Jared
Nakita ko siyang nakahiga habang nakatingala sa langit. "Na-miss kong pumunta dito" ang sarap pakinggan ng boses nya. Pagkatapos ng dalawang taon ngayon ko lang uli narinig yung boses nya at makita siya ng malapitan.
"Ako ba hindi mo na-miss?" Tanong ko sa kanya. Alam kong alam nya na ako yung nagsalita. Base sa reaksyon nya parang wala na siyang pakialam sa presensya ko. Hindi manlang siya nagulat.
Humiga ako sa tabi nya."Bakit ka andito?" May galit sa boses nya. After all this years, galit pa rin siya saken. Well, I can't blame her for hating me. I chuckled. "Bakit bawal na ba ko ngayon dito? I miss this place kaya hindi naman sigurong masamang pumunta ako dito?"
Tumingin ako sa langit. Ang totoo nyan lagi talaga kong pumupunta dito. Nagbabaka sakali ako na pumunta uli siya dito at makita ko siya. Naalala ko nung kami pa ni Moon, yung mga oras na masaya pa kami. Lagi kaming pumupunta dito pag hapon para magpicnic. Pagdating ng gabi hihiga kami at magi-star gazing.
"Gusto mo ba talaga dito!? O sige dyan ka na!" Inis siyang tumayo at naglakad papunta sa kotse nya. Hinabol ko siya kaagad. I hug her from the back. "Jared, what are you doing? Let me go!" Nagpupumiglas siya kaya mas lalo kong hinigpitan yung pagkakayakap ko."Just please let me do this. I miss you so much.... I miss you Moon." I miss hugging her, her smile, laugh, the way she look at me, her kisses. I miss everything to her.
"Jared ano ba!? I said let me go!!"
"Please Moon, just let me. Kahit saglit lang"
"Ano ba kasing kailangan mo!? Kailangan mo ng pera!? Magkano? Ibibigay ko!" I can't help but to cry. F*ck! I don't need her f*cking money! All I need is her. Humarap siya sakin.
"Yun ba talaga ang tingin mo sakin!? Na pera lang ang habol ko!? F*ck Moon! I'm here because I want to say sorry! I don't need your money! I'm here to apologize! I'm here to explain everything to you!" Huminga ako ng malalim."Mahal pa rin kita Moon. Please believe me."
"F*ck you Jared! Sa tingin mo talaga papaniwalaan kita!? F*ck all you lies!" she smirk "Sorry? Apologize? Kahit kailan hindi sapat yang sorry mo para mapatawad kita hindi mo alam yung mga hirap na pinagdaanan ko nung niloko mo ko!" From this point, she's also crying. Gusto kong punasan yung mga luha nya pero may kung anong pumipigil sakin. Takot? Hiya? Guilt? Halo halo yung emosyon na nararamdaman ko ngayon. Alam ko na dahil sakin kaya siya nagkaganito. From a sweet girl she turn into a girl that full of anger in her heart. I hate myself for that. It's all my fault."Kaya wag na wag mo sasabihin sakin na mahal mo ko dahil ang totoo naman talaga ay hindi ka marunong magmahal. Hindi mo alam ang totoong kahulugan ng pagmamahal! And one more thing, I don't need your f*cking explanation! Kaya tigilan mo na ko!" Tumalikod na siya at nagsimulang maglakad palayo.
