chapter 52

56 5 0
                                    

Greyson's POV

As we arrive here in Singapore, diretso kaagad kami sa apartment na pr-in-ovide ng school. Two story building siya at may 6 rooms. Roommates kami ni Lorraine. Filipino naman ang land lady namin dito. Mabuti nang malayo kami ni Lorraine kina Lykisha. I was planning to tell her everything here in Singapore at the same time I can help her get over sa mga nangyari sa kanya this past few weeks...

During Lykisha's debut, I was about to tell everybody about me and lykisha that night pero biglang tumawag si Lorraine.

~Flashback~

(Ring, ring)

Me:" hello?"

I ask as I answer the call. I can't wait for my surprise for ish later.

Lorraine:"babe."

It's Lorraine, wait... She's crying?

Me:" babe, what the matter? Why are you crying?"

I ask while panicking. Sa dami kasi ng napapagdaanan ni Lorraine ngayon, I'm pretty sure she's very fragile right now. Lalo't-lalo na dahil yung Papa niya ay na confine ulit. At kailangan na daw ng doctor na operahan ang tatay niya.

Lorraine:" babe. Pls... Pls.. Pick me up. I need you."

She said. Sa totoo lang Hindi na siya makapagsalita ng maayos dahil iyak lang siya ng iyak.

Me:" where are you? I'll pick you up."

I ask. Agad kong kinuha ang key ng sasakyan ko and went directly to Lykisha's room.

Lorraine:" I don't know. Hindi ko alam. Basta nandito ako sa isang park malapit sa hospital. I don't know kung nasaan na ba ako. It seems like everything is black. Walang ilaw. Babe I need you."

Me:" OK. Just wait for me. Papunta na ako.''

I said. Sh*t naman! Bakit ngayon pa?! For sure she's all alone right now. I don't want to disappoint Lykisha tonight but Lorraine needs me now. Nakasalubong ko naman ang si Tita kaya binigay ko na lang sa kanya yung suppose to be, isa sa mga gifts ko sa kanya ngayon.

Me:" hi Tita, uhm... Papunta po ba kayo kay lykisha?"

Tita:" yes iho. Bakit?"

Me:" can you pls. give this to her. May note naman po diyan. Tell her may pupuntahan lang ako sandali. I'll be back."

Tita:" saan ka ba pupunta iho? You know you can't miss this."

Me:" basta po tita. I'll be back. Bye Tita."

Then tumakbo na ako papunta sa parking lot. Mabilis kong pinaandar ang sasakyan and drove directly to the nearest park sa hospital kung saan naka-confine si tito.

Tsk! Talaga pang sumabay ang ulan ngayon. Ng makadating ako ay nakita ko kaagad si Lorraine na naka-upo sa isang bench habang umiiyak. I try to search for an umbrella here in my car but bad luck. Wala akong nakita kaya I just run towards her.

Me:" Babe? What doing here?"

I ask pagkadating at pagkadating ko. Nanginginig na siya dahil sa lamig at dahil na rin basang-basa na siya. Ng makita niya ako ay agad niya akong niyakap.

Lorraine:" babe...."

She said while sobbing. Agad kaming pumasok sa sasakyan para magpasilong.

I give her my tux para Hindi siya lamigin. Ng medjo ok na siya ay tinanong ko na siya.

Me:" bakit ka nandito?"

I ask.

Lorraine:" nakita ko si mama."

She said.

Me:" what? Di'ba you said your mother is dead?"

I ask. Umiyak na naman siya dahil dito.

Lorraine:" they lied. All this time nagsisinungaling lang pala sila saakin. They made me believe na patayu na si mama pero yung totoo pala..."

Tumigil naman siya at muling humagolgol.

Lorraine:" yun totoo pala ay iniwan niya kamin for her new family."

She said. I know that it's hard for her to accept everything. Even sakin mangyari yon, for sure magagalit din ako.

Me:" di'ba dapat maging happy ka dahil ou finally met your mother."

Lorraine:" dapat nga. She even offer to help us para sa operation ni papa. She wants to reconcile with us."

Me:" will you forgive her?"

Lorraine:" I don't know. Kung sana nag pakita man lang siya or even talk to us kahit may iban na siyang pamilya. Siguro mapapatawad ko pa siya. But after everything? I don't know if kakayanin ko pa."

Me:" but she's your mother."

Lorraine:" pero iniwan niya kami! All this time nagpapakapagod si Papa para sakin. All this time halos igapang na niya ang pag-aaral ko. While her? Siya? Nagpapakasasa siya sa yaman ng bago niyang asawa. Did she even think about me? Naalala niya kaya ako? Naalala niya kayang may anak pa siya?"

Me:" Lorraine I know it's hard but somehow I know that you'll find forgiveness in your heart."

I said then hug her.

~end of flash back~

Because of that mas nahirapan akong ipagtapat lahat Kay Lorraine. Umalis nga siya sa Pilipinas at tinanggap ang pagiging exchange student here in Singapore to forget everything about her mother tapos pag dating dito ay sasaktan ko din siya.

Lorraine:" good morning po."

Bati niya sa land lady ng makapasok kami.

Landlady:" you must be the exchange student from the Philippines... "

Me:" yeah we are."

Land lady:" OK. Then I'll take you to your room then."

Umakyat naman kami sa second floor at lumiko sa kaliwa.

Land lady:" here we are. The management if your school told us that you'll be accommodating 1 room. That means you'll share this room. No pets allowed, no party here. There's a comfort room for each room that means you can use it. There are two beds inside, so you don't have to share. And above all, if you bring any if your friends here make sure that you'll be liable for everything."

She said.

Lorraine:" ok, po."

Then pumasok na kami sa loob ng kwarto and start to arrange our things. Gaya ng sabi ng land lady, may dalawang kama, dalawang cabinet, may isang CR at dalawang study table. I hope everything would be fine to starting today.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/n: sunig kilay..... Sulat pa more..... Shemays naman eh! Double time na talaga. Kayod kung kayipid ang peg. Ahahha! Hope you like this chapter. Kakasulat ko lang po nito. I did some edits to the next chapter at may mga dinagdag na din ako kaya natagalan. Pls. Continue reading at wag niyong pagsawaan. Ahahah. Vote niyo rin if you like it then follow me. You can also add me on my fb account. Love lots!
~Snowflakes

Marrying You (Mr. Sungit)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon