Alinin ağzından...
Selinin gözlerine bakarken yine bazı bağırma sesleri duyuldu. Hemen odadan çıktık. Merdivenin başında babamı ve merdivenin sonunda da güneş ablayı gördük. Selin anne diye çığlıklar atarken aşağı indi. Annesine bakıp ağlıyordu. Babamın yakasına yapıştım
Ben: naptın lan sen!
Babam: ben yapmadım ke-ndi düştü valla
Selinin yanına koştum. Güneş ablayı da kucaklayıp arabaya bindim selinde arkamızdan bindi ve hastaneye doğru yola çıktık. Hastaneye geldik. Biraz sonra güneş ablayı götürdüler. Seline sarıldım
Ben: ağlama artık selin
Selin: ali o benim annem! Senin baban yüzünden oldu herşey! Diye bağırınca sustum. Haklıydı kötü bi babam vardı.
Selin: sana acıyorum biliyomusun?
Ben: selin sakin ol. Şuan freni boşanmış kamyon gibisin sakin
Selin: olamıyorum! Se-nde ona benziyorsun!!!
Ben: yeter selin! Ben asla ona benzemiyorum. Ben sana hiç el kaldırdım mı!?
Arkamı dönüp gittim arkamda ağlayan bir selin varken...
Selinin ağzından...
Neler söyledim ben?! Ali asla o adama benzemiyor. Alinin ardından koştum ama ne o nede arabası ordaydı. Neyseki nereye gittiğini biliyorum. Hemen nazlıyı aradım. Nazlı hastaneye gelince bende bi taksiye
binip uçuruma gittim. Fakat uçurumda kimse yoktu. Düşündüğüm şeyi yapmış olmaz dimi? Kendine bi şey yapmaz ali. Korkuyla uçurumdan aşağı baktım. Yükseklik başımı döndürmüştü. Tam düşücekken ali beni tuttu.
Ben: ali sen iyisin deyip aliye sımsıkı sarıldım.
Alide dayanamayıp bana sarıldı. İşte biz yine biz olmuştuk. Sarılmamaız bitince hastaneye gittik. Annem uyanmıştı. Yanındaki koltuğa oturduk.
Ali: geçmiş olsun güneş abla
Annem: saol aliciğim
Ben: anne aliyle sana bikaç bişeyler sormak istiyoruz.
Annem: sorun bakalım
Ali: bu bi kazamıydı?
Annem anlamamışcasına bize baktı.
Annem: evet tabiki
Ben anneme inanıyordum
Ali: bize gerçekleri söylebilirsiniz dediğinde anneme baktım
Annem: tamam zaten size söyliyecektim. Bu bi kaza değildi. Ali baban sana el kaldırıyor ve ben aynı şeyi kızlarımda yaşamak istemiyorum hatta sana da böyle bişey yapmasına izin vermem ama baba oğul arasına girmek istemem. Zaten en kısa süre içinde izmire geri dönmeyi düşünüyorum.
Birbirimize şaşkınca bakarken ilk itiraz benden geldi
Ben: hayır anne ya biz buraya çok alıştık
Annem: bu konu tartışmaya açık değil kızım
Nazlıya bişey desene işareti yapıyordum ama o öyle dalmıştıki beni görmüyordu bile. Odadan çıktık. Nazlı kararsız görünüyordu. Ali üzgün bende telaşlı. Olmazdı olamazdı Aliyi asla kaybedemezdim...
Alinin ağzından...
Selinde bende üzgündük. Onu kaybedemezdim. O sırada aklıma bi fikir geldi. Selini dürttüm
Ben: şşşt! Selin benim bi fikrim var diyince gözleri parladı. O da beni kaybetme korkusunu yaşıyordu.
Ben: bak şimdi bu akşam annenin çıkış işlemlerini yaptırıp eve gidiceğiz. Sonra gece saat 01:00 gibi sen ben nazlı savaş evden kaçıcaz
Selin: oha aksiyon diyosun!
Ben: aynen öyle
O zaman plan başlasın! :D
Evet arkadaşlar yeni bölüm süper geliyor!!!
