Herşey Aşktan

6.Bölüm-İtiraflar

Nisan hem kurtulduğu için hemde Sinanı gördüğü için sevinir ve Sinanın boynuna atlar.
Nisan ne yaptığını farkeder ve Sinanı bırakır ama Sinan Nisanın belinden tutup kendine çeker ve göz göze gelirler.
Nisan ne diyeceğini bilemez açıkcası Sinanın hareketine şaşırır çünkü bunu  hiç beklemezdi. Ama birbirlerinin gözlerine bakarken öyle huzurlularki işte o an zamanın durmasını ve hep öyle kalmak istediler.
Ama Nisanın karnından gelen ses bu anı bozar ve ayrılırlar.

S:Sen acıktınmı?
N:Şey...Yani...birazcık acıkmış olabilirim sonuçta saatlerce birşey yemedim! Ve ben buna hiç alışkın değilim acıkmam çok normal yani.
S:Tamam...istiyorsan seni yemeğe götürebilirim. Ne yemek istersin?
N:Vallah şu an önüme ne gelirse yerim hatta seni bile yiyebilirim. Ayy ben ne diyorum ya? Yani şey yanlış anlama...ben onu açım anlamında söyledim seni ye-
S:Nisancım...sus. Ne demek istediğini gayet iyi anladım.
N:Hııı anladın yani...t-tamam ozaman artık birşeyler yesek diyorum çünkü daha fazla burada durursak ve ben hiçbirşey yemezsem açlıktan pıt diye gidivereceğim.
S:Tamam hadi gidelim...Şey birdakkika...Mantı severmisin?
N:Hiii bayılırım!
S:Ozaman seni çok güzel bir mantıcıya götüreceğim parmaklarını yiyeceksin.
N:Mümkünse parmaklarımı değil Mantıyı yemek istiyorum ama.
S:Nisaaan...
N:Ya tamam şaka yapıyorum. Hadi gidelim artık.
S:İyi tamam hadi gidelim. Bende Ablama seni bulduğumu haber vereyim.
N:Bidakka ya ama Ayla benim bir işim olduğunu sanıyor.
S:Ablama buluşacağımızı ama gelmediğini anlatmıştım...sana ulaşamayıncada m-merak etmeye başladım yani ş-şey b-başladık.
N:S-Sen beni merakmı ettin yani?
S:Iııh...e-evet yani ııhh şey sen aç değilmiydin yaa? h-hadi gidelim.
N:İyi tamam gidelim ozaman...

Sinan Aylaya Nisanı bulduğunu ve yemek yemeye gideceklerini söyler.
10dk sonra Mantıcıya varırlar ve siparişlerini veririrler. Siparişleri beklerken bir sessizlik oluşur, ikiside konuşmuyorlardır sanki etraflarında hiç kimse yokmuş gibi sadece birbirilerinin gözlerinin içine bakıyorlardır. Garsonun siparişleri getirmesiyle irkilirler.

S:Iıhh...A-Afiyet olsun.
N:S-Sanada.

Yemeklerini yerken hiç konuşmuyorlardır sürekli hastanede olanı düşünüyorlardır ve birbirlerine bakıp duruyorlar ama aynı zamanda da gözlerini kaçırıyorlardır. Ne söyleyeceklerini bilmiyorlar ama bu sessizlik Nisanı bunaltmaya başlar ve sessizliği bozar.

N:Ay yeter artık içim şişti vallah!
S:Nasıl yani?
N:Ya ben sessizliğe fazla alışkın değilim. Yani zaten biliyorsun ben konuşmayı çok severim ve konuşmayınca kendimi çok garip hisediyorum. Tamam...hastanede beni neden kendinize çektiğinizi sormuyorum ama yani en azından havadan sudan böceklerden konuşalım değil mi?
S:Şimdi yine "siz" mi olduk Nisancım?
N:Ayy Sinan Bunami takıldın şimdi? Arada sırada karıstırıyorum işte çok normal birşey sonuçta hastanede hocamsın dışarda da a-arkadaşımsın yani.
S:A-Arkadaş?
N:E-Evet...arkadaş degil miyiz yoksa?
S:Ö-Öyleyiz tabi! Iııhhh...d-doydunmu?
N:Hıhı doydum...çok teşekkür ederim!
S:Ne için?
N:Beni buraya getirdiğin için mesela...
S:Başka?
N:Başkaa....?
S:Nisaan...(gülerek)
N:(gülümseyerek) Ya tamam şaka yapiyorum...Beni o odadan çıkardığın için çok teşekkür ederim ve bunun içinde sana borclandım diyebilirim.
S:Bana borclandin yani?
N:Eh yani...
S:Ozaman seni yarin biryere götürüyorum!
N:Nereye!?
S:Sürpriz!...
N:Ya Sinan şimdi sana borclandim filan dedimde acaba iyi birşeymi yoksa kötü birşeymi yaptım emin degilim vallah!
S:Bana güvenmiyormusun yoksa?
N:Sana en son güvendigimde kalbım kırılmıştı.