"B-Ben biliyorum. Evden çıktım. Boş bir sokakta yürüyorum. Eve yakın ama"
"Tamam sakin ol ağlama geliyorum" dedi ve hızlıca kapattı.
Bir süre sonra artık beni bulamaycaklarını anladım ben de yolları bilmiyordum. Kendim de gidemezdim.
Sokaktaki ince ve kirli kaldırım taşına oturup olanları düşündüm. Hilmi'nin beni aramasını, onu muayene etmem sonra eve gittiğimde Begüm'ün benim evimde Muratla baş başa kalması, içeriye girdiğimde onu yanaktan da olsa öpmesi, benim bunu görmem, Murat'ın bana vurması, benim söylememiş olmama rağmen Murat'ın Hilmi ile yaşadığım olayları bilmesi...
Hepsi üst üste gelmişti. Asıl kaldıramadığım olay benim senelerce çıktığım kişi bugüne kadar bana vurmamış vurmayı geçtim hiçbir şekilde bağırmamış olan Murat bana tokat attı. O sahneyi kafamda canlandırdıkça o ana geri dönüyor, bu düşüncelerin bedenimde bıraktığı yaraları tekrar tekrar deşiyordum. Mesela Murat'ın tokat attığı yanağım acıdan değil de, neden olduğu belirsiz acı ve yanma hissi geliyordu. Başıma vurmuş olan düşüncelerin ağrısı da cabası.
Hilmi'nin hâlâ gelmemiş olması ve sokağın ıssız olma tedirginliğiyle uyumaktan başka çarem olmadığını anladım.
Uyandığımda güneş kırmızı parmağıyla gökyüzünü boyamıştı. Etrafıma baktığımda tam uyuduğum yerdeydim. Hilmi de Murat da hâlâ ortada yoktu.
Aslında 2 saatçik uyumuştum. Telefonuma baktığımda anladım. Şarjım %1 ve parlaklık 0 da. Sadece saate bakıyorum. Telefon otomatik olarak mesaj atmayı,arama yapmayı ve müzik dinlemeyi engelliyor.
Küçük ve anlaşılmaz tabelalardan yolumu bulmaya çalıştım. Issız sokaktan çıktığımda siyah, büyük bir araba gördüm.
Ayy acaba ya arabadan çıkan kişi beni kaçırıp tüm organlarımı vıcık vıcık çıkarıp sonra da beni kıtır kıtır doğrarsa...
Arabanın yanından cama çaktırmadan bakmayı deneyerek geçtim. Merve'm sayesinde okulda Merve'nin aşık olduğu tüm oğlanları çaktırmadan baktığım için bu işte profesyoneldim. Camdan arabanın içine baktığımda içeride Hilmi'nin olduğunu gördüm.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tip bu)
Hilmicem arabada uyuyordu. Kafası yan yatmış. Bacakları da direksiyona değdiğinden pek rahat gibi değildi. Sapşal, uykucu...
Arabanın kapısı açtım. Biraz mal galiba kilitlememiş. Açtığım an kafası düştü. Elimle tuttum. Ağırdı. Bu yüzden ne yapmam gerektiğini hızlıca düşünmeliydim.
Son çareyi seslenmekte buldum. "Hilmiceeem" diyerek kafasını okşadım. Uyanmadı. "Hilmiceeem" diye bir kaç kere daha fısıldadıktan sonra yavaş yavaş uyandı.
