadece benimle.Sıcacık hissettirsin kalbimi.Küt küt çarpsın yüreğim senin için.Sadece anın tadını çıkar!

Ve tekrar öptü.Ben biraz tuhaf hissettim kendimi.Daha önce hiçbir erkek tarafından öpülmemiştim.18 yaşımda olmama rağmen.Bilmiyorum belki de seviyordu gerçekten.Belki de gerçekten aşıktı.Ama ben de biliyordum ki ona aittim artık.Artık benimdi...

---Sevgilim...Evime gidelim mi?

-Evine mi?Senin evine mi?

--Evet.Merak etme ben öyle düşündüğün gibi birisi değilim.Biliyor musun ilk defa birini öptün ve ilk defa bir sevgilim oldu.Yani eğer sen benimle çıkmayı kabul edersen.

-Ya ben de daha önce hiç bö böyle bir duygu hissetmemiştim.Aslında ben çıkmak istiyorum seninle.

---Hem baban da sevdi beni iyi bir şey değil mi?

-Aa evet anneme de söylerim sevgilim olduğunu anlayışla karşılayacaktır.

---Umarım.Eee ne duruyoruz hadi gidelim bana.

Yolda birbirimizle ilgili konuştuk.Burak da 18 yaşındaymış meğersem.Çok sevindim yaşıtım olmasına.İkimiz de lise 4 deyiz vallaha süper.Hem aynı lisedeymişiz.Ama ben hiç dikkat etmemiştim ona.Ya biraz saçma ilk görüşte aşık oldum ama aynı okulda olmamıza rağmen onu görmedim.Evet zaten bildiğimiz üzere biraz çatlağım.Var azcık.Ama mutluyum artık.Ve sevdiğim biri var.O da beni seviyor.Daha ne isteyebilirim ki hayattan...