♡5♡

3.9K 170 8
                                    

Gelukkig val ik al snel in een droomloze slaap.

POV Naila

'Psssst! Hey! Psssst! Wordt wakker!'
Ik open mijn ogen en gaap. 'Wie het ook is. Hou je kop en ga slapen.' Zeg ik sagerijnig. 'Ik ben het Naila. Bij het raam.' Fluistert de stem weer. Ik sta langzaam op en loop richting het raampje. En daar zit hij. Op zijn knieën. Mijn Mate. 'Gaat het?' Vraagt hij bezorgt. 'Ja het gaat. Maar pas op, de tralies zijn van zilver.' Zeg ik tegen hem. 'Dus jij bent Naila.' Zegt hij. Ik knik. 'En jij bent?' Vraag ik. 'Jouw Mate.' Zegt hij lachent. 'Dat weet ik ook wel. Maar je naam?' Vraag ik lachent. 'Mijn naam is Nick. Ik ben 18 en de zoon van de beta van deze roedel.' Zegt hij. 'Is de Alpha nog geweest?' Vraagt hij bezorgt. Ik schud mijn hoofd. Hij zucht van opluchting.
'Nick, ik moet hier weg. Terug naar mijn roedel.' Zeg ik tegen hem. 'Je roedel? Maar, die was toch?' 'Mijn nieuwe roedel.' Verduidelijk ik. Hij knikt. Hij pakt de tralies vast en begint eraan te trekken. 'Pas op! Dat is zilver!' Roep ik naar hem. 'Rustig maar. Zilver doet me niets.' Ik kijk heb noet begrijpend aan. 'Ik ben wel een weerwolf, nouja... Soort van. Mijn moeder was een mens en mijn vader een weerwolf. Alleen heb ik meer van een mens. Alleen het Mate gebeuren heb ik van mijn moeder. Voor derest ben ik mens.' Zegt hij. De tralies breken. 'Alleen wel iets sterker dan een mens.' Zegt hij lachent. Hij klimt mijn cel in. 'Ik geef je wel een zetje. Dat hoef je het zilver niet aan te raken.' Zegt hij. Ik begin zomaar te blozen. Waarom? Geen idee. Hij maakt een kommetje van zijn handen. Ik zet mijn voet erop en klim door het raampje. Nick klimt achter me aan. Als we buiten zijn verander ik. Ik gebaar dat hij op mijn rug moet gaan zitten. 'Waar gaan we heen dan?' Vraagt hij. 'Wat denk je? Naar huis! Ik heb een roedel te leiden!' Zeg ik tegen hem. Hij kijkt me verbaast aan. 'Ik ben hun Alpha.' Zeg ik tegen hem. Ik hoor wachters dichterbij komen. 'Kom je of niet? De wachters komen eraan!' Dan springt hij toch snel op mijn rug. Ik ren zo snel als ik kan weg. Terug naar mijn eigen terretorium.

Als ik over de grens ben, huil ik een keer. Zo laat ik weten dat ik er weer ben. Ik ren verder. Zigzaggent tussen de bomen door. Tussen de bomen door zie ik witte, grijze en licht bruine schimmen rennen. Al snel kom ik aan bij het kamp. Daar verminder ik vaart en stop bij de kampvuurkuil. De roedel komt nieuwschiering om me heen staan. Nick stapt van mijn rug af. De roedel begint te grommen naar hem. Ik grom terug naar ze. Ze zijn gelijk stil. 'Naila! Je bent terug!' Roepen Candy en Luuk blij. Ze komen gelijk op me af gerend. Ik geef ze een knuffel. 'Hoezo ben je er nu al weer? En waarom is er een gast van de Brown Woods roedel hier?' Vraagt Luuk. De naam van de roedel zegt hij grommend. 'Ik zei toch dat ik terug zou komen als ik mijn Mate gevonden had?' Zeg ik simpel terug. Ze kijken me verbaast aan. 'Wolven, bij deze stel ik jullie voor aan MIJN Mate Nick. Hij is de zoon van de beta van de Brown Woods roedel.' Zeg ik trots.

'Mogen we mischien heel even alleen zijn?' Vraag ik aan de roedel na een tijdje. Ze knikken en lopen weg.
'Dit is dus mijn roedel.' Zeg ik verlegen tegen Nick. "Waarom ben ik nou weer verlegen?!" Vraag ik aan mezelf. "Dat ben jij niet. Maar ik." Zegt Raven. 'Een, aparte roedel.' Zegt hij om zich heen kijkend. "Ow nee..." 'Is dit al lang een roedel?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Dat zie ik.' Zegt hij en kijkt rond. 'Deze roedel bestaat een rogue's. Ze zijn uit hun roedel gegooid door hun vacht kleur. Of hun roedel is uit elkaar.' Zeg ik. Hij knikt. 'Ik vind de roedel erg gezellig. Ze zijn ook best gastvrij.' Zegt hij met een lieve glimlach. Ik moet meteen ook glimlachen. 'Ik ben blij dat je mijn roedel mag.' 'Jou roedel?' vraagt hij. Ik knik. 'Bedoel je niet, onze roedel?' Vraagt hij lachent. Ik begin onbewust te kwispelen. 'Lopen jullie eigenlijk bijna altijd als wolf?' vraagt hij. Ik knik. 'Zo kunenn we sneller vluchten als het nodig is. Aangezien we maar een kleine roedel zijn.' zucht ik. 'Ik weet zeker dat we de roedel samen groter krijgen.' zegt hij met een lieve lach. 'Ik ben zo terug. Ik verander me even.' zeg ik en loop naar mijn tent. Ik hoor hoe hij achter me aan loopt. Ik draai me om voor mijn tent. 'Jij wacht hier maar. Privé tent.' zeg ik met een knipoog tegen hem. Ik sluit mijn tent en verander terug. Ik kleed me snel om. Ik loop de tent weer uit. Ik heb een zwart/blauw zomer jurkje aan en mijn zwarte haar in een schuine vlecht over mijn schouder. 'Je, je bent echt prachtig. Nog mooier dan toen je die deken om had.' ik begin gelijk te blozen. Ik loop naar de kampvuurkuil. Samen gaan we zitten. 'Dus wij worden Alpha en Luna van deze roedel.' Zegt/vraagt hij. Ik knik.
'Ze willen het zo graag.' Lach ik zachtjes. 'Hoe gaan we de roedel noemen?' Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee.' Zeg ik.
'Mag ik wat vragen stellen?' Vraagt hij. 'Tuurlijk.' Zeg ik lachent.
'Oke, 1.
Klopt het dat jij niet in deze roedel hoort?' Vraagt hij voorzichtig. Ik knik en zucht. 'Dat klopt. Mijn oude roedel is uitgemoord. Ik heb zelf geen idee door wie. Mijn moeder was er de She Alpha en mijn vader de Luno. Iedereen was er donker kleurig in vacht. Vandaar dat Raven zwart is. Maar sinds die aanval ben ik al rouge. Ik moest wel vluchten. Als kind van 5 kon je nog niet zo veel tegen die grote wolven.' Zucht ik. Ik probeer mijn tranen in te houden. Blijkbaar heeft Nick het gemerkt. 'Het geeft niet als je nog verdrietig ben hoor. Ik snap het wel.' Zegt hij troostend. Ik schud mijn hoofd. 'Ik moet sterk zijn voor de roedel. Een goede She Alpha.' Zeg ik standvastig. 'She Aplha?' Vraagt hij verbaast. 'Tuurlijk! Ik ga mijn moeder opvolgen!' Zeg ik trots. 'Ik dacht eigenlijk dat Ik Alpha zou worden.' Zegt hij met een klein glimlachje en krabt achter zijn nek. 'Zullen we nog wel zien. Wie er Alpha/She Alpha wordt.' Zeg ik uitdagent. Hij kijkt uitdagent terug. De maan staat al hoog aan de hemel. Zijn bruine haar glinstert in het maanlicht. Zijn bruine ogen staan vol plezier. Hij buigt langzaam naar voren. Ik weet wat hij vanplan is. Daarom, als zijn lippen de mijne bijna raken, ren ik langs hem richting het vuur. Ik hoor hem zachtjes grommen. Ik moet grinniken. Hij komt op me aflopen met een ontdeugende twinkel in zijn ogen. Ik kijk uitdagent terug. Als hij me net wil pakken spring ik naar achter en het langs hem. Ik spring in de lucht en verander in mijn wolf. Ja mensen, zulke 'ninja' skills heb ik nou!
En nu hoe het echt ging...
Ik spring, alleen bijft mijn voet hangen achter een boomstronk. In mijn val transvormeer ik en kom plat op mijn snuit op de grond terecht. Nick kijkt me eerst bezorgt aan. Maar dan begin ik keihard te lachen, wat vast heel raar klinkt omdat ik een wolf ben, en begint hij ook te lachen. Ik sta op en gebaar dat hij op mijn rug moet gaan zitten. Als hij zit begin ik te rennen. We stoppen bij een prachtige open plek met een glinsterend meer.
Daar liggen we samen, ik als wolf.
'Hoe heette je oude roedel eigenlijk?' Vraagt hij dan zomaar. 'Dark Night roedel. Hoezo?' Vraag ik via de speciale link aan hem. Zijn gezicht wordt treurig bij het horen van de naam. Ik ga gelijk zitten. Hij ook. 'Nick? Wat is er?' Vraag ik hem. 'Nou,ik moet je wat vertellen...'

Wat zal hij vertellen???
Bye people♡☆♡☆♡
Like? Commend? Follow?
_XRobijntjeX_

Black RogueWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu