Herşey Aşktan

11.Bölüm-Part 1

A:Ya Nisan anlamadınmı hala?
A-B:Biz evleniyoruz!
-----------------------------------------
-Ertesi gün Hastanede-
Nisanın ağzından;
Hala inanamıyorum Berzan abimle Ayla evleniyor! Ya çok mutluyum. Acaba onlara özel bir kutlama mı hazırlasak? Aaaa Evet bence bu çok iyi bir fikir ama sürpriz olsun yani. Ben bu konuyu en iyisi Sinanla konuşayım o bana yardım eder.
N:Malikcim şey Sinanı yani Sinan hocayı gördünmü acaba?
M:En son dinlenme odasına giderken gördüm hocam.
N:Sağol Malikcim.
M:Ne demek canım rica ederim.
Dinlenme odasına gittiğimde Sinan oturduğu yerde kahvesini içiyordu. Eeeh...? Beni farketmiyor bile! Siz Görürsünüz Sinan efendi, bende o sıcak kahveyi üstüne dökmezsem...gerçeği yapmadığım birşey değil. Ama bu sefer b-bilerek dokeceğim canım. hıh! Ayy yok ya vazgeçtim.
N:Öhööm!...Bana kahve yokmu Hocam?
S:Nisan? T-Tabi sen yeterki iste.
Sinan kalkıp bana kahve doldurdu ve bana verdi gerçeği ben kahve istemiyordum öylesine demiştim ama olsun. Çok tatlı bir davranış.
N:Teşekkür ederim.
S:Afiyet olsun.
N:Iııhh..şey b-ben aslında seninle birşey konuşmak istiyorum.
S:Söyle bakalım Prensesim dinliyorum.
N:P-Prenses?
S:Evet! Sen benim Prensesim değil misin?
N:Öylemiyim?
S:Tabikide öylesin!...Iıhh Sen bana birşey söyleyecektin?
N:Doğru! Şey diyorumki, acaba bir kutlamamı yapsak hıh?
S:Ne kutlaması?
N:Ne çabuk unuttun tabikide Aylanın ve Berzan abimin evlenme kararını hem aynı anda Nişanıda yapmış oluruz ama Annenle Babanıda çağırmamız gerekecek çünkü Berzan abim ailenin rızasını almadan olmaz canım! İsteme şart sonuçta!
S:Nisancım Annemle Babam zaten evliliğe razılar ama maalesef gelemezler çünkü yurtdışındalar yani mümkün değil ama düğüne gelirler.
N:Nasıl yani şimdi Ayla Berzan abime tuzlu kahve içiremeyecekmi?
S:Nisancım tamam bunda üzülecek ne var?
N:Aaah bu adettendir Sinancım sonuçta her kız müstakbel kocasının kahvesine tuz karıştırmak ister!
S:Yani daha evlenmeden önce bizi öldürmek istiyorsunuz öyle mi?
N:A-A sen gerçekten böylemi düşünüyorsun hıh?
S:Evet.
N:A-A b-ben....ben sana inanamıyorum Sinan! Yani diyelimki birgün beni istemeye geldiniz...Sana getirdiğim o tuzlu kahveyi içmezmisin yani!?
S:Hayır içmem. Niye kendime ziyan edeyimki?
N:T-Tamam öyle olsun Sinan HOCAM! Ben gidiyorum hıh!
Ben giderken Sinan birden kolumu tuttu.Sinana döndüğümde sırıtmaya sonrada kahkaha atmaya başladı! Ne yapmaya çalışıyorsa artık?
N:Neden gülüyorsun sen ya!??
S:Nisancım...Hayatım...Canım...Sen bu söylediklerime gerçekten inandınmı?
N:Evet!
S:Nisan ben sana sadece bir şaka yaptım o kadar. Bırak tuzlu kahveyi...ben senin için zehir bile içerim.
N:Yaa gerçektenmi?
S:Gerçekten. Barıştıkmı?
N:Bana birdaha böyle bir şaka yapmazsan...belki.
S:Tamam yapmam.
N:Barıştık ozaman.
Bir süre birbirimize baktık ve gülümsedik. Sinan benim huzurum benim mutluluğum, onsuz bir hayat hayal bile edemem. Ne olursa olsun ben ona, o'da bana ait ve hiç birşey bunu değiştiremez!
S:Eehh Sürpriz Nişan kutlaması için ne düşündün?
-----------------------------------------
~1 gün sonra...Akşam~
Aylanın ağzından;
Berzanla ben Nisanın bizi çağırdığı adrese geldik ve orada bir yol vardı. Nisanın bana bıraktığı uzun ve mor rengiyle elbiseyi giyindim Berzan ise çok şık bir smoking. Birlikte önümüzdeki yolu takip ettik. Yolun sonuna vardığımızda çok güzel süslenmiş ama bomboş bir bahçe. Berzanla ben hariç hiç kimse yoktu...