Bir Aşk Hikayesi

5. Bölüm " Hastane"

Multimedya: Çınar

Çağla

Gözlerimi açmaya çalışdığımda başımın feci bir şekilde ağrımasıyla tekrar kapadım. Sonra uzun uğraşlarım sonunda gözlerimi açabilmiştim. Yan tarafımdaki koltukta uyuya kalmış bir adet Çınar vardı. Onu incelemeye başladım. Dolgun dudakları, çatık kaşları ve yüz hatlarıyla oldukça yakışıklı görünüyordu. Ben düşüncelere dalmışken bir anda gözlerini açtı ve "Çok mu beğendin?" dedi sinsice sırıtarak.

Ben ise hemen kendimi savunmaya geçerek " Senin neyini izlicem be! Sadece bir şey dicektim." dedim. "Söyle" dedi o da bana bana.

"Öncelikle Meriç'i neden dövüyordun? Aslı nerede? Telefonum nerede? Ne zaman burdan çıkacağım?"

"Nefes al Çağla" dedi ve devam etti. "Meriçi dövmem seni ilgilendirmez. Hazırlan çıkalım."

"Diğer sorularıma cevap vermedin?"

"Zorunda değilim. Ya hemen hazırlan ya da eve bu saatte git!" 

Böyle demesi beni biraz kırmıştı ama belli etmemeye çalıştım. O odadan çıktıktan sonra hemen hastane kıyafetlerini çıkardım üstümden ve kendi kıyafetlerimi giydim yani okul kıyafetlerimi. Odadan çıktım kapının yanında duvara yaslanmış bir şekilde Çınar duruyordu. Beni görünce doğruldu ve o önde ben arkada yürümeye başladık.

Hastaneden dışarı çıktığımızda soğuk hava yüzüme çarptı. Biraz üşüdüm ama arabayla gideceğimiz için sorun olmazdı. Arabanın yanına geldiğimizde ön kapıyı açıp bindim o da bindikten sonra yola çıktık. Bana baktı ve "Adresinizi ver" dedi. İlk önce sapık olduğunu düşünsemde sonra beni eve bırakacağı aklıma geldi ve verdim. Eve geldiğimizde kapıyı açıp kapatmadan önce "Teşekkür ederim ama senin de bana bir özür borcun var hani beni ittiğin için belki aklına gelmiştir." dedim somurtarak.

O ise sadece gözlerini devirip "Ben kimseden özür dilemem. Bir kere yardım ettim diye kendini bir şey zannetme." diyip kapıyı kendi çekip son gaz gitti. Ben ise sadece arkasından bakakaldım. Sonra evin zilini çaldım. Kapıyı annem açtı. Gözleri ağlamaktan mahvolmuş bir şekilde. Hemen beni içeriye çekip sarıldı.

"Kızım noldu sana? Neden bu kadar geç kaldın? Aslıyı aradım ama nerede olduğunu bilmediğini söledi."

"Anne sakin ol. Sadece kafamı çarptım. Bir arkadaşımda beni hastaneye götürdü endişelenicek bir şey yok. Ben çok yorgunum karnım aç değil uyumaya gidiyorum." dedim ve odama gittim.

Hemen çantamı fırlatıp üstüme geceliklerimi giyinip yatağa attım kendimi. Telefonuma baktım. 13 cevapsız arama 5 mesaj vardı. Hepsinin Aslıdan olduğunu gördüm. O yüzden okumadan direk ' Ben iyiyim eve geldim uyuyacağım iyi geceler canım' yazarak gönderdim. Telefonu komidine koyarak bugünü düşünmeye başladım. Bayılmadan önceki duyduğum sesin Çınarın sesi olduğuna emindim. Çünkü sesi oldukça güzel ve belliydi. Peki 'güzelim' demesi? Arabadan indikten sonra söylediği kelime biraz kalbimi kırmıştı. Sonuçta o bana zarar verdi ve bir özürü borçluydum. Tabi özür dilemeyi insanlar bilir. Ama o insan olmamalıydı. İlk 'güzelim' deyip sonra 'ben kimseden özür dilemem' demesi onun biraz dengesiz olduğunun belirtisiydi.

Örtümü de üzerime çekip uykunun beni esir almasına izin verdim çünkü bugün benim için oldukça yorucu geçmişti.

Herkese merhaba! :D 

*Bölümü nasıl buldunuz?*

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum :)