my new stepbrother // l s ✓

|026|

Luister naar dit liedje terwijl je dit hoofdstuk leest ^
En k heb een nieuw boek, GO READ IT IF U WANTT WOOHOO

Ja, Liam! Ik toets zijn nummer in.

"Please, please neem op"

-

Louis.

"Met Liam" ik glimlach dankbaar.

"Kom alsjeblieft" huil ik.

"Louis?"

"Kom, alsjeblieft! Harry is aan het vechten en.. alsjeblieft!!"

"Ik kom eraan, blijf rustig" hij hangt op.

Nog geen 5 minuten later hoor ik de bel gaan, ik ren ernaartoe en Liam komt binnengestormd. Ik wijs naar de woonkamer en hij rent er naartoe.

Hij is heel sterk, vind ik, dus hopelijk kan hij wat doen. Ik kijk toe hoe Liam ze uit elkaar probeert te halen.

"Houd op!" schreeuwt hij. Als ze niet luisteren geeft hij mijn vader een stomp waarna hij neervalt.

"I-is hij dood?" vraag ik voorzichtig. Liam kijkt om en schud zijn hoofd.

"Bewusteloos" ik knik.

Harry keert zijn hoofd naar mij toe waarna hij naar me toeloopt. Hij veegt mijn tranen weg. "Gaat het?"

Dan valt het me pas op. "Harry, je bent gewond!" hij haalt zijn schouders op.

"Maak je geen zorgen om mij, ik voel niks"

"Maar gaat het met je?" hij kijkt me aan.

"Ik denk het" hij knikt.

"Dankje Liam" zegt Harry. "Geen probleem bro" glimlacht hij.

"Harry, waarom deed mijn vader dat?" vraag ik. Hij kijkt me aan.

"Ik weet het niet, echt niet. Het is zo raar" fronst hij.

Ik knik. "Ik dacht dat hij van me hield" fluister ik.

"Ik denk niet dat het gaat werken" mijn hoofd schiet op.

"Wat?" mijn stem trilt.

"Dit hele gebeuren, het verliefd zijn, het alles" zegt hij.

Er rolt een traan over mijn wang. "Je zei nog geen halfuur geleden dat je van me houd" zeg ik vragend.

"I-ik weet het, dit is ook niet makkelijk voor mij" zucht hij.

"Er gebeurt gewoon teveel sinds ik met je heb, ik moet eerst mezelf vinden"

"Zeg het me, zeg me dat je niet van me houd, kijk me recht in mijn ogen aan en zeg dat je niet van me houd" huil ik. 

Hij blijft stil en kijkt me aan.

Hij opent zijn mond. "Ik houd niet van je, ik heb nooit van je gehouden" zegt hij dan zonder enige emotie in zijn stem. Iedereen blijft me breken. Wat heb ik ooit fout gedaan? Het leek zo goed tussen ons te gaan. Hij zei dat hij van me hield, wat ik met mijn stomme kop weer geloofde. We hebben samen gelachen en gehuild. Ik dacht dat ik eindelijk iemand had van wie ik kon houden. Nu valt alles uit elkaar, ik heb niemand meer. Mijn familie niet, geen vrienden, en het ergste van allemaal.. geen Harry.

"Laat hun ons alsjeblieft niet uit elkaar halen" ik heb nog nooit zoveel gehuild in mijn leven.

"Het is beter voor ons allebei Louis, we kunnen hier niet mee doorgaan"

"Het kan wel, we kunnen voor eeuwig samen zijn. We kunnen een kind adopteren, of een draagmoeder. En we kunnen trouwen, ja! We kunnen trouwen! We kunnen op huwelijksreis, en-" ratel ik gefrustreerd.

"Louis, alsjeblieft. Het is beter, geloof me"

"Harry, begrijp je het dan niet! Je was de enige die ik had. Ik heb niemand meer, ik ben iedereen kwijtgeraakt. Niall, mijn vader, jou. Ik heb niemand meer Harry, niemand!" mijn gezicht is nat van de tranen. Hij mag me niet verlaten, niet nu. Niet na alles wat we meegemaakt hebben.

"We zien elkaar elke dag, weet je hoe moeilijk het voor me is om je elke dag nog te zien, wetend dat je niet van me houd, wetend dat je niks van me wil. Ik houd van je Harry!"

Zijn ogen worden waterig en hij pakt mijn hoofd vast in zijn handen. "Het moet Louis, het spijt me. Je vind iemand anders, iemand die je beter behandeld als dat ik doe"

"Ik wil niemand anders, ik wil jou" hij veegt mijn tranen weg.

"Op een dag, als je met de liefde van je leven op de bank zit en je baby zijn eerste woordje zegt zul je aan dit moment terugdenken en beseffen dat dit een goede keuze was"

"Snap je het nou echt niet? Jij bent de liefde van mijn leven Harry! Jij bent degene met wie ik oud wil worden en aan dit moment terugdenken als onze baby zijn eerste woordje zegt. Dat we de goede keuze hebben gemaakt door bij elkaar te blijven" hij trekt mijn hoofd tegen zijn borst.

"Jij wilt dit ook Harry! J-je houdt van me!" snik ik.

"Shht, ik weet zeker dat je een geweldig leven krijgt. Je krijgt heel veel vrienden die net zoveel van studeren houden als jij. Die precies bij jou passen. Die heel veel dingen met je gemeen hebben. Wij hebben niks gemeen. Maar degene met wie je oud word houd precies van dezelfde dingen, jullie kunnen samen leren voor jullie examens en het hebben over de opgaven, alle dingen waar je van houd, alle dingen die ik niet gedaan heb"

"Harry, i-ik wil je niet kwijt, het kan nog, we kunnen er nog wat van maken. Je hoeft me niet te verlaten"

"Het moet Louis"

Hij tilt mijn hoofd omhoog en plaatst zijn lippen op de mijne.

Na een tijdje trekken we terug. "Dus dit is het dan?" vraag ik.

Hij bijt op zijn lip om zijn tranen in te houden.

"Ja, ik denk het"