Dagen zijn voorbij gegaan en nog heb ik Austin nog niet gesproken. Op een of ander manier maak ik me heel veel zorgen om hem. Ik heb hem al 50 keer geappt, maar hij reageert niet.
Ik loop de trap af in mijn koala ounsie en maak een kommetje met cornflackes klaar. Terwijl ik bezig ben met mij ontbijt voelt het net als iemand ieder beweeging volgt die ik doe. Snel draai ik me om en kijk achter mij.
Daar zit hij. De jongen die de afgelopen dagen alleen maar door mijn hoofs spookt. Austin.
'Hee, hoe ben jij binnen gekomen ?' vraag ik zacht. 'Door het het raam' zegt hij zacht terug. 'Door het raam, waarom ?' vraag ik half lachend. 'Ik wou je weer graag zien na dat gebeuren bij de studio.' zegt hij nog steeds heel zacht.
Ik loop naar hem toe en ga kijken naar hem op zijn schoot zitten en fluiter zacht in zijn oor 'ik heb je altijd al gemist.' Ik sta op en pak mijn cornlackes en begin het op te eten. Wanner ik net klaar ben pakken twee handen mij en trekt mij naar achteren. Ik begin te lachen en draai me met een grote lach om.
Austin kijkt mij met een ondeugende lach aan en begint mij te kietelen. Ik begin keihard te lachen en begin te schreeuwen zodat hij stopt.'Stop. Austin, stop. Ik kan echt niet meer.' zeg ik lachend met pijn in mijn buik. 'Okee, okee ik stop al. Zullen we een kijken ?' 'Ja is goed, welke ?' 'Pasific Rim ?' 'Hell yeah !! I love that movie !!'
Na de film
'Ik ben kapot.' zeg ik met een zucht. 'Wil je gaan slapen ?' vraagt Austin. 'Nee man, het is nog maar middag. Wat moet ik nu al in bed ?' 'Ehh.. slapen ?' 'Ha ha. Heel grappig hoor.' zeg ik sarcastisch. 'Wat wil je dan gaan doen ?' 'Starbucks halen ?' 'Starbucks halen !!'
In Starbucks
'Hetzelfde als ik ?' vraagt Austin. 'Als het hetzelfde is als vorige keer dan wel.' zeg ik met puppyogen. 'Jaa, dat is het zeker prinses. Ik neem altijd hetzelfde.' 'Same !!' zeg ik lachend.
Terug in mijn huis
'Nog een film kijken ?' 'Nee, ik moet naar huis prinses.' 'Jammer.' zeg ik met een zielig gezicht. 'Doe dat niet anders kan ik niet weg.' 'Beter voor mij !!' 'Ha ha. Maar sorry ik moet echt gaan.
We lopen samen naar de deur en we kijken elkaar awkward. 'Byee Austin.' 'Byee Selena. Ik bel je morgen ochtend.'
Na die woorden kust hij mij, loopt uit de deur en laat mij verbaast achter.
What the hell !?!?!
****************************************************
Sorry als dit een saai hoofdstuk is
xxx brancie