my new stepbrother // l s ✓

|020|

"Jij krijgt nu alle aandacht, ik verlies hem als vriend! En als je het niet doen dan-" schreeuwt hij.

Harry komt binnengelopen en kijkt van mij naar Michael. "Gaat het hier?" fronst hij.

-

Harry.

Ik zie dat er iets fout is. De blik in Louis' ogen..

Michael kijkt Louis streng aan waarna Louis begint te praten. "I-ik wil niet m-meer met je o-omgaan Harry ik h-haat je" stottert Louis. Ik kijk hem verward aan.

"Michael wacht buiten" snauw ik.

Hij zucht. "Oke?" zegt hij vragend en hij gooit de deur achter zich dicht.

"Louis, wie heeft je dit verteld?" hij kijkt naar beneden en speelt met zijn vingers.

"N-niemand" zegt hij zacht. Ik geloof er geen fuck van.

"Louis, kijk me aan" zeg ik kortaf. Hij kijkt voorzichtig omhoog.

"Hoe kom je hier opeens bij?" ik kan geen emotie aflezen in zijn ogen.

"Ik dacht g-gewoon dat d-dit niet gaat werken s-sorry" zegt hij en hij loopt langs me de kamer uit.

Ik ga op het bed zitten, zet mijn ellebogen op mijn knieën en leg mijn handen in mijn haar waar ik gefrustreerd aan trek. "FUCK!"

Ik loop naar mijn hut en duw iedereen die in de weg loopt aan de kant. Ik trek mijn shirt uit en begin als een gestoorde te rammen "GODVERDOMME!" had ik eindelijk iemand van wie ik fucking kon houden, loopt hij godverdomme van me weg, net als iedereen in mijn fucking leven.

"H-Harry" hoor ik een zachte stem achter me.

"Nee Louis, niet nu" grom ik.

Hij loopt niet weg maar blijft in de deuropening staan.

Louis.

Zijn borst gaat snel op en neer en hij hijgt zwaar. Zijn lichaam is bezweet en ik heb hem nog nooit zo boos gezien. Het doet me pijn om hem zo te zien, ik zei het gewoon omdat ik niet wilde dat Michael me wat aandeed.

"Harry, h-het spijt m-me" ik wil hem niet meer zo zien.

"Te fucking laat Louis" snauwt hij. Ik ben best wel bang voor hem nu, maar hij heeft me belooft dat hij me fysiek nooit iets aan zou doen dus ik geef het niet op.

"Harry, alsjeblieft" hij drukt me weer tegen de muur aan en ik laat een gilletje.

"Louis. Ga. Weg!" hijgt hij.

"N-nee, dat doe i-ik niet" stotter ik.

"Ik snap jou echt niet meer Louis, eerst wil je me niet meer zien en dan kom je opeens aan en wil je niet meer weg" zijn ogen staan donker.

"I-ik weet het o-ook niet" stotter ik. Hij fronst en laat me los waarna hij weer terug loopt en opnieuw begint te beuken.

Ik loop de hut uit en ga naar de slaapkamer waar ik een bolletje van mezelf maak en begin te huilen. Hoe kon ik zo stom zijn? Ik geef mijn relatie met de liefste jongen ooit op omdat iemand me bedreigt.

Michael is bij Harry en ik zie ze praten. Een steek van jaloezie gaat door me heen. Nu weet Michael natuurlijk dat Harry op jongens valt, als hij ook op jongens valt en ze worden verliefd op elkaar..

Mijn snikken worden alleen maar harder en ik verstop mijn hoofd tussen mijn knieën.

-

AWW POOR FLUFFY BUNNY