Ο Καθηγητής..

Κεφάλαιο 27

Μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι όλοι βγήκαν έξω εκτός από εμένα και τον Γιάννη

''Γιατί δεν μου είπες πως έχεις γενέθλια;'' ρώτησε μόλις μείναμε μόνοι μας

''Δεν το θεώρησα τόσο σημαντικό'' απάντησα και πήγα ποιο κοντά του

''Είναι όμως πολύ σημαντικό γιαυτό το βράδυ θα σε βγάλω έξω για φαγητό'' είπε και με αγκάλιασε

''Εγώ δεν θα έπρεπε να σε βγάλω αφού εγώ είμαι η εορτάζουσα;'' είπα γελώντας

''Δεν πειράζει!'' είπε και με φίλησε γλυκά στο κούτελο.

Η σχολικές ώρες πέρασαν γρήγορα και πήγα σπίτι,με τον Γιάννη είχαμε κανονίσει στης 8:00 να βρεθούμε σε ένα κοντινό πάρκο της γειτονιάς γιαυτό άρχισα να ετοιμάζομαι από νωρίς,έκανα ένα κρύο μπάνιο και έβγαλα τα ρούχα που θα φορούσα,μια σκούρα κόκκινη φούστα με ένα μαύρο ραντάκι,ίσιωσα τα μαλλιά μου κάνοντας μικρές μπούκλες στο τέλος τους,φόρεσα τα μαύρα μποτάκια μου και έφυγα.Εκείνος ήταν ήδη εκεί και με κοιτούσε,ήταν πανέμορφος όπως πάντα άλλωστε.

''Είσαι υπέροχη!'' είπε ενθουσιασμένος και με έπιασε από την μέση

''Ευχαριστώ,και εσύ..'' του είπα το ίδιο ενθουσιασμένη και τον ακολούθησα στο αυτοκίνητο του.Στον δρόμο υπήρξε ησυχία αφού ο δρόμος δεν διάρκεσε περισσότερο από δέκα λεπτά,μόλις μπήκαμε στο μαγαζί κοίταξα τριγύρω,ήταν υπέροχο,το χρώμα ήταν σκούρο μοβ και ακριβή πολυέλεοι στόλιζαν τον χώρο 

''Σ'αρέσει;'' ρώτησε καθώς τραβούσε ελάχιστα την καρέκλα για να κάτσω

''Είναι υπέροχο!'' απάντησα και πήρα έναν κατάλογο στα χέρια μου,μόλις ήρθε ο σερβιτόρος πριν προλάβω να μιλήσω παράγγειλε ο Γιάννης κάτι παράξενο αλλά δεν έδωσα σημασία,μόλις μας τα έφεραν με κοίταξε και με ρώτησε

''Λοιπόν τώρα που θα τελειώσεις που θες να περάσεις; Ποτέ δεν μου είχες πει''

''Ναι...οικονομικά'' 

''Υπέροχα..έχεις κάπου συγκεκριμένα το νου σου ή θα ψάξεις;'' συνέχισε να ρωτάει και πραγματικά λάτρευα τον τρόπο που ενδιαφερόταν για εμένα,με κοιτούσε σαν να κρεμόταν από τα χείλη μου.