He Left Me • Louis Tomlinson

Chapter 4

POV Julia:

Ik word wakker van de piloot die omroept dat we gaan landen. Kut piloot. Ik lag net lekker te slapen. Nouja, ik zat te slapen. Maar back to the point. Ik kijk naast me en zie dat Liv nog ZIT te slapen en maak haar wakker. 'Hee Liv, psst wakker worden.' fluister ik en schut haar door elkaar. 'H-huh wat is er Juul?' vraagt ze suf. 'We gaan landen drol. We zijn in Londen!' zeg ik hyper.

Als we geland zijn loop ik naar de bagageband. Gelukkig zie ik mijn knaloranje koffer al aan komen rollen. 'Whaha moet je weer lang wachten Liv?' vraag ik lachend. 'Ja, jij komt ook echt overal makkelijk vanaf he.' zegt ze chagarijnig. 'Heeft iemand een avondhumeurtje?' vraag ik speels. 'Nee ik ben gewoon moe oké?' zegt ze. 'Ja oké sorry.'

'He kijk Liv! Is dat niet jouw koffer?' vraag ik. 'Omg ja dat is de mijne! Goed opgelet hoor Juul.' Als we eindelijk alles hebben lopen we naar buiten en houden een taxi aan. 'Waar moet en jullie heen dames?' vraagt de taxichauffeur.
'Bloomsbury Street 6 alstublieft.' antwoord ik beleefd. 'Oké geen probleem, stap maar in! Je kan de koffer achterin gooien.' zegt de chauffeur. 'Dankuwel.' antwoord Liv en we stappen in.

Een uurtje later staan we voor een gigantisch mooi huis. (( zie media )) 'Oké dames, bestemming bereikt.' zegt de chauffeur. We stappen uit en pakken onze koffers. Ik loop nog even naar hebraampje van de chauffeur dat naar beneden gaat. 'Hoeveel gaat dat kosten?' '€20,50 alstublieft.' Ik geef hem het geld. 'Goedenavond meneer.' 'Goedenavond Madam.' En hij rijd weg.

We stappen binnen en er valt een stilte. Ik verbreek de stilte door te zeggen: 'Ik breng FF de koffers naar boven, kijk jij maar ff rond, ik ga slapen.' 'Trusten Juul.' zegt ze. 'Trusten Liv.' zeg ik en ik geef haar een knuffel.

Als ik boven kom loop ik naar de laatste kamer in de gang, wat trouwens even duurde want het is echt heel groot. Als ik de laatste kamer pak zie ik dat er en super groot balkon is. Mwoehahaha that's mine bitchaaz. Dit is trouwens ook het enige balkon dus dat is chill voor mij, awhh poor Liv. De kamer heeft een strand look, het is een tweepersoons bed, de muren zijn wit en baby-blauw, op de muur achter het bed zit een strand achtergrond. Er zijn 2 duren, ik open de eerste. Woooow een badkamer met bubbelbad! That's mine too bitchaaz. Ik open de 2e en zie dat het een hele grote inloopkast is! JEEEJ.

'OKEE DIT IS MIJN KAMER!' roep ik naar Liv. 'SGOED MEID, DE MIJNE IS TOCH LEKKER ROZE DAT VIND IK LEUKER!' schreeuwt ze terug. 'OKEE'
Uhg, ik pak mijn tas morgen wel uit. Ik trek mijn pyjama uit mijn koffer en trek hem aan. Ik pak mijn toilettas en zet al mijn spulletjes in de kastjes en poets mijn tanden en haal mijn make-up er ook nog even af.
Ik loop terug naar mijn kamer, stap in bed en val meteen als een blok in slaap.

*next morning*

Ik word wakker van de zon die echt vol in mijn gezicht schijnt. Ik besluit toch maar uit bed te stappen. Ik ga naar de badkamer en ga douchen. Als ik klaar ben loop ik naar mijn kast. Hmm word wel mooi weer. Ik pak een shortje met scheuren, een wit bloemetjes kanten shirt, mijn witte all stars en een spijker jasje.
Ik doe mijn lange bruine haren in een makkelijke staart en doe een beetje mascara op. Ik kijk even in de kamer van Liv en zie dat ze nog ligt te slapen. Ik loop naar de keuken en wil wat te eten pakken. 'Ohja we wonen hier net, dan maar boodschappen doen.' zeg ik in mezelf. Ik kijk op de klok en zie dat het 9:00 is, ik denk dat de winkels wel open zijn. Ik laat een briefje achter voor Liv, pak mijn tas/mobiel/geld/sleutels/zonnebril, en loop naar buiten.

Gelukkig wonen we 3 straten van het centrum dus ik kan wel lopend. Na een tijdje lopen loop ik langs een paar steegjes. In een van die steegjes zie ik een stuk of 4 meiden rondom een jongen staan en ik vang dingen op van : "je bent echt een loser" "kijk nou hoe dik je bent" "hoe ben jij ooit beroemd geworden" ik zie dat de jongen ook aan het huilen is, en ik moet moeite doen om me in te houden. Na een tijdje schoppen ze hem, nu ben ik er klaar mee.
'HE JULLIE DAAR, WTF ZIJN JULLIE AAN HET DOEN.' roep ik naar ze. 'Awg kijk dan, ze denkt dat ze tegen ons 4 kan, ga gewoon weg we leren hem gewoon een lesje.' zegt een blonde uberlelijke barbiepop. 'HOUD JE BEK STOMME BARBIEPOP EN LAAT HEM MET RUST' roep ik naar haar. Ze schoppen de jongen nog een paar keer en ik ren er naar toe, als ik er ben geef ik die barbiepop een kijharde trap in haar knieholte. Sla haar in haar gezicht en duw haar op de grond. 'En nou wegwezen, en waag het niet om dat ooit nog eens te doen!' en ze rennen weg.

Ik draai me om naar de geblondeerde jongen en voel naar zijn hardslag, die klopt ( whaha ) nog goed. Ik probeer hem op te tillen, wat best lukt want hij is even groot als ik.
Ik pak voorzichtig mijn tas en loop weer naar huis.

Eenmaal aangekomen doet Liv meteen open. 'Wat is er gebeurd?' vraagt ze verbaasd. 'Hij werd in een steegje in elkaar getrapt door een paar meiden, ik leg hem wel even op mijn bed.' antwoord ik. Ik loop voorzichtig naar boven, loop naar.mijnkamer en leg hem op mijn bed. Ik pak een EHBO-koffer en verzorg al zijn wondjes, daarna pak ik een nat washandje en dep zijn voorhoofd schoon.

Na een tijdje word hij wakker. 'W-wat doe ik hier? Alsjeblieft doe me niets aan! Het spijt me! Alsjeblieft! Laat me -' ik laat hem niet verder praten en trek hem in een knuffel. Hij barst meteen in tranen uit. 'Shh it's okay,je bent veilig bij mij.' sus ik hem. Na een paar minuten is hij gestopt met huilen en ik laat hem los.

'Wat is er gebeurt?' vraagt hij. 'Nou, ik wou boodschappen doen, en toen hoorde ik je schreeuwen en liep ik erheen. Je werd in elkaar getrapt door een paar meiden, ik heb tegen ze geschreeuwd en ik heb er eentje in elkaar geslagen. 'Owhja, ik weet het weer je riep:
HOUD JE BEK STOMME BARBIEPOP!' zeg hij lachend. 'Jaa...' zeg ik en ik voel mijn wangen rood worden.

'Hoe heet je?' vraag ik. 'Niall Horan, van de boyband One Direction. 'Ow, daar kende ik je dus van! Ik ben Julia, Julia Brooks.' zeg ik. *ugh, denk ik bij mezelf, dat is die klote band waar Louis in zit, maar Niall is nog wel aardig.* 'Owh en trouwens Niall, je word straks opgehaald door ene Paul, die was je steeds aan het bellen. 'Owh ja , dat is goed.' zegt Niall

Na een tijdje gaat de bel en we gaan naar bedienen. Maar Niall staat nog maar net op zijn benen en zakt al in. 'Kom maar, ik draag je wel.' zeg ik. 'Kan je dat dan?' vraagt hij. 'Yes of course, hoe heb ik je hier anders gekregen?' En ik til Niall op.

Als we beneden aan komen heeft Liv de deur al open gedaan. Ik geef Niall aan "Paul". 'Heel erg bedankt.' zegt Paul. 'Geen probleem!' 'Ehmm.. Julia, zou ik je nummer mogen?' vraagt Niall verlegen. 'Tuurlijk Niall.' antwoord ik. En we wisselen nummers uit. 'Doei Julia, heel erg bedankt!' 'Doei, Niall en geen probleem.' En ik doe de deur dicht. 'Wow goed begin van de dag.' zegt Liv droog. 'Ja inderdaad.'

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Bedankt voor het lezen!

Love XMarije❤❤

Bewerkt op 6 augustus 2016.