Selinin ağzından...
Kafede beklerken telefonum çaldı. Ali sinirle bana baktı
Ali: selin telefonunu kapatmadın mı?!
Ben: merak etme nazlı arıyor annemler değil yani
Ali: selin sen safmısın? Bizi telefon sinyalinden bulabilirler.
Ben: ya ben telefonumu en son 3 sene önce kapattım
Ali: selin kapat şunu.
Telefonumu kapatmaya çalıştım ama kapanmıyor.
Ali: selin kapatsana şunu!
Ben: ali telefon kapanmıyor!
Elimdeki telefonu yere fırlattım.
Ben: senin için herşeyi yaparım derken kapı açıldı.
Savaş ve nazlıydı gelenler neyseki.
Nazlı: gençler çabuk çıkın burdan. Annemler geliyorlar diyince koşarak çıktık kafeden. Koşmaya devam ederken arkamdan annemin "Selin!" diye bağırdığını duydum ve duraksadım. Nasıl bağırmıştı? Canımm annem benim ya! Aliye baktım. Mavişim benim. Onuda bırakamazdım ki. Napıcam ben ya? Bi yanda annem bi yanda ali. Aliye baktım ve ona sarıldım. Affet mavi...
Alinin ağzından...
Selin bana sarıldı ve sonra annesine koşmaya başladı.
Ben: selin! Nereye?
Selin: ali yapamayız kaçamayız. Anneme ihanet edemem. Affet lütfen!
Ben: selin gitme nolur bırakma beni. Onlar bizi ayırmak istiyorlar.
Selin: HOŞÇAKAL ali...
Selin koşmaya devam etti. Ama güneş ablaya koşmuyordu. Denize koşuyordu. "Selin!" diye bağırdım. Bende peşinden koştum. Ona yetişemeyecektim. Neyseki selin duraksadı. Koşup onu tuttum.
Ben: selin napıyosun!?
Selin ağlayarak bana sarıldı ve kulağıma "seni kaybedemem" diye fısıldadı. Biraz sonra güneş abla ve babamla yanımıza geldiler. Güneş abla seline sarıldı. Herkes selinin nasıl böyle bişey yaptığını düşünüyordu. İntihar girişinde bulunmuştu resmen. Hep beraber eve geri döndük. Bugün yorgunluğuyla uykuya daldım...
Selinin ağzından...
Eve döndük ve herkes dağıldı. odama girdim. Uyku tutmuyordu. O sırada içeri annem girdi.
Ben: neden geldiğini biliyorum anne nasıl böyle bişey yaptın diyip beni azarlıycaksın dimi dedim
Annem: hayır seli-
Ben: ozaman pılını pırtını topla yarın izmire dönüyoruz diyeceksin
Annem: hayır kızım oda değil
Ben: hmm... Bilemedim?
Annem: kızım izmire dönmüyoruz derken anneme sarıldım.
Ben: annelerin efsosusun ya!
Annem: ama bi şartla derken suratım asıldı.
Ben: olsun ya ne olursa yaparım
Annem: senin psikolojik yardım almanı istiyorum
Ben: ne! Anne asla olmaz!
Annem: sen bugün ne yaptığının ciddiyetine varamadın galiba selin
Ben: anne ben iyiyim. Ben hasta falanda değilim
Annem: ozaman toparlan gidiyoruz
Ben: resmen sabotaj yapıyosun anne!
Annem: ben aliylede konuştum oda seninle olucak bu dönem içerisinde deyip odamdan çıktı. Aferin ya! Gerçekten harika! Sevgilim bile benim sorunlu olduğumu düşünecek! Ben asla birilerinin bana acımasını istemiyorum. Sinirle yatağıma yattım. Yapıcak bişey yoktu...
Sabah uyanıp hazırlandım. Bugün tedavinin ilk günü ne yazık ki. Aliyle aşağı indik ve arabasına binip yola koyulduk. Binanın önüne gelince durdum.
Ali: selin gel hadi
Ben: ali gitmeyelim lütfen
Yanıma gelip ellerimi tuttu
Ali: korkma yanındayım.
Ben: istemiyorum ali ya gitmeyelim.
Ali bana baktı ama çok tuhaf bakıyordu bana. Tuhaf
Ben: ali bana neden öyle bakıyorsun.
Ali: nasıl bakıyorum?
Aliye baktım. Tıpkı onlar gibi bakıyordu. Bana acıyordu!!!
Ben: ali bana acıma ben hasta değilim!
Ali: selin noluyo? Ben sana acımıyorum ki
Ben: Sende hasta selini istemiyorsun dimi! Aptalım ben ya sana nasıl inandım.
Ali: selin kimsenin sana acıdığı yok! Derken bileklerimi tuttu.
Ben: ama görüceksiniz siz ben iyileşicem. Ve kimsenin yardımına ihtiyacım olmadan. Defol şimdi defol!!!
Ellerim titriyordu. Noluyordu bana gerçekten hastamıydım yoksa ben?
Ali: ne halin varsa gör deyip arabasına gitti. Gaza basıp uzaklaştı. Titremem artmıştı. Şuan bişeyin farkına varmıştım ben gerçekten hastaydım!...
√Sizce selinin sorunu ne?
Sevgili tatlı okuyucularım 9. Bölümüde bitirdik. Yeni bölümlerle yakında karşınızdayımm :*
