Benim Papatyam Sensin (Düzenleniyor)

Bize doğru gelen günler

Okula hazırlanıp evden çıktım.
Bir anda kapıyı açarken ceketimi almayı unuttuğumu farkettim.
Arabaya atlayıp okulun yolunu tuttum.Okulun bahçesine vardığımda farkettim.Gözler bana bakıyordu.Bu değişik bir duyguydu.Ben böyle şeylere alışık olmam ama artık tam bir havalı kızım.Benim gibi bir kız olmak cesaret ister.
Birbirine fısıldayan kızlar beni herzaman deli eder.
Bir anda karşımda aysima belirdi.
- kızım bu ne hal ? Mükemmel görünüyorsun.
-tamda istediğimde buydu işte mükemmel olabilmek.
-inanmıyorum!
( Bir anda deli gibi çığlık atıp birbirimize sarıldık.)
Yeni Mina'nın keyfini çıkarmaya çalışıyordum.
Merdivenleri yavaş yavaş çıktım.Dikkat çekiyordum.Ve çok korktum.Şimdi yanlış birşeyler yaparım diye.Yaptığım makyajın aktığını farkettim.Hemen tuvalete gidip makyajımı tazeleyeyim derken bileğimi burktum.Canım çok acıyordu.Sınıfa doğru yönelmeye karar verdim.Tam sınıfa girdim ve sıraya oturup biraz etrafı süzdüm.
Hoca derse geldi yoklama almadan derse başladı.

Zilin çalmasıyla kızların yanına gittim. Beraber kantine doğru indik.

Orhandan;

Gözleri sanki her gün önünden geçtiğim sokak gibi tanıdıktı ama yüzü çok farklıydı mutasyona ugramış bir böcek gibi,yüzü farklı fakat ismi aynı.Fakat hepsiyle ilgili düşüncem bu degildi sadece biri için.Yanımda ki öküz hızlıca ayaga kalkarken ayagına çelme takıp
"Otur lan şuraya!"Diye hırladım.Meriç ise yerden gülerek kalkdı ve;
"Oturmayamı geldik anam"Dedi.Meriç kızların yanına giderken masadaki herkes kalkmaya başladı,kızlarda buraya doğru geliyorlardı.Meriç ve digerleri tam lafa başlayacakken kızlar yanlarından geçip bizim masaya oturdular aralarından biri;
"Ah!Sagolun beyler."Deyip kahkalara boguldu.Yanlarında oturdugum halde beni fark eden sadece o kız olmuştu benimde fark ettigim o kız.Yanımda ki kız bana dönerek
"Yanımızdan kalkıp neden arkadaşlarınla ayakta kalmıyorsun?"Dedi
"Çünkü,"Dedim yavaşça.Ellerimi kafama götürüp;
"Burası çalışıyor."Gözlerimi şaşkın kızdan alıp etrafta gezdirdim bizimkiler'kap bir tanesini oğlum'diye bagırıyodu gözleriyle.
"Her neyse"Diye mırıldanarak masadan kalktım.Bizimkilerin yanına gittigimde Meriç sertçe
"Lan hem beni yaktın hem kendini."Dedi.Omuzlarımı sirkerek Anara yaklaştım;
"Ya halıya sarıp balkondan da atmadık bu salagı nasıl oldu böyle?"Dedim Meriçin duyabilecegi seste.Meriç sinsice bana yaklaşırken kantiden koşarak çıktım,Meriç dövülecegini bildigi halde bana yetişiyordu tam üstüme atlayacakken;
"Sanırım telefonları çöpten bilmiyoruz?"Dedi bir kız.Gözlerimi sese dogru çevirdigimde kantinde ki o kızla karşılaştım.Agzım hafifçe Açılmıştı.Elinde ki telefonumu görünce hemen ellerimi cebime soktum ve telefonumu aradım ama bulamadım.Bizimkilere siz gidin bakışı atarak kızın yanına dogru ilerlerdim.
"Pardon,oturduğum yeri bir kaç kız sahiplenince aklım dagıldı."Ellerimi telefonuma dogru uzattıgımda geri çekilerek;
"O zaman sende beni sahiplen belki o zaman aklım dagılırda telefonu veririm."Dedi ve göz kırptı.Şaka yapıp yapmadıgını anlamak için bi süre gözlerine baktım ciddi ise bugün olmaz başım agrıyo tavırlarına bürünmek zorunda kalacaktım ki kahkahası bunları düşünmene gerek kalmadı dedi.
"Şaka yapmıştım."Dedi ve hızlıca telefonu bana uzattı.Telefonu cebime atıp kıza bir şey demeye hazırlanıyordum ki kızın çoktan gitmeye başladığını gördüm. Arkasından bagırarak:
"İsmin ne?"Dedim.Arkasını dönüp;
"Tanırsın.Mina ben."Dedi ve beni şaşkınlıgımla baş başa bıraktı.