Farklı Hayatlar

5

Kütüphaneye doğru yürürken bir anda durdu. Bende durdum bir an göz göze geldik ama uzun sürmedi. Sanki bana bir şey diyecekti ama diyemedi.

-Bir şey mi söyleyecektin ?

-Evet. Ben hala adını bilmiyorum. Acaba rica etsem bana adınızı söyleyip beni mutlu edebilir misiniz ?

-Peki sizi mutlu etmemin benim için yararı nedir beyfendi ?

-Sizi mutlu edebilmemi sağlayabilir, hanımefendi.

-Peki. Adım Buket.

-Buket.

-Evet. Sıra sizde.

-Ne sırası ?

-Ben de henüz senin adını bilmiyorum.

-Adım Kerem.

Bu konuşma sonunda yürümeye devam ettik. Gerçekten çok nazikti.

........................................................................

Kerem

Onu kütüphanede gördüğüm gün yardım etmeyi çok istedim ama annem aradı. Eve gitmeliydim kardeşim hastaydı ve ona yardım etmeliydim. Bugün karşılaşması ise harikaydı ondan geçerken özür dilemeliydim. O sırada yanımda Cansu vardı. Aslında kızla ben de yeni tanışmıştım. Kütüphaneye doğru gidiyordum sonra yolda onu gördüm ağlıyordu ve kötü görünüyordu. O sırada "O" geldi yani Buket. Çok güzel bir kızdı ama onunla konuşmak istememin sebebi bu değildi. Bir şey beni ona çekiyordu. Sanırım ondan hoşlanıyorum ama onu şu anda hayatıma sokamam. Bu kadar sorun varken olmaz. Eminim harika bir hayatı vardır ve bu yüzden onu hayatıma sokamam. Ondan uzak durmalıyım ama yapamıyorum. Kütüphaneye geldiğimizde Buket'in arkadaşı olan Dolunay adındaki kızla tanıştım. O da Buket gibi iyi birine benziyordu. Oturduk ve bir süre kitaplar hakkında konuştuk.

........................................................................

Dolunay

Buket kütüphaneye o çocukla geldi. Ne zaman bu kadar samimi olmuşlardı bilmiyorum ama çok tatlı görünüyorlardı. Oturup bir süre konuştuk ve bence ikisi de birbirinden hoşlanıyor ama bunu söyleyemeyecek kadar utangaçlar. Ben onların işlerine karışmayacaģım ama belki küçük bir sihre ihtiyaç duyarlar diye yanlarında olacağım.

........................................................................

Cansu

Buket ve Kerem sayesinde daha iyi hissediyorum. Eve geldiğimde yeni bir haber daha öğrendim zaten her haberi en geç ben duyuyorum alıştım artık. Bu akşam babamın ortağı ve onun ailesi yemeğe geliyormuş. En son bize yemeğe geldiklerinde 13 yaşındaydım. Hatırladığım kadarıyla bir oğulları var ve benimle aynı yaşta. Neyse umrumda değil zaten. Odama çıktım ve hazırlanmaya başladım. Önemli bir yemek olduğu için şık ama biraz da olsa sportif bir elbise giydim ve hafif bir makyaj yaptım. Kapı çalındı. Muhtemelen onlar gelmişti aşağı indim. Babam,annem ve ablam oradaydı ve hepsi de çok şık görünüyorlardı. Ablam ve annem şık kelimesinin biraz ötesindeydiler ama olsun. Kapı açıldı ve içeri girdiler. Tam da hatırladığım gibi hiç değişmemişlerdi. Biraz oturduk ve sonra yemeğe geçtik. Oğullarının adı Mert ti ve yurt dışından yeni dönmüştü. Biraz değişmişti. O zamanki gibi mutlu görünmüyordu. Bir şeyler olmuş olmalıydı ama bunu sorgulamak bana düşmezdi. Yemeğin ardından babalarımız iş konuşmaya başladı. Annelerimiz be ablam da bir köşede konuşuyordu. Annem odama gidebileceğimizi önerdi. Anladığım kadarıyla orada olmamızı istemiyorlardı. Biz de yukarıya çıktık ve odama gittik.

-Odan güzelmiş

-Teşekkür ederim.

-Hiç değişmemişsin.

-Sen de değişmemişsin.

-Bu hafta sonu bir parti vericem. Aslında ben istemiyordum ama annem yapmam gerektiğini söyledi. Onun söylediğine göre bana iyi gelebilirmiş.

-Veee

-Sen de gelmek ister misin ? Uzun zamandır buralarda değildim ve hiçbir arkadaşımla aram iyi değil. Eğer istersen gelebilirsin, arkadaşlarını da getirebilirsin.

-Peki gelicem,arkadaşlarıma da sorarım.

-Adresi biliyor musun?

-Evet, biliyorum.

-Güzel.

Ertesi gün Buket ve Kerem'i aradım. İkisi de kabul etti hatta Buket yakın bir arkadaşını da getirecekmiş. Bu harika olacak. Hep birlikte harika bir gün olacak.