Buluta küsmüş güneş misali yatağımda çiköletelerimle konuşurken...Birden kapım çaldı.
--Almila gelebilirmiyim bebeğim?
-Gelme!Azra defol git!
Birden içeri girdi.
-Ya girme ne demek bayan filozof?!
--Almila sen iyi misin?
-Sence iyi miyim?!Şu halimden iyi olduğumu mu anladın ha!?
--Bak Almila ben buraya sana yardım etmek için geldim.
-Gelmeseydin.Git!
--Almila bak lüt...
-Ya def ol git Azra git!
--Yeter ya!Almila sen iyice üşüttün kafayı.Saçma sapan davranıyorsun.İğrenç şeyler söylüyorsun bu ne ya!Almila sen böyle bir kız değilsin,dedi sessiz ve sakin bir şekilde!
-Azra...
--Hı?
-Ben kötü biri değilim değil mi?
--Hayır.Değilsin ama biraz aptalsın bebeğim.
-Biliyorum,dedim ve ağlamaya başladım bebeksi bir ses tonuyla.
--Ya ağlama kıyamam.Hem seninle biraz kulis yapalım.Tartışalım bu konuları.Belki bir çare buluruz derdine.Olur mu?
-Hıhı.Olur:(
--Şimdi bana sorunlarını say:
-A.Ş.K hayatım:(
--Tamam,dedi ümitsiz bir ses tonuyla.
--Şimdi bana neden aşk hayatının kötü olduğunu söyle.
-Ya Azra biliyorsun ya neden soruyorsun.Beni çıldırtmak için mi?
--Almila yardımcı olmaya çalışıyorum.Şimdi sus ve sadece sorularımı cevapla!
-Ben bir aptallık yaptım.Sevdiğim insanın saçma bir şey için bir anlık sinirle kalbini kırdım.
--Devam et.
-Şimdi de yaptıklarımdan pişmanlık duyuyorum.Ama ne yapacağımı bilmiyorum.
--Hmm.Bir düşünelim bakalım...
--Aha buldum Almila!
-Ne buldun?
--Evine gidip özür dileyeceksin.Bu kadar basit!
-Saçmalama Azra ya!Ben nasıl yüzüne bakarım Burak'ın?
--Ya sen saçmalama asıl.Böyle çikolatayla,cipsle evden çıkmamakla hayat sürülmez.Hem durmadan zırlıyorsun vallaha Zeynep teyze diyor ki kafamı şişiriyor.
-Sen annemle mi konuştun bu olayı?
--Hayır ya az önce geldiğimde kapıyı açtı ya...O zaman Almila napıyor dedim o da ağlıyor kafamı şişirdi dedi.Ben demedim!
-Of Azra ya özür dilemem lazım o zaman...
--Yani...
-Of.Neyse şimdi napıyoruz?
Hemen duşumu aldım ve eski temiz halime döndüm.Ardından Azra bana bir şeyler ayarladı ve ben de giydim.Sonra azcık da makyaj yaptım ve artık hazırdım.
-Azra...Ya ben şimdi evine gidip açık açık özür dilerim diyeceğim.Öyle mi?
--Evet.Hadi kızım hadi geç bile kaldın.Çabuk.
Hızlıca aşağı indim ve taksiyle Burak'ın evine gittim.
Kapıyı çaldım ama açmadı.Bayağı üzülmüştüm.Geri dönecektim ki
-Ya ben salak mıyım allah aşkına!Neden böyle bir kere çalıp gidiyorum?Sen görürsün beyefendi...
Kapıyı belki 50 kere çaldım.
-Hah sonunda...Ohaa!!!!
Hakikaten oha yani.Burak kaslarıyla önümdeydi.
-O o oha...Ha ha.Burak senin kasların mı vardı ya?,deyiverdim mal gibi.
--Ne diyorsun Almila ya!Git burdan,dedi ve tam kapıyı kapatıyordu hızla içeri giydim ve pat diye çocuğun üzerine atladım.
--Almila ya ne yapıyorsun sen?Kalk üzerimden.
-Burak...,dedim üzgün köpeksi yüzümle tatliş tatliş.
--Hı?
-Beni özledin mi?
--Hı!
Birden içeriden bir kadın sesi duydum.
+Burak kim gelmiş bebeğim?
-Burak!Bu bu bu kim ya?,dedim kuşkulu bir yüz ifadesiyle.
--Ya şey...
-Burak hemen kavga eder etmez başkasıyla mı çıkmaya başladın lan sen!?
--Ya hayır Almila!
-Kes sesini.Ben de buraya senden özür dilemeye gelmiştin ya!Vallaha keşke gelmeseymişim.Sana söyldiklerimin hepsi de doğruymuş meğer.Keşke...Neyse.Sana yeni aşkınla iyi eğlenceler dilerim sevgilim,dedim ve ağlayarak çıktım.
--Almila ne oldu kızım?Ya ağlama noldu?
-Azraa.Ya beni aldatmış ya!Daha ilk kavgamızda başka sevgili yapmış.İnanabiliyormusun?
--Şşş.Ağlama tamam bebeğim.Hadi gidelim sahile temiz hava al...
Sahile giderken bir sürü çift gördüm.Gerçekten insanın yüreğine öylesine batıyor ki...Ben de adam sanıp özür dilemeye gittim.Ne kadar salak olduğumu tekrar anladım işte...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞERSEM ELİMİ TUTARMISIN?...
Novela JuvenilAşk,yabani bir ota benzer.Tesadüfen yeşermiş bir yeşillktir.Eğer bahçenden söküp atmazsan,o senin harika bahçeni çirkinlreştirir.Ama bazen de kuştur.Özgür,rahat,sevimli ve tatlı bir kuş.Ama ellerinden uçup gitmezse.Eğer kaçarsa senden ve sana soruyo...