DÜŞERSEM ELİMİ TUTARMISIN?...

HOŞGELDİN

-Off anne ya çok yoruldum.Yemek pişirmek ne zor iş!

---Yaa bir de bana kafa tutuyorsun.Bak hemen tökezledin.Hemen pes ettin hanımefendi.

-Ya normalde yorulmam da yani bu pilav zormuş.

---Pilav mı zor?Kzım en basit yemekler pilav ve makarna.Sen daha pilavda kem küm edersen gerisini düşünemiyorum.Sen böyle olursan ben söyleyeyim kimse seni almaz!

-Ne!? Hayııırrrrrr

---Ay Almila ne bağırıyorsun yavrum!

-Anne!Ben evlenemez miyim yani?

---Yok kızım lafın gelişi söyledim ama öğrenmen lazım bu işleri yani!

Birden zil çaldı.Ben hemen koşup kapıyı açtım.Burak gelmişti.Ama babam ortalıkta yoktu.Şimdiye kadar çoktan gelmeliydi.Ama demek ki işi çıktı.Ama işi çıksaydı arardı.Of umarım ciddi bir şey yoktur.

-Burak.Hoşgeldin!

--Hoşbulduk.

---Hoş geldin Burakçığım.

--Hoşbulduk teyzeciğim.

-Burak istersen içeri geç.

--Tabii.

Sofraya geçtik.Yemeklerimizi yemeye başlayacktık ki annem:

---Almila baban nerede yavrum?

-Ya anne bilmiyorum aradım ulaşılmıyor.Saat de geç oldu ama çoktan gelmeliydi.Acaba bir şey mi oldu?

---Ağzından yel alsın kızım.Bir daha ara bakayım belki açar.

Aradım ama açmadı.Biz de gelir umuduyla yemeğimizi yedik.

Oturuyorduk sohbet ediyorduk ki annem iyice telaşlanmaya başladı.

---Almila acaba polise mi gitsek!

-Anne ya aslında...Off

--İsterseniz benim bir polis arkadaşım var ona söyleyeyim biraz araştırsın.

-Evet evet çok iyi olur.Sen bir konuş.

Burak sağ olsun hemen aradı arkadaşını.Biz merakla beklerken telefon çaldı.

-Alo

----Alo ben emniyet müdürlüğünden arıyorum.Salih Karaman adlı birey akrabanız sanırım.

-E e evet babam.

----Babanız *** karayolunda kaza yapmış.Acil gelmeniz lazım.

-Ne!He hemen geliyoruz hangi hastanede?

---Ne!Almila kızım ne olmuş?

-Anne bir dur.Tamam polis bey hemen geliyoruz.

--Ne olmuş hayatım.Ya yani Almila?

-Anne babam kaza yapmış!Ihı!Ya hadi hastanede bekliyorlar.

Hemen Burak arabasıyla bizi götürdü.Babam Allah'a şükür iyiydi ama bacağı ezilmişti.Bu yüzden alçıya aldılar.O gece hastanede beklettiler.Biz de sabaha kadar babamın yanındaydık.Burak da sağ olsun sabaha kadar bizimle bekledi.

-Ya Burak çok özür dilerim kusura bakma.Günün berbat oldu bizim yüzümüzden.

--Ya ne demek.Ne kusuru asıl siz kusuruma bakmayın.Böyle bir günde gelmemeliydim.

Annem uyumuştu.Burak:

--Almila aslında ben acıktım ya bir restauranta felan mı gitseydik.

-Masraf olmasın sana.

--Ya ne masrafı nolu böyle şeyleri sıkıntı etme.

-Burak sen çok iyi biriin biliyorsun değil mi?

--Teşekkür ederim ama inan seni hak edecek kadar değil!

Hafif bir tebessüm ettim ve yanağına ufak bir öpücük kondurdum.Sonra annemi uyandırıp bizimle yemeğe gelip gelmeyeceğini sorduk.Ama o her zamanki gibi babanım yanında bekledi.Biz de gidip yemek yedik.Ve ertesi gün babam taburcu olduğunda yine eve Burak götürdü bizi.Allah'ım böyle bir çocukla beni karşılaştırdığın için sana şükürler olsun!..