KIVIRCIK

-DEFNE-

Gözlerimi açtığım da en son ne olduğunu hatırlamıyordum fakat o dağ ayısını görmek bile istemiyordum.Geniş ve yumuşak bir yatakta yatıyordum üstümde sıcak tutan bir yorgan vardı ve hiç kalkasım yoktu.Aklım başıma yeni gelince birden sıçradım burası neresiydi! içeriden mis gibi kokular ve tabak sesleri geliyordu.Kaldığım oda mükemmel dizayn edilmişti kendime gelmeyi deneyip ayağa kalktım sessiz adımlarla içeri doğru gittim.Hem önüme hem arkama bakarak yürüyordum.Arkamı döndüğümde bir şeye çarpmıştım ve önümü döner dönmez çarptığım şey beni yavaşça tutup düşmemi engelledi.Evet bu çarptığım şey tanıdık geliyordu.Muhteşem kahverengi gözler...

"Çorba yaptırdım hemen yemelisin."

-Iııh şey ııı 

"Defne iyi misin ? bir şeyin yok deme lütfen iyi olduğunu söyle"

Kendime gelmeliydim ne yapıyordum ben ne işim vardı burada.

"Bana ne yaptın! Sapık mısın sen ya? Nasıl getirdin beni buraya?"

"Oha oha! Yok artık ne sapığı? Defne bayıldın ben de yağmur yağıyor diye eve götüremedim e evini de bilmiyodum babamın yazlığına getirdim."

O kadar çekici konuşuyordu ki kendime gelmemi engelliyordu.Ona sapık diyordum ben sapıttım odunun teki neresi iyi bunun ya.Üstüme bakıp ağzımı kocaman açtım ve eminim çok komik olmalıydım tam konuşacakken.

"Nazife Teyze babamın çalışanlarından biri çok güzel yemek yapar ayrıca böyle cadıları da giydirebiliyor şimdi naz etme ve gel sonra seni söz veriyorum evine bırakıcam."

Dinleyip peşinden gittim.