Heart Beat

Chapter Two

Jazmine's POV

Monday, same day for me and same ordinary school -

"Jaz, someone is waiting for you outside! Derek daw name niya." Sigaw ni Mama sa harap ng door ko.

What the? How in the hell did he knew my address? Hmmm... I wonder... *Sigh* Makaligo na nga.

I opened door, "Just tell him wait'kay?"

"Sige. Paki-bilis na lang anak ha? Mahiya ka naman sa naghihintay sa iyo."

"Yeah, right Ma... I'll take a bath na. Mabilis lang ito."

"Okay." Isasara ko na sana ang pintuan, "Wait. Wait. Who's that guy? Is it new? Again!? I will tell Pops." Sabi ko na nga ba.

"He's nothing Ma. He's just a... friend."

"Okay, new nga... na naman. No need to mention to Pops ano?" I just nodded at her.

Pati si Mama, nasanay na. Once kasi na sinabi kong friend alam niya na, na boylet ko iyon at wala ng iba pa. Gulo no? Pero the "no-need-to-mention" thingy is ibig sabihin ay hindi na kailangan ipakilala sa authority dito sa bahay(which si Pops) kasi he's just the same guy I used to hang with, example: like me and Frankie watching movies, me and Hannah were clubbing, Troy and me do homework's and me and Rayler eat ice creams. Just add some a little more extra alone time with him and a little romantic touch, whoala this is what you called a fling relationship. Still, my nature.

Nakaka-isa pa nga lang ako kay Pops eh. That time talaga na may pinakilala ako sa tatay ko na lalaki, na-shocked ang mga tao dito sa bahay. After that day si Mama naman ang nangulit sa akin kung ano daw meron sa kanya na wala sa ibang lalaki ko. Hay, naman... ganoon na ba talaga ako kasama or whatever (something you called the 's' word)? [Slut]

I don't know, wala pa talaga akong nahahanap na tatawagin mong boyfriend, mine, I mean yung pag-aari na talaga ng puso mo, yung pagsasabihan mo ng the three little words and eight letters with all your heart a este with all your hypothalamus gland from the bottom of your limbic system. Kung pwede lang sana, ligawan lang ako ni Rayler, ayos na.

*Boogsh*

"Aaaaaaw!" Okay there's no way na liligawan ako noon, best friend's ever since? Like duh? And, wino-worship niya si Ylliana, pero natotorpe naman.

Bakit pa kasi napunta sa ulo ko iyon ayan tuloy nabagok na, ayaw talaga sa amin ng tadhana. Kung kami, edi sana noon pa diba? Mabuti na rin iyon hindi din naman kami magkasundo sa ibang bagay.

Sabay na nga kami nagpunta ng school ni Derek and siyempre tinginan lahat ng mga tao doon nung pagkababa ko sa car niya. Like duh, parang hindi kayo nakakakita ng magandang babae sa isang magarang sasakyan na pagmamay-ari ng isang magandang lalaki, hello people... hindi na ba kayo nasanay kay Miss Jazmine Ramirez?