Bir Aşk Hikayesi

1. Bölüm "Başım Belada"

Multimedya: Çağla

ÇAĞLA

"Saat kaç?" dedim aslıya. Saat 1'den beri ödev yapıyorduk. Tarih öğretmenimiz 2 kişilik gruplar oluşturarak istediğimiz bir savaş ile ilgili bilgiler toplamamızı istedi ve ödev 3 sayfadan fazla olmazsa 0 vereceğini söyledi. Tarihten nefret ediyordum. Tarih hocamızında sevilecek bir yanı yoktu zaten.Kendi kendime düşünürken aslının söylediği şeyler ile gözlerimi pörtlettim.

"Çağla saat 11 olmuş. Şimdi ne bok yiceksin." 

Annem ile babamın bugün evlilik yıldönümleri olduğu için dışarıda yemektelerdi. Bende onları yalnız bırakmak adına ödev yapmaya aslılara geldim.Annemle babam evde yoklardı.Bende tek kardeş olduğum için beni aslılardan almaya gelecek bir abim bile yoktu.Aslının abiside evde olmadığı için ben eve tek başıma gitmek zorunda kaldım.Evlerimiz yakındır ama buralarda akşamları çok serseri olur.Aslılardada kalamayacağım için hemen ayağa kalktım.

"Aslı ben hemen gidiyim daha da geç olmadan."

"Tamam sen çık ben sana balkondan bakarım.Dikkat et bebeğim."

dedi aslı. Bende onu öperek ceketimi giymeye gittim. Ceketimi giydikten sonra kapıya çıktım. Kış ayında olduğumuz için soğuk hava yüzüme aniden çarpınca ürperdim.Botlarımı da giydikten sonra dışarı çıktım.Hızlı hızlı önüme bakarak yürüyordum. Ta ki yanıma bir araba yaklaşıncaya dek.Arabanın içinden gelen sesle o tarafa baktım.Sarhoşun teki

"Gidiğceğin yere bırağkıyım mı güğzelim?"

diyordu. Korktuğum için adımlarımı hızlandırdım.Daha sonra arabadan bir daha bağırdı sarhoşun teki.

"Yemeyiz beğ güzelim."

diyordu.Korkudan ne yapacağımı bilemez halde yürüyordum. Daha sonra arabanın kapısının kapanma sesi ile irkildim ve koşmaya başladım.Adım sesleri yakınlaşıyordu. İlerideki sokaktan dönerken feci bir şekilde birine çarptım. Bana çarpan kişi yere düşmemişti. Fakat ben zayıf vücudumla yere düşmüştüm.Kafamı kaldırmamla öylece kaldım. Bu çocuk gerçek olamazdı dimi!!!

İç sesim'maşallah çocuğa bak allah sahibine bağışlasın' diyordu. İç sesime hak vererek ayağa kalktım. Daha sonra çocuğa baktığımda gelen güvenle çocuğa 

"Lütfen beni kurtar!" diye bağırdım.Daha sonra bileklerimden tutulmasıyla geri geri gittim. İşte şimdi tam sıçmıştım. Çocuk kesin beni kurtarmayacaktı.Tam çırpınacakken burnuma gelen o keskin kokuyla yavaşladım. Son gördüğüm şey ise o taş çocuğun beni kucağına almasıydı.

Arkadaşlar bu benim ilk hikayem olduğu için yazım yanlışlıkları veya anlaşılmayan yerler olursa şimdiden özür dilerim. bölümü voteleyip yorum yaparsanız sevinirim. Yeni bölümde görüşmek üzere. :)