Marrying You (Mr. Sungit)

chapter 26

Ang aga ko ngayong nagising, ngayon na kasi ang Interschool competition namin at sa school pa namin i-hi-held. Kaya excited na ako. Maglalaro kasi si superman. Hindi ko pa kasi siya nakikitang maglaro. Naku baka mas lalo siyang gumwapo.!

After kong magbihis ay bumaba na ako for breakfast.

Me:"Good morning!"

Bati ko pagkababa ko.

Manang Rosa:" it seems like you're in a good mood now madame."

Naku! Ang aga-aga nag-e-English. Nosebleed na naman ako nito!

Me:" yeah!"

Oh di'ba. Nosebleed na. One word is enough na siguro, wla na kasi akong maisip. Ahahahaha! Naglagay ako ng hotdogs and eggs sa Plato ko. Ganyan talaga ako tuwing umaga, ang dami kung kumain. Sabi nga nila 'breakfast is the most important meal of the day' kaya kain na kung kain pag breakfast.

Dumaan naman si Greyson sa harapan ko at kumuha ng hotdog. May dala siyang sports bag pero naka uniform naman.

Me:"bakit ka may ganyan?"

I ask pointing his sports bag.

Him:"natural player ako eh!"

Me:"talaga? Hindi halata!"

Him:" tsk!"

Hay ang saya talaga namin kapag nag-uusap. I text Migs na magkita lang kami sa Court para manood ng game ni Superman. Exited na ako!!!

Nagpahatid ako papunta sa school after my breakfast. Buti na lang at nakita ko kaagad si Migs.

Me:"ang aga mo ah!"

Migs:"ang aga mo rin kasi."

Then we laugh. Naku nakakamiss to! Pumwesto na kami sa harapan para mas maganda ang view. Few moments later ay nagsidatingan na ang mga players ng ibang school, 'bale sila yung makakalaban ng school namin. Shucks! Ang gwapo ng number 07. Naku! Pero for sure mas gwapo si superman ko! Ahahahaha! Sigawan dito, sigawan soon na ang mga girls, bakla, babae, gay, Ewan ko ba basta parepareho lang naman sila eh.

First quarter dikit ang Laban. 3 points yung lamang ng kalaban naming school.

Migs:"not a good start. Do you think?"

Tanong ni Migs.

Me:"oo nga eh. ........ Hoy Louisse!!! Galingan mo!!!!"

Pagche-cheer ko. Naku! Pagnatalo sila humanda talaga si Louisse sakin. First five pa naman siya. Maya-maya ay pinalitan na yung isa nilang kasama. You won't believe kung sino ang nakita ko..... Si greyson maglalaro??. Nanonood naman ako minsan ng practice nila but Hindi ko naman siya nakikita. Ano kakasali lang niya? Ba matindi!

In fairness nakaka-3 three points na siya.

Migs:"galing pala maglaro ng asawa mo noh!"

Bulong ni Migs.

Me:"Migs! Nandito tayo para Kay Louisse, Hindi sa kanya!"

I said.

Migs:"OK, OK, sabi mo eh!"

I frown. Kainis naman kasi. Ewan ko ba, every time nakikita ko siya o naririnig ko lang pangalan niya, o any thing about him at nasisira araw ko.

Me:"Go!!!!! Louise galingan mo!!!!!!!"

Nakisali na lang ako sa sigawan para mabaling ang inis ng ulo ko. Dalawang girls ang tumbi samin. Mukhang taga-ibang school. Nagsimula na din siyang sumigaw.

Girl 1:"Go number 16!!!! I Love You!!!!"

Girl 2:"Go number 12!!! Akin ka!!!!!"

Huh? Really?! Parang gusto ko silang harapin at sabihan ng:' hoy asawa ko yung naka-number 16 at superman ko yung may suot ng number 12', but of course I didn't. Hindi ko naman kasi talagang gusto na maging asawa siya, baka sabihin niya assuming ako!.

Napasimangot na lang ako dahil sa ingay na ginagawa nila. Kainis.

Migs:"makapag-selos naman 'to"

Me:"Hindi ako nagse-selos 'noh!"

Migs:"natamaan ka ba? Tsk! Eh ano sa tingin mo ang dahilan ng pagsisismangot mo?"

Me:"wla!"

Migs:"really?"

She said sarcastically. Hindi na ako sumagot at nanood na lang. Natapos ang game at nanalo yung school namin. Syempre, ang galing maglaro ng superman ko eh.

Me:"Tara migs. Batiin natin si Louisse."

I said while dragging migs. Teka asan na ba siya. Ang dami kasing babae dito ngayon. Maya-maya pa ay Hindi ko na pala hawak ang kamay ni Migs.

Me:"Asan na yun?"

I ask myself while searching for them. Teka! Si Greyson yun ah. And he's looking at me? Ngumiti naman siya and started to walk towards me. No way! Panaginip ba 'to? He just ignore the girls na sumusunod sa kanya. His eyes were fix on mine. This is unbelievable. Impossible to!

I tried to remove my eyes from his but parang magnet na itong nakatitig lang sa kanya. Gosh! His arms are wide open for a hug. I don't know what comes in my mind at ginaya ko din siya. When he's near me......

Nilagpasan niya lang ako. What?! Tinignan ko kung kanino pala siya nakatingin. Then I regret looking at them.........

Parang libo-libong kutsilyo ang isinaksak paulit-ulit sa puso ko. Bakit ang sakit?

Nakita Kong niyakap ni Greyson ang babae then binuhat niya ito habang yakap-yakap niya. Looks like a perfect couple. But what hurts me the most is knowing that the girl is Rain.........

Kahit masakit ay tumalikod ako and starts to walk. Parang gumuho ang buong mundo ko. Ang sakit!

''Ish!"

Darn! I heard Rain call my name. Hindi ako humarap because I can't stand watching them together. I continue walking pero tinawag niya ako ulit. I know na naglalakad din sila papalapit sakin.

"Ish wait!"

I can feel their presence at my back. Kahit mahirap at masakit at hinrap ko siya then force a smile.

Me:"o-oh.... Rain!"

I said acting like I just saw her.

Rain:"kanina pa kita tinatawag pero Hindi ka humaharap."

She said.

Me:"ahh.. G-ganun ba? Sorry ah, Hindi ko kasi narinig."

I lied.

Rain:"okay lang. By the way remember when I told you to wait for me dahil susunduin ko na yung x ko ,then na una ka na palang umuwi?"

Me:"yeah?..."

Rain:"this is him. My boyfriend Greyson"

Kailangan ba talagang ipamukha sakit kung gaano ako dapat masaktan?

Me:"b-boyfriend?"

Rain:"yeah. Kami na ulit.thank you talaga dahil tinulungan mo ako ah! Thank you dahil tinuruan mo akong maging matapang at ipaglaban ang taong mahal ko."

I force another smile while holding my tears back.

Rain:"oh! Almost forgot it. Babe this is Ish my friend, yung tumulong sakin."

I was looking at his eyes pero iba ang tingin nito sakin.

Him;"finally we've met."

Ouch! He lend his hand to me for a shake hand. At first I hesitate to do it pero ginawa ko din.

Me:"nice to meet you."

Any moment from now alam kong iiyak na talaga ako. Pls. Can somebody save me from here?

"Migs"

Thank God. Agad akong humarap Kay Migs sabay ng pagtulo ng mga luha ko. I can see how surprise she was seeing me with him. Lumapit siya sakin then sinabing mauuna na kami dahil may pupuntahan pa kami.

Rain:"okay. Bye ish''

Hindi na ako humarap, instead I just wave my hand. Ng malayo na kami ay Hindi ko na napigilang umiyak.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/n: hello po! New chapter na naman ako. Pls. Vote, read, and follow me. Sorry po kung panget yung chapter. By the way the next time I update i-de-dedicate ko na sa winner ng game ko yung chapter. Bye! Love lots!
~Snowflakes