Herşey Aşktan

4. Bölüm

Sinanın ağzından;
Nisan nasıl böyle davranabiliyor anlamadım sanki benimle yeni tanışmış gibi, sanki hiçbirşey olmamış gibi davranmasına inanamıyorum! Onunla konuşmam lazım...hemen!

S:Nisan...konuşmamız lazım
N:Niye? Noldu...yanlış birşeymi yaptım? Hiiii y-yoksa kovuldum mu? Ya tamam özürdilerim yanlışlıkla oldu söz birdaha olmayacak! Ama bunun için şef beni niye kovmaya kalkıyorki? Gerçekten isteyerek olmadı zaten niye isteyerek yapayımki? Sadece biraz dikkatsizdim o kadar söz bi-
S:Ya Nisan allah aşkına sus!sakin ol! İşle ilgili değil.
N:Ne!? İşle ilgili değilmi? Nekadar çok rahatladım anlatamam  bir an kovuldum zanettim.
S:Sen ne yaptınki kovulduğunu zanediyorsun?  asıl soru ne yapmadınki?...
N:Aahh ç-çok ayıp hocam yaa tesüf ederim!
S:Of Nisan Of!
N:Siz niye sinirleniyorsunuz ki ? Asıl benim sinirlenmem lazım hıh!
S:Ya Nisan tamam...artık konuşabilirmiyiz?
N:P-Peki... Konu ne?
S:BİZ...
-----------------------------------------
N:B-Biz mi??
S:Evet Nisan biz! Artık konuşsak iyi olur.
N:Ihh ş-şey...b-benim b-bir işim var...o-onu halletmem lazım s-sonra ne k-konuşmak istiyorsanız k-konuşuruz ama benim şimdi gitmem lazım..g-görüşürüz!
S:Ya N-Nisan be-

Sinan lafını bitiremeden Nisan uzaklaşır.

Nisanın ağzından;
Kesin biliyor! Benim O Nisan olduğumu biliyor. Acaba ne konuşmak istiyordu? Ne olabilirki tabikide geçmişi...ama ben geçmişi hatırlamak istemiyorum. O benim kalbimi kırdı. Ben onu seviyordum belkide hala seviyo-... Hayır! Sevmiyorum! Kararlıyım...Sinanla konuşmayacağım ama tabi işle ilgili olursa...k-konuşurum o kadar.

Sinanın ağzından;
Nisanla konuşmak istiyorum ama o kaçıyor! Eğer yine "bir işim var" diyip kaçarsa bende onunla konuşmak için başka bir yol bulurum.

Sinan bütün gün Nisanla konuşmaya çalışır ama Nisan hep kaçmayı becerir.Sinanda artık planını uygulama zamanı geldiğini düşünür ve harekete geçer.

A.H.(Asuman Hemşire):Nisan Hocam!
N:Efendim Asucum....dur sen söylemeden ben söyleyeyim...Hasta var değil mi? Hangi oda?
A.H.:Bildiniz Hocam...yedi numaralı oda.
N:Tamam...

Nisan yedi numaralı odaya girer.

Nisanın ağzından;
Eeehh... Burada kimse yok ki. Acaba Asuman hemşire yanlış odayamı gönderdi beni? Yada Hasta odadan çıkıp gittimi? Hiii izmirdeyken bir dede vardı hep pıt diye uyuya kalıp ve ortalıktan kayboluyordu...meğer uyurgezermiş...şimdi buda aynısı olmasın?

Birden kapı kapanır ve kilitlenir. Nisan arkasını döner ve kimin olduğunu görünce şaşırır.

N:S-Sen? Ihh...yani siz?
S:Evet Nisancım ben!
N:Ya siz delirdinizmi!?
S:Evet delirdim Nisan! Ya kaç kere seninle konuşmaya çalıştım ama her seferinde kaçıyorsun!
N:Ö-Öyle birşey yok...Sadece yanlış zamanda konuşmak istiyorsunuz...ben ne yapayım?
S:Nisan ne yanlış zamanı yaa!? İlk konuşmak istediğimde moladaydık!
N:Tamam işte...belki özel bir işim vardı.
S:Özelmi? Ne özelinden bahsediyorsun?
N:Bu Sizi hiç ilgilendirmez Hocam!
S:Ya tamam Nisancım artık konuşabilirmiyiz?
N:Hayır konuşamayız çünkü bir hastam var ama ya ben yanlış odadayım yada hasta kayboldu...onu bulmam lazım...
S:Nisancım Hasta felan yok. Sadece senin buraya gelmen için bir bahaneydi.
N:Nasıl yani!? Asuman hemşire de size yardım etti öylemi?
S:Aynen öyle Nisancım.
N:Ben bunu herkesten beklerdimde Asudan hiç beklemezdim vallah!
S:Artık konuşalımmı?
N:Hayır konuşmayalım! Eğer konuşmak isteseydin bunu 14 sene önce yapardın! Ha doğru ozamanda sen benimle konuşmak istemiyordun değil mi? Şimdide ben seninle pardon yani SİZİNLE konuşmak istemiyorum!
S:Nisan seninle o zamanlar neden konuşmak istemediğimi çok iyi biliyorsun!
N:Hayır bilmiyorum! Artık söylede bende bileyim!
S:Şey...b-ben...
N:Sen?
S:Ben senin ya-
Vee kapı açılır.Gelen Ayla.
A:Nisan? Sinan? Kapı niye kilitliydi ya? Neyse...Nisancım bende heryerde seni arıyordum zaten. Konuşabilirmiyiz?
Nisan Sinana bakarak
N:Ihhh...t-tabi k-konuşalım Aylacım.
Sinan sinirlenir ve hızlıca odadan çıkar.
A:Noldu buna ya? Niye bukadar sinirli?
N:Yok birşey sonra anlatırım.
A:İyi tamam. Hadi gel kantine gidelim sana anlatacaklarım var.
N:Ayy kantinmi? Hii ben çok acıktım ya.
A:Birkerede acıkmasan şaşardım Nisancım.
Gülümser.

-Kantinde-
A:Ya Nisancım biraz yavaş ye!
N:....
A:Ya tamam Nisancım yeter bukadar yediğin! Sen böyle yedikçe ben sana anlatmak istediğimi anlatamıyorum dikkatimi dağıtıyorsun!
Ayla Nisanın elindeki yarım sosisliyi alır ve masanın kenarına koyar.
N:Ya Aylacım ben onu daha yiyecektim ama!
A:Nisan yeter sonra yersin. Şimdi beni dinleyeceksin yoksa sana birdaha birşey anlatmam!
N:Off Tamam ya dinliyorum noldu? Sinanla mı ilgili? Öyleyse...o yaz tatillerde geçirdiğiniz Nisan ben olduğumu biliyor.
A:Anlatacaklarım Sinanla ilgili değil Nisancım Berzanla- bidakka ya Sinan biliyormu!?!
N:Evet...Ama sen Berzan dedin. Sinanı sonra konuşuruz! Noldu Berzan abime?
A:Ya birşey olduğu yok! Yani şey...
N:Aylacım Berzan abimle senin aranda ne geçti? Kavgamı ettiniz?
A:Sorma Nisancım. Ettik hemde çok kötü...Ayrıldık.
N:Neee!?!? O kadar kötümü yani? Barışma ihtimali yokmu?
A:Bence yok.
N:Öyle deme Aylacım siz birbirinizi çok seviyorsunuz bence barışırsınız!
A:Eğer özürdilerse belki barışırız...gerçeği ben onu Amerikada bırakıp buraya yerleştim ama beni gerçekten seviyorsa peşimden gelir.
N:Ya Berzan abim senin için taaaa Amerikalara kadar geldi sırf seninle ayrı kalmamak için oralara taşındı...
A:Haklısın. Ozaman burayada gelir değil mi?
N:Tabikide gelir. Ya bu arada siz neden kavga ettiniz?
A:Berzan beyin kıskançlığı başka ne olabilirki? Bu sefer gerçekten çok ileri gitti! Berzan bize yiyecek birşeyler almaya gitmişti o sırada orada bir Adam vardı sanki kaybolmuş gibiydi bende yardım etmek istedim sonra bana gitmek istediği adresi gösterirken Berzan geldi ve tabiki sormadan etmeden adama saldırdı ya! Beni dinlemedi bile.
N:Berzan abim çok iyi biridir ama fazla kıskanç. Bu sefer gerçekten çok yanlış yapmış.
A:Neyse Nisancım sonra konuşuruz benim hastalara bakmam lazım.
N:Tamam zaten bende şimdi Sinanın yani Sinan Hocanın yanına gitmem lazım...ben onun asıstanıyım ya...ondan yani.
A:Tamam Nisancım anladım ben...hadi görüşürüz.
N:Görüşürüüz!
Ayla hastalarına bakmaya gider Nisan ise Danışmaya.

Nisanın ağzından;
Sinan bana ne diyecekti acaba? Gerçekten çok merak ediyorum. Sonuçta bana benimle neden konuşmadığını hatta ben giderken bana neden veda etmediğini söyleyecekti. Yok ya...kendi gelsin kendi söylesin! Ben niye sorayımki? Ama çok merak ediyorum yaa...

N:Malikciğim...Sinan hoca nerde biliyormusun?
M:Vallah Nisan hocam siz gelmeden önce bir hasta geldi ama görmeniz lazım küçük bir kız düşmüş...böyle heryer kan sonra kız ağlamaya başladı Sinan hocada sakinleştirmeye çalı-
N:Ya M-Malik niye haber vermiyorsun ya!?! Çabuk hangi odadalar söyle!
M:Haa şey ya 14 numaralı odaya aldık.
Nisan birşey söylemeden hemen odaya koşar ve Malikin abarttığını farkeder çünkü onun dediği gibi kız kötü durumda değil...hatta gülüyordu. Sinan sayesinde.

N:Iıhh hocam?
S:Nisan? Gel...Bu Eda. Edacım buda Nisan...kendisi benim arkadaşım ve asıstanım olur.
N:Memnum oldum Edacım. Duydumki yere düşmüşsün ve hiç ağlamamışsın doğru mu?
Eda evet anlamında kafasını sallar.
N:Sen çok cesur bir kızsın. Biliyormusun ben senin yerinde düşseydim öyle ağlardımki kimse beni susturamazdı.
S:kesin öyledir...
N:Öyle tabii!
E:Nisan abla...Siz sevgilimisiniz?
N:N-Ne? O da nerden çıktı yaa?? Y-Yok öyle birşey Edacim.
S:Aynen...yok öyle birşey.
N:E-Evet yok! Neyse benim bir hastaya bakmam lazım. Geçmiş olsun Edacım.
E:Sağol :)

Nisan odadan çıkar ve Sinanda arkasından gider.

S:Nisan!
N:Efendim Hocam
S:Konuşmamız yarıda kaldı...
N:Haa doğru...şey ozaman akşama mesaimiz bittikten sonra konuşuruz.
S:İyi peki. Ama bu sefer bahane uydurup kaçmak yok.
N:Tamam Hocam!

~Akşam~

Sinanın ağzından;
Nisan nerde kaldı ya? Mesaimiz bitti ama Nisan hanım hala gelmedi. 10 dk içinde gelmezse bende giderim ve artık onunla konuşmaya da çalışmam.
15 dk sonra
Hala gelmedi...hatta söylediğimden bile fazla bekledim... benimle konuşmak istemiyor demekki. Peki...bende zorlamam artık...

Acaba Nisan neden gelmedi ? Nisanla Sinanın arasında tam olarak ne geçti? Sinan Nisanla konuşabilcekmi? Elbet öğreneceksiniz ama biraz gizem fena olmaz değil mi ? ;)