KIVIRCIK

<<<

Kapıya geldiğimde elimi çekmeden zile basıyordum o da kapıyı açıp "Vaay Defne Hanım hayırdır ihtiyaçlarınızı karşılayamadınız mı yoksa?"   "Volkan hava karardı ve annem beni biraz daha geç kalırsam mahvedecek beni artık evime bırak ve ne halt yiyosan ye"  Mahvedecek dediğimde yukarı bakıp keşke diye mırıldandı gerçekten ağzının ortasına 2 tane çakmak istiyordum ama eve gittiğimde sanırım yere çakılacaktım.İçeri gidip anahtarları aldı ve önden ilerlemeye başladı kapıyı tutmadan gitti dağ ayısı bir insan nasıl bu kadar odun olabiliyordu?.

Arabaya binip "Arabamız sizi oturtamıyor maalesef inşallah buyuracaksınız Defne Hanım" gerçekten komik olduğunu felan sanıyordu galiba,suratına yapmacık bir gülüş atıp arka koltuğun  kapısını açıp oturdum.Evin bulunduğu yer gerçekten muhteşemdi inanılmaz bir manzarası vardı bir dağın üstünde gibiydi sanki tüm Bursa ayaklarımızın altındaydı.İşte tam bir dağ ayısıydı.Bir ara  dikiz aynasına baktım ve tam o anda 2 muhteşem kahverengiliğiyle karşılaştım.Heyecan tüm vücudumu ele geçirmişti.Karşıdan gelen korna sesleriyle bir anda çığlık atarak "Volkan! önüne bak a-araba var çarpıcaksın!" Direksiyonu hemen sağa çevirdi son anda kurtulmuştuk nefes nefeseydim."İyi misin? Defne birşeyin yok değil mi?" Arabayı durdurup sorular soruyordu iyi olduğumu söyledim.Evin arkasında ki markette durmasını söyledim.Evin adresini vermek istemiyordum.