Stalker

Prolog

To wszystko zaczęło się z dnia na dzień. Myślałam, że wariuję i już nawet nie pamiętam, że cokolwiek przekładam na inne miejsce. Później zaczęłam oskarżać przyjaciół. To był istny horror. Przez to wszystko, bliskie mi osoby zaczęły się ode mnie odwracać. Powoli zostałam sama.

Jedynym powodem, dla którego wychodziłam z domu, była praca. Sprzątanie hotelowych pokoi pozwalało mi się odciąć chociaż na chwilę od dziwnych zdarzeń mających miejsce w moim życiu prywatnym. Jednak nadszedł czas, kiedy i ta "sielanka" miała się skończyć.

Szef kazał mi iść na szkolenie po ukończeniu, którego miałam zająć miejsce w recepcji. Byłam szczęśliwa, że w końcu coś mi się udało.

Szkolenia były nudne. Nic ciekawego na nich się nie działo. Cóż mogę więcej powiedzieć? Szkolenie, jak każde inne.

Zaczynając pracę na nowym stanowisku byłam pełna dobrej energii i złudnych nadziei na normalne, a może nawet i lepsze życie. Jak bardzo głupia byłam? Raz w życiu coś mi się udało, a ja już pisałam głupie scenariusze o księciu na białym koniu i mnie u jego boku.

Pierwszy dzień pracy jako recepcjonistka mogłam uznać za udany. Nadszedł czas powrotu do domu, co nieco zepsuło mi humor. Przez całą drogę, którą musiałam przebyć przez park, czułam na sobie czyjeś spojrzenie. Wielokrotnie się obracałam, ale nikogo tam nie było. Przyspieszyłam kroku. Było ciemno, co jeszcze bardziej napawało mnie strachem. Ostatnie kilka metrów przebiegłam. Szybko wpisałam kod i wybiegłam Po schodach na drugie piętro, gdzie znajdowało się moje skromne mieszkanie. Ręce mi tak drżały, że z trudem udało mi się włożyć klucz w zamek. Od razu po wejściu spowrotem zakluczyłam drzwi i z ulgą zamykając oczy oparłam się o nie.

Gdy mój oddech się unormował, otworzyłam oczy. Jednak od razu tego pożałowałam.

__________________________________
Hello
Jak wrażenia po prologu?
Miło by było gdybyście zostawili po sobie jakiś ślad, abym wiedziała, że chociaż komuś się podoba :)

Do następnego x