Bir labirent kadar bilinmezdi çıkışın.
Hapishane duvarları kadar soğuktu tenin. Ya o gözlerinin arkasındaki gölger kime aitti? Belki sana sevdalıydım ama sana olan korkuyu iliklerimde hissediyordum. En çok beni sana çeken bu noktaydı belkide. Bilmem kaç yüzbin defa beni uyarsanda hep tersini yaptım çünkü seni kızdırmayı seviyordum. Bugün gözlerindeki çıkan alev başkaydı sanki. Sinirden değildi bilirdim. Çünkü sen sinirlenince ya adam döverdin ya da piyanonun başında olurdun. Bu alev kırmızısı neydi o zaman sevgilim, yine kim üzdü de ağlattı seni bu kadar?
Şuan yanında olmayı o kadar isterdimki susmaktan başka birşey gelmiyor elimden. Biliyorum bir gün ikimiz el ele verirsek bu şehrin çığlıklarını birlikte susturacağız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Popüler Kitap Tanıtımları
Teen FictionYazarlarımıza bizden küçük bir yardım küçük bile olsa Wattpad okunan ve en güzel kitapların kısa bir tanıtımı...
